“Ο λόγος που οι χώρες της Δύσης αλλάζουν τώρα στάση σε ό,τι αφορά την προμήθεια τανκς είναι ότι η Ουκρανία έχει λίγα περιθώρια να διεξάγει τις αντεπιθέσεις της και χρειάζεται πιο ισχυρά όπλα για να απωθήσει τις επιθέσεις που αναμένεται να πραγματοποιήσουν οι ρωσικές δυνάμεις τους ερχόμενους μήνες”, αναφέρει το Stratfor, η έγκυρη πλατφόρμα γεωπολιτικών αναλύσεων.
Όπως σημειώνει, η προμήθεια σύγχρονων δυτικών αρμάτων μάχης στην Ουκρανία θα ανοίξει τον δρόμο για την απόκτηση και άλλου προηγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού το οποίο χρειάζεται το Κίεβο για να συνεχίσει να αντιστέκεται στη ρωσική εισβολή.
Υπάρχουν πολλά ανοιχτά ζητήματα που θα καθορίσουν πόσο σημαντικές θα αποδειχθούν οι παραδόσεις τανκς, αν και από μόνες τους είναι απίθανο να δώσουν στην Ουκρανία τη δυνατότητα να αλλάξει γρήγορα την τροχιά του πολέμου ανακαταλαμβάνοντας τον χερσαίο διάδρομο της Κριμαίας.
Στόχος να «αλλάξει το παιχνίδι»
Ανακοινώνοντας την πρόθεση της χώρας του να προμηθεύσει άρματα μάχης Challenger 2 στην Ουκρανία, ο εκπρόσωπος του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Ρίσι Σούνακ είπε ότι έτσι το Λονδίνο «επιταχύνει τη στήριξη» για να μπορέσει το Κίεβο να «αλλάξει το παιχνίδι», «με το είδος της στρατιωτικής τεχνολογίας επόμενης γενιάς που θα βοηθήσει να κερδηθεί αυτός ο πόλεμος».
Ο στόχος του Κιέβου είναι να παραλάβει συνολικά 300 τανκς. Ωστόσο, η συνολική επίδραση των παραδόσεων αυτών θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, όπως το πόσα ακριβώς άρματα μάχης θα παραλάβει τελικά η Ουκρανία, ποια μοντέλα και πόσες εβδομάδες θα πρέπει να εκπαιδευτούν τα πληρώματα σε αυτά προτού αναπτυχθούν στην πρώτη γραμμή.
Δύσκολο να ανακαταληφθεί η Κριμαία
Επιπλέον, ενώ τα άρματα μάχης θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ουκρανία να σημειώσει σταδιακά κέρδη έναντι των ρωσικών στρατευμάτων στο νότιο τμήμα της χώρας, είναι απίθανο να επιτρέψουν στο Κίεβο να ανακαταλάβει τον χερσαίο διάδρομο που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία, τον οποίο το Κίεβο χρειάζεται για να αλλάξει τις στρατηγικές ισορροπίες.
Η προμήθεια αρμάτων μάχης από τη Δύση αποτελεί ωστόσο ένα σημαντικό ορόσημο στην παροχή στήριξης προς την Ουκρανία με πρόσθετα συστήματα που χρειάζεται η χώρα (συμπεριλαμβανομένων προηγμένων drones και αεροσκαφών) για να αντιμετωπίσει επιτυχώς τη ρωσική εισβολή. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει ωστόσο καμία ένδειξη ότι η Δύση θα ενισχύσει τις δυνατότητες κρούσης μεγάλης εμβέλειας της Ουκρανίας παρέχοντας, για παράδειγμα, πυραύλους εδάφους εδάφους ή άλλα πυρομαχικά μεγαλύτερου βεληνεκούς.
Σε κάθε περίπτωση, στις δυτικές πρωτεύουσες θα ενταθούν οι συζητήσεις για το αν τα εμπάργκο σε άλλες προμήθειες προηγμένου εξοπλισμού στην Ουκρανία είναι εξίσου εσφαλμένες, όπως η προηγούμενη περιοριστική πολιτική για τα τανκς. Αυτό πιθανότατα θα αυξήσει τις εκκλήσεις για να λάβει η Ουκρανία μαχητικά αεροσκάφη MiG-29 (τα οποία η Σλοβακία και η Πολωνία έχουν προσφερθεί να δωρίσουν στο Κίεβο αλλά δεν το έχουν κάνει ακόμη, επικαλούμενες την έλλειψη συμφωνίας μεταξύ των δυτικών συμμάχων) και, τελικά, πιθανώς δυτικών αεροσκαφών όπως το αμερικανικής κατασκευής F/A-18.
