Η τραγικότητα που κρύβει κάθε προσωπική ιστορία των πληγέντων από τις φονικές πυρκαγιές της Αττικής δεν αφήνει παρά μόνο δάκρυα στα μάτια και θλίψη στις καρδιές όλων.
Όπως η ιστορία της 13χρονης Εβίτας, που βλέποντας την φωτιά να πλησιάζει, πήδηξε από τον γκρεμό βρίσκοντας τραγικό θάνατο στην περιοχή του Ματίου.
Η μικρή όμως, σε αυτό το τελευταίο της «ταξίδι» είχε «συνοδεία», εκείνη του μπαμπά της και του αδερφού της Ανδρέα. Ο μεν πατέρας κάηκε, το ίδιο και ο μικρός της αδερφός. Αφήνοντας πίσω τραγική φιγούρα την μητέρα που πρόλαβε να σωθεί.
Σύμφωνα με γνωστούς της μικρής, η Εβίτα ήταν «ταλέντο» στην ποδηλασία και το μέλλον της προδιαγραφόταν λαμπρό. Η μοίρα όμως έπαιξε το πιο άσχημο παιχνίδι στην οικογένεια.
Συγκλονισμένος από τον χαμό της 13χρονης Εβίτας και του 11χρονου Ανδρέα, μαθητών στο Αρσάκειο-Τοσίτσειο Εκάλης, είναι ο πρόεδρος του σχολείου Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Στην ανάρτησή του στο Facebook ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης γράφει τα εξής, ως ελάχιστος φόρος τιμής για τα δύο αδικοχαμένα αδέρφια και τον πατέρα τους.
“Δύο μαθητές μας των Αρσακείων και ο πατέρας τους είναι μεταξύ των θυμάτων τής συμφοράς που έπληξε την Αττική. Η Εβίτα, μαθήτρια τής Β΄ Γυμνασίου, και ο αδελφός της Ανδρέας, μαθητής τής Ε΄ Δημοτικού, έχασαν τη ζωή τους με τον πιο τραγικό τρόπο στο Μάτι.
Η Εβίτα βρήκε τον θάνατο πηδώντας απελπισμένα στον γκρεμό από ψηλά για να σωθεί και ο Ανδρέας απανθρακώθηκε αγκαλιά με τον πατέρα του, δύο από τα 26 απανθρακωθέντα θύματα τής φωτιάς. Όλοι τους (πατέρας και παιδιά) αθλητές τής ποδηλασίας, άριστοι μαθητές τού Αρσακείου Εκάλης (στην Άνοιξη) τα δύο παιδιά, πολύ καλά και ιδιαιτέρως αγαπητά παιδιά, που ξεχώριζαν στο Σχολείο τους. Το ίδιο καλός και αγαπητός και ο τραγικός πατέρας τους.
Πιο τραγική φιγούρα, όμως, η μάννα, που κλήθηκε να αναγνωρίσει το τσακισμένο από την πτώση σώμα τής Εβίτας και το αγνώριστο απανθρακωμένο πτώμα τού Ανδρέα, μαζί με το επίσης απανθρακωμένο πτώμα τού συζύγου της!
Πώς να περιγράψει κανείς μια τέτοια τραγωδία που ξεπερνάει τα όρια τής ανθρώπινης φαντασίας.
Η Αρσακειακή Κοινότητα (δάσκαλοι, συμμαθητές και μαθητές, γονείς, Διοίκηση, απόφοιτοι) θρηνεί τον χαμό μιας (σχεδόν) ολόκληρης οικογένειας των αγαπημένων παιδιών-μαθητών μας που δεν τους άξιζε ένας τόσο άδικος και απάνθρωπος θάνατος».
ΠΗΓΗ:politisonline.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
