Μια ανάρτηση του Alexander Dugin (ένας «γκουρού της στρατηγικής», θιασώτης και μυστικοσύμβουλος του Πούτιν) δίνει μια συμπληρωματική “εικόνα” των επιδιώξεων της Μόσχας με την εισβολή:
“Το ΝΑΤΟ – αναφέρει ο Alexander Dugin – λέει ότι η στρατιωτική φάση της σύγκρουσης στην Ουκρανία απέχει πολύ από το να τερματιστεί. Είναι προφανές, ότι κανείς από τη Δύση δεν θα αφήσει τον Ζελένσκι να κάνει ειρήνη. Και αυτό γιατί η Ουκρανία δεν είναι ένα υποκείμενο, αλλά ένα αντικείμενο της κρίσης, όπου ο Ζελένσκι δεν είναι ο “ηθοποιός πρόεδρος”, αλλά εργαλείο Νατοϊκών συμφερόντων.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι προθέσεις του εχθρού και να χρησιμοποιηθεί αυτή η περίοδος της στρατιωτικής φάσης της επιχείρησης για να συνεχιστεί η μεθοδική καταστροφή της στρατιωτικής υποδομής της Ουκρανίας.
Λαμβάνοντας υπόψη τις προθέσεις του ΝΑΤΟ να παρατείνει τη σύγκρουση στην Ουκρανία, συνιστάται να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να προχωρήσουμε στην καταστροφή βιομηχανικών εγκαταστάσεων στα εδάφη της Ουκρανίας.
Θα πρέπει μάλιστα να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε εκείνες τις υποδομές που η Ουκρανία, για προφανείς λόγους, δεν θα μπορέσει να αποκαταστήσει. Θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι μια τόσο βολική ευκαιρία, όπως η σημερινή, για την ολοκλήρωση της αποβιομηχάνισης της Ουκρανίας μπορεί να μην παρουσιαστεί στο μέλλον…”
Ποιός είναι ο Alexander Dugin
Ο Alexander Dugin είναι ευρύτερα γνωστός για το βιβλίο “Τα θεμέλια της Γεωπολιτικής: Το Γεωπολιτικό Μέλλον της Ρωσίας” (1996), το οποίο είχε μεγάλη επίδραση εντός των ελίτ του ρωσικού κράτους επάνω σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, έχοντας καταστεί εγχειρίδιο σε πολλά ρωσικά πανεπιστήμια. Είναι επίσης πολύ γνωστός για την έλξη του προς ριζοσπαστικά αριστερά και δεξιά ιδεώδη μέσα από τα οποία, ανασυνθέτοντας τα, δημιουργεί την Τέταρτη Πολιτική Θεωρία, εναλλακτική προς τον Φιλελευθερισμό, που έχει επίσης περιγραφεί ως φασιστική.
Ο καθηγητής Αλεξάντρ Ντούγκιν είναι, επί του παρόντος, επικεφαλής της έδρας Κοινωνιολογίας των Διεθνών Σχέσεων του τμήματος Κοινωνιολογίας, στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας, καθώς και του Κέντρου Συντηρητικών Μελετών του εν λόγω τμήματος. Έχει στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο και τον ρωσικό στρατό.
