Ξένα Πανεπιστήμια στην Ελλάδα με “by pass” του Άρθρου 16 του Συντάγματος. Αυτοί είναι οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί

Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να προχωρήσει σε διακρατικές συμφωνίες με χώρες τα πανεπιστήμια των οποίων ενδιαφέρονται να ιδρύσουν παραρτήματα στην Ελλάδα, παρακάμπτοντας -με την αξιοποίηση του άρθρου 28 του Συντάγματος – τις δεσμεύσεις που επιβάλει το άρθρο 16, το οποίο απαγορεύει την ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων. Και αυτό το “by pass” σχεδιάζει να αξιοποιήσει η κυβέρνηση, έως ότου βρεθούν οι 180 συναινετικοί ψήφοι για την μεγάλη μεταρρύθμιση της αναθεώρησης του άρθρου 16  γι την Ανώτατη Παιδεία.

Την ίδια ώρα, όπως τόνισε ο κ. Μητσοτάκης, η Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης αναμένεται να θεσπίσει κριτήρια για τους όρους που θα πρέπει να πληροί το υπό ίδρυση πανεπιστήμιο, τα οποία αναμένεται να σχετίζονται τόσο με το προσωπικό που θα εργάζεται σε αυτά, όσο και με τις υποδομές που θα έχουν.

Μάλιστα, κάλεσε τον Νίκο Ανδρουλάκη του ΠΑΣΟΚ «να βρούμε τους 180 βουλευτές για να προχωρήσουμε την αναθεώρηση», αλλά και να μην κάνει πίσω, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Καλώ και εσάς να μην κάνετε πίσω, όπως έκανε κατά το παρελθόν ο Γιώργος Παπανδρέου».

Ανδρουλάκης: «Ναι» στην αναθεώρηση, «όχι» στο εμπόριο πτυχίων

«Ναι» υπό προϋποθέσεις είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, απαντώντας στην πρόσκληση Μητσοτάκη.

Π. Μαρινάκης: Αναφερόμαστε σε πανεπιστήμια, όχι σε κολλέγια

«Αναφερόμαστε σε πανεπιστήμια, όχι σε κολλέγια. Και τα δημόσια και τα ιδιωτικά θα υπάγονται κάτω από τον ίδιο έλεγχο. Με κανόνες λειτουργίας, δεν θα είναι ανεξέλεγκτα», ήταν η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη, στον Νίκο Ανδρουλάκη, μία μέρα αργότερα.

«Όπως υπάρχει αυτοδιοίκητο, το οποίο κανένας δεν το αμφισβητεί και κανένας δεν το παραβιάζει, υπάρχουν, όμως, και αρχές κάτω από τις οποίες υπάγεται η τριτοβάθμια εκπαίδευση», σημείωσε ο κ. Μαρινάκης.

Βορίδης: Όλα σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες

Τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εξειδίκευσε ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη.

Σημειώνοντας ότι «η συνταγματική αναθεώρηση θα πάρει αρκετά χρόνια», είπε ότι «μέχρι τότε, θέλουμε να εξαντλήσουμε κάθε μέσο και κάθε δυνατότητα, προκειμένου οι νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα να μην αναγκάζονται να ξενιτεύονται για να σπουδάσουν, αν θέλουν να πάνε σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο».

«Αυτό το οποίο σκεφτόμαστε», εξήγησε, «είναι να ενεργοποιήσουμε τις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες στο πλαίσιο του άρθρου 28 του Συντάγματος, μας επιτρέπουν να φέρουμε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα, κάνοντας μια διακρατική συμφωνία με κάποια ευρωπαϊκή χώρα κατ’ αρχήν».

Στο σημείο αυτό, μάλιστα, αποσαφήνισε ότι γίνεται λόγος για ευρωπαϊκή χώρα, γιατί «οι διακρατικές συμφωνίες θα γίνονται εις εκτέλεσιν της ευρωπαϊκής Συνθήκης». Αυτό, εξήγησε, έχει «υπερσυνταγματικό χαρακτήρα και μπορεί να κάμψει κάποιες επιφυλάξεις και αντιρρήσεις».

Πάντως, «προσωπικά θα δοκίμαζα να πάω τη διακρατική και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να δούμε και εκεί τη σχέση των διεθνών συνθηκών σε σχέση με το άρθρο 16 του Συντάγματος. Είναι ακόμη μία προσπάθεια αυτής της κυβέρνησης να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις αυτές μέσω αυτού του τρόπου», προσέθεσε ο υπουργός Επικρατείας.

Τι προβλέπει το άρθρο 28

Τι ακριβώς προβλέπει, όμως, το άρθρο 28 του Συντάγματος, στο οποίο αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, για τις διακρατικές συμφωνίες;

Ουσιαστικά, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ερμηνεύει το άρθρο 28 κατά τέτοιο τρόπο που παρακάμπτει το άρθρο 16 για το δημόσιο χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 28, Κανόνες του διεθνούς δικαίου και διεθνείς οργανισμοί, επιτρέπει την ενεργοποίηση διακρατικών συμφωνιών, τις οποίες σκοπεύει να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση, προκειμένου να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων να επενδύσουν στην Ελλάδα.

Όπως αναφέρεται στο συγκεκριμένο άρθρο, που αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Βουλής:

1. Oι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.

3. H Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.

Καμία δημοσίευση για προβολή