Όταν πρωτοασχολήθηκα με το τρέξιμο, ήμουν 63 ετών, και γι αυτό έψαξα πρώτα όλα τα περί τρεξίματος από τις δρομικές φανέλες μέχρι τα αθλητικά παπούτσια. Προσπαθώντας να διαλέξω το κατάλληλο παπούτσι για μένα, διαπίστωσα, διαβάζοντας ξένα sites, ότι στο εξωτερικό τα αθλητικά παπούτσια δεν έχουν ένα νούμερο, αλλά παραπάνω, με βασικότερα εκτός από το μήκος τους, το βάρος του δρομέα, το πλάτος στον κουτουπιέ, και το ύψος πατήματος της φτέρνας σε σχέση με τα δάχτυλα, το γνωστό drop.
- Διαπίστωσα ότι για μένα το ιδανικό παπούτσι ήταν αυτό που θα ήταν κατασκευασμένο για αθλητές +90 κιλών, με πλάτος wide, και drop 12 χιλιοστά. Πάω λοιπόν στο μεγαλύτερο κατάστημα αθλητικών ειδών, και με ύφος ειδικού ζητάω να μου δείξουν παπούτσια για +90 κιλά, πλάτους wide, με drop 12 mm. Το αποτέλεσμα;
Ακόμα και σήμερα όταν περνάω έξω από το μαγαζί, να με δείχνουν οι υπάλληλοι και να λένε, «αυτός ήταν»!
- Στο Σύλλογο μου που το ανάφερα, ότι δηλαδή πωλητές παπουτσιών δεν ήξεραν τι είναι drop, και τι wide, με κοίταγαν σαν περίεργο ζώο.
-Μα καλά με τι κριτήριο αγοράζετε παπούτσια;
- -Βλέπουμε διαφημίσεις, ρωτάμε συναθλητές που έχουν το ίδιο παπούτσι, ή πάμε σε ένα μαγαζί, ρωτάμε τον πωλητή, πιο είναι πιο καλό και πιο φτηνό, και το αγοράζουμε.
– Και αν δεν κάνει για το δικό σας πόδι; – Έλα μωρέ, όλα την ίδια δουλειά κάνουν.
Κατάλαβες καημένε, μικρομέτοχε, που αγοράζεις με τον ίδιο τρόπο μετοχές, γιατί χάνεις τα λεφτά σου; Γιατί βλέπεις διαφημίσεις, δηλαδή συμβουλές «ειδικών», και δεν σκέφτεσαι γιατί άραγε δεν αγοράζουν οι ίδιοι το χαρτί να γίνουν πλούσιοι, παρά πουλάνε τη γνώση τους σε σένα;
- Γιατί ρωτάς συμ-μέτοχους που έχουν το χαρτί, και δεν σκέφτεσαι ότι σου προτείνουν να αγοράσεις το χαρτί, γιατί θέλουν να το ξεφορτωθούν οι ίδιοι, ή να το πουλήσεις, γιατί θέλουν να το μαζέψουν οι ίδιοι. Και φυσικά δεν σου περνάει από το μυαλό ότι πιθανόν να υπάρχουν «ειδικοί», που συστήνουν τα χαρτιά εταιριών που στέλνουν …κρασιά τις γιορτές, και θάβουν μετοχές μικρών πανάξιων εταιριών που αρνούνται να κάνουν …δωράκια.
Πάντως αγαπητέ μικρομέτοχε, οι πιο επικίνδυνοι, όπως και στα παπούτσια, έτσι και στις μετοχές, είναι οι ανίδεοι. Αυτοί που με βεβαιότητα μας λένε κάθε πρωί, αυτή η μετοχή θα ανέβει γιατί έτσι νομίζω, ή αυτή θα πέσει, και κανένας σας δεν σκέφτεται να κάνει μία σύγκριση των υποδείξεων τους, με την πραγματική αξία/πορεία της μετοχής.
- Γιατί εδώ που τα λέμε ανιδιοτέλεια στο πεδίο των χρηματιστηριακών δρώμενων δεν υπάρχει, παρά μόνο ως εξαίρεση στον κανόνα.
Γιατί βέβαια δεν απαγορεύεται σε όποιον δίνει χρηματιστηριακές συμβουλές, να είναι και κάτοχος μετοχών. Αν μάλιστα είναι και μέτοχος μετοχών ο οποίος αποτρέπει στους μικρομέτοχους να πάρουν, τότε μπαίνουμε και στα χωράφια του νόμιμου και ηθικού και πάει λέγοντας.
- Θάλεγα λοιπόν στον κάθε μικρομέτοχο, πριν ακολουθήσει κάποιον ειδικό στις επιλογές του, να του ζητήσει το δικό του χαρτοφυλάκιο, για να διαπιστώσει αν οι επιλογές του είναι σύμφωνες με τις συμβουλές που δίνει.
Με δεδομένο λοιπόν ότι σε προεκλογικές περιόδους, το έδαφος είναι πρόσφορο για προβοκατόρικες, εν γνώσει ή εν αγνοία, πληροφορίες χρηματιστηριακές, καλό είναι οι μικροεπενδυτές να προσέχουν τι διαβάζουν ποιος τα έχει γράψει, πόσες φορές έχουν επαληθευτεί οι απόψεις του, και αν έχει επενδύσει ο ίδιος στις επιλογές του.
- Είναι πανεύκολο σε τέτοιες περιόδους, να υπάρξουν φήμες από χρεοκοπία μέχρι πολυεθνικής επέκτασης ανάλογα αν θέλουν να ξεφορτώσουν μετοχές ή να κλέψουν αυτές που έχετε.
Προσέξτε, γιατί όλες οι εταιρίες έχουν μάρκετ μέικερς και ειδικούς «γνωμοδότες» που τους εξυπηρετούν, επ αμοιβή φυσικά… Ε, δεν είναι απαραίτητο να τους πληρώσουν με… τα δικάσας κεφάλαια.
Αφορμή γι αυτό το άρθρο μου έδωσαν οι γνώμες που δημοσιεύτηκαν για κάποια χαρτιά που είχαν ανέβει αρκετά, και οι οποίες οδήγησαν στη μείωση της τιμής τους κατά 20% σε δύο μέρες, αναγκάζοντας κάποιους επενδυτές να πετάνε τα χαρτιά τους από το παράθυρο, όπου φυσικά από κάτω ήταν οι επιτήδειοι που τα μάζευαν, …πιθανόν και φίλοι των αρθρογράφων.
- Και με την ευκαιρία ιδού τρεις σκηνές ….καθημερινότητας στο ΧΑΑ, και όποιος κατάλαβε, όποιος δεν, …καλή του τύχη.
Σκηνή πρώτη (Πριν από ποοολλά χρόνια): Διοικητής μεγάλης κρατικής τράπεζας, συντρώγει με πολιτικούς και εφοπλιστές, κτυπάει το τηλέφωνο, μιλάει τρία λεπτά, τελειώνει με ένα «μάλιστα κύριε πρόεδρε», μετά σηκώνει το τηλέφωνο και τον ακούω να λέει «Γιάννη, ανέβασε 7% τη μετοχή μας, το ζήτησε ο πρόεδρος», και έκλεισε το τηλέφωνο.
- Σκηνή δεύτερη. (Πριν από ποολλά χρόνια): Την εποχή του Τ+3 ανοίγονται λογαριασμοί σε ονόματα υποψήφιων βουλευτών, αγοράζονται μετοχές συγκεκριμένης εταιρίας, ανεβαίνουν οι μετοχές +24% (3χ8), εισπράττει το κέρδος ο υποψήφιος, και κάνει τον προεκλογικό του αγώνα και ο χρηματοδότης του, παίρνει πίσω ακέραιο το κεφάλαιο του.
(Σκηνή Τρίτη): Μεγαλοεπενδυτής θέλει να μπει σε μία εταιρία η μετοχή της οποίας όμως είναι σε πολυετή υψηλά. Βρίσκει έναν «ειδικό» ο οποίος αρθρογραφεί λέγοντας ότι η εταιρεία είναι υπερεκτιμημένη, ότι οι προοπτικές της δεν είναι καλές, πέφτει η μετοχή 60%, σε τρεις μέρες, αγοράζει ο μεγαλοεπενδυτής τις μετοχές που θέλει, και αμέσως μετά, ο «ειδικός» ανακαλύπτει ότι μετά την είσοδο του… νέου επενδυτή, η εταιρία ξαναέγινε πολλά υποσχόμενη, φυσικά και λίγα από τα υποσχόμενα …στη τσέπη του «ειδικού».
- Καημένε μικρομέτοχε, που τους πιστεύεις όλους…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ειδικού συνεργάτη μας
