Ένας ακήρυχτος πόλεμος φαίνεται ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), της μεγαλύτερης ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο εκφράζει την κεντροδεξιά στο εσωτερικό της ΕΕ.
Αλλαγή τακτικής στο ΕΛΚ
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Euraktiv, το οποίο έρχεται περίπου ένα χρόνο πριν τις ευρωεκλογές, στο επίκεντρο της κρίσης βρίσκονται δύο κομβικά πρόσωπα στα όργανα της ΕΕ: η προερχόμενη από το CDU πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και ο προερχόμενος από το βαυαρικό αδελφό κόμμα, το CSU, πρόεδρος του ΕΛΚ και της Κ.Ο. του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ.
Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο Βέμπερ, από την ώρα που έχασε την προεδρία της Κομισιόν και ανέλαβε πλήρως τα ηνία του ΕΛΚ, έχει προχωρήσει σε πλήρη αλλαγή του πολιτικού χαρακτήρα του κόμματος: από εκεί που το ΕΛΚ ακολουθούσε την πολιτική συναινέσεων που κυριαρχεί στη γερμανική πολιτική σκηνή, πλέον έχει υιοθετήσει μια πιο επιθετική και συγκρουσιακή προσέγγιση σε κρίσιμα για την ΕΕ ζητήματα.
Οι στόχοι
Ταυτόχρονα, το ρεπορτάζ καταλογίζει στον Βέμπερ ότι έχει θέσει το ΕΛΚ σε κατάσταση διαρκούς προεκλογικής ετοιμότητας, ότι ασκεί πιέσεις σε βουλευτές που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις από τη «γραμμή» που ο ίδιος δίνει και ότι έχει κάνει μια πιο συντηρητική στροφή συνολικά στο κόμμα, στροφή που μοιάζει να προσεγγίζει την ακροδεξιά ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Ρεφορμιστών (ECR).
Ποιοι είναι οι στόχοι αυτής της αλλαγής πολιτικής, η οποία αποδίδεται πλήρως σε «προσωπική ατζέντα» του Βέμπερ;
- Πρώτον, να «ψαλιδιστεί» σε μεγάλο βαθμό το ευρωπαϊκό New Green Deal, το οποίο προωθεί ο Ολλανδός σοσιαλδημοκράτης Φρανς Τίμερμανς, αλλά και άλλες ρυθμιστικές πολιτικές που θέλει να εφαρμόσει η Κομισιόν, και
- Δεύτερον, να τορπιλιστεί το ενδεχόμενο η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να έχει και δεύτερη θητεία ως πρόεδρος της Κομισιόν (σύμφωνα με τη λογική του spitzenkandidat, o Βέμπερ θα έπρεπε να είχε οριστεί πρόεδρος το 2019, ωστόσο, προτιμήθηκε η φον ντερ Λάιεν).
Οι κίνδυνοι
Το δημοσίευμα, ωστόσο, αναφέρει ότι η τακτική του Βέμπερ εντός του ΕΛΚ θέτει σε κίνδυνο την ενότητά του, αλλά και την ισχύ του εντός των οργάνων της ΕΕ, καθώς:
- από τη μία μεριά, το φιλελεύθερο ευρωπαϊκό κόμμα Renew, στο οποίο συμμετέχει και ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, δεν φαίνεται διατεθειμένο να παίξει το «παιχνίδι» του Βέμπερ, και
- πιο φιλελεύθερα κεντροδεξιά κόμματα που σήμερα εντάσσονται στο ΕΛΚ, όσο αυτό κλίνει προς πιο συντηρητικές και ακρές θέσεις, ίσως αρχίσουν να βλέπουν με συμπάθεια το Renew, προκαλώντας πλήγμα στην ισχύ του ΕΛΚ.
Προς το παρόν, το ερώτημα που παραμένει ανοιχτό είναι αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα καταφέρει ως το τέλος της θητείας του να περάσει κρίσιμες νομοθετικές πρωτοβουλίες, αλλά και ποιες θα είναι οι ισορροπίες που θα διαμορφωθούν στην ΕΕ μετά από εκλογικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα και την Ισπανία, αλλά και σε άλλες χώρες-μέλη, πριν τις ευρωεκλογές του 2024.
