Την ικανοποίησή του εξέφρασε ο Τούκρος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την εξέλιξη που έχει η προμήθεια 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών F-16 και την αναβάθμιση άλλων 79 αεροσκαφών του ίδιου τύπου, μετά από μήνες παζαριών, παρασκηνίου, πιέσεων και διαβουλεύσεων.
Ενθουσιασμός
Σε δηλώσεις του μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Τούρκος πρόεδρος ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «είμαστε ικανοποιημένοι που ολοκληρώθηκε θετικά το αίτημά μας για τα F-16, το οποίο επιδιώκαμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής εδώ και αρκετό καιρό», ενώ, ταυτόχρονα, υποστήριξε ότι «μετά την άρση των κυρώσεων κατά της χώρας μας, η τουρκική αμυντική βιομηχανία θα αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο».
Δήλωσε ενθουσιασμένος για τα νέα πολεμικά πλοία που εντάχθηκαν στο τουρκικό Ναυτικό. «Εμείς συνεχίσαμε και θα συνεχίσουμε την πορεία μας χωρίς να δίνουμε σημασία στους επίμονους αντιπάλους. Συνεχίζουμε να συλλέγουμε τους καρπούς των επενδύσεών μας στην αμυντική βιομηχανία», είπε μεταξύ άλλων, ενώ κατά την παράδοση των σκαφών είχε πει ότι «στις μέρες μας, τα έθνη που δεν είναι ισχυρά και ανεξάρτητα στον αμυντικό τομέα είναι αδύνατον να ατενίζουν το μέλλον τους με εμπιστοσύνη».
Κυρώσεις
Αφήνοντας στην άκρη την πανηγυρική ρητορική του Ερντογάν, ας δούμε πού βρίσκεται το «ζουμί» των δηλώσεών του: στη φράση περί της άρσης των κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Όπως είναι γνωστό, όταν η Τουρκία προμηθεύτηκε από τη Ρωσία το αντιαεροπορικό σύστημα S-400, εκτός από την αποβολή της από το πρόγραμμα των μαχητικών 5ης γενιάς F-35, στο πλαίσιο του αμερικανικού νόμου CAATSA επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ (μετά από «μάχη» του Κογκρέσου με τον τότε πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ) κυρώσεις και προς την Προεδρία των Αμυντικών Βιομηχανιών της Τουρκίας.
Αντίκτυπος
Φαινομενικά, οι κυρώσεις αυτές δεν είχαν και σπουδαίο αντίκτυπο στην αμυντική βιομηχανία της χώρας. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν εξαιρετικά απειλητικές, καθώς, για παράδειγμα, εξαιτίας τους η Τουρκία δεν μπορούσε να προχωρήσει στην αναβάθμιση παλιότερων μαχητικών F-16 στην έκδοση Viper, όπως ήδη συμβαίνει με την Ελλάδα, καθώς λόγω των κυρώσεων δεν επιτρεπόταν η εξαγωγή από τις ΗΠΑ των απαραίτητων εξαρτημάτων και τεχνολογίας. Εξ ου και τώρα η Άγκυρα υποχρεούται να αγοράσει και νέα F-16, εκτός από τα κιτ αναβάθμισης παλιότερων μαχητικών.
Προβλήματα
Αντίστοιχα προβλήματα παρατηρούνταν σε όλους σχεδόν τους τομείς των αμυντικών βιομηχανιών της χώρας, έστω κι αν η Άγκυρα εμφανιζόταν να αποκτά νέα οπλικά συστήματα και πλατφόρμες, όπως υποβρύχια και το αποβατικό πλοίο TCG Anadolu. Κρίσιμα εξαρτήματα και τεχνολογίες απαγορευόταν και απαγορεύεται ακόμα να μεταφερθούν στην Τουρκία από τις ΗΠΑ, καθώς η Προεδρία Αμυντικών Βιομηχανιών της χώρας τελεί ακόμα υπό το βάρος των αμερικανικών κυρώσεων. Και, φυσικά, ούτε λόγος για επιστροφή στο πρόγραμμα ανάπτυξης των F-35, όσο οι S-400 παραμένουν σε τουρκικό έδαφος.
Η σημασία
Οπότε η δήλωση του Ερντογάν αποκτά μείζονα σημασία, καθώς είναι προφανές ότι πλέον βασική επιδίωξή του είναι η άρση των αμερικανικών κυρώσεων στο πλαίσιο του CAATSA. Ωστόσο, εδώ βρίσκεται και το μεγάλο του πρόβλημα, καθώς σε καμία περίπτωση δεν θέλει να αποχωριστεί το S-400, τουλάχιστον μέχρι να βρει κάτι αντίστοιχο (π.χ. το αμερικανικό σύστημα Patriot) και με τους όρους που η Άγκυρα θέλει. Συνοψίζοντας, μπορεί ο Ερντογάν να «πουλάει bravado» λόγω των F-16, ωστόσο ο δρόμος για τους πραγματικούς του στόχους παραμένει πολύ μακρύς και δύσκολος.
