Η μακέτα που έδειχνε κλειστή δομή για μετανάστες στο ξερονήσι Λέβιθα προκάλεσε ασυγκράτητη φημολογία και σεναριολογία. Καταγγέλθηκε σχεδιασμός για τη δημιουργία Γκουαντάναμο στην Ευρώπη (Κ. Αρβανίτης, ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) και προώθηση λύσης Βελόπουλου που παραβιάζει βασικές αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Αυτό που δεν ειπώθηκε είναι ότι η Τουρκία θεωρεί γκρίζα ζώνη το νησάκι και ποτέ δεν θα δεχόταν την αναγνώριση πλήρων κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας μέσω της εγκατάστασης προσφυγικού camp.
Επομένως, η φασαρία που γίνεται εδώ έχει φτάσει στην Αγκυρα και το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει εκφραστεί ο τουρκικός θυμός δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Οπως εξηγούν διπλωματικές πηγές, καθόλου τυχαία δεν μπήκε το ξερονήσι Λέβιθα στον προσφυγικό χάρτη. Είναι ένας έμμεσος τρόπος για την ελληνική διπλωματία να θυμίσει στις Βρυξέλλες την ευαισθησία των ζητημάτων του Αιγαίου λόγω του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Το συγκεκριμένο νησάκι βρίσκεται στο κέντρο του Αιγαίου, μεταξύ Δωδεκανήσων και Κυκλάδων. Ανήκει διοικητικά στην Λέρο, είναι κοντά του η Αμοργός και η Πάτμος και η παρουσία του θεωρείται στρατηγικής σημασίας για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Η τουρκική θεωρία των γκρίζων ζωνών στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεκαοκτώ νησιών και περισσότερων από 150 νησίδων και βραχονησπίδων δεν καθορίζεται ακριβώς στη συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και στη συνθήκη των Παρισίων του του 1947. Είναι μια θεωρία που δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ μετά την κρίση των Ιμίων το 1996 και η οποία είναι πιθανό να επανέλθει όσο προχωρά η ενεργειακή πολιτική της Λευκωσίας παρά την τουρκική αντίθεση.
Το συμπέρασμα είναι ότι ακόμη κι αν δεν υπάρχει κεντρικός κυβερνητικός σχεδιασμός για εγκατάσταση μεταναστών σε έρημα νησιά, υπάρχει πρόθεση να υπενθυμιστούν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα με αφορμή την αύξηση των ροών για την οποία η Αγκυρα δεν αναλαμβάνει την ευθύνη.
