Μέχρι πού θα τραβήξει το σκοινί της έντασης στα ελληνοτουρκικά ο Ρ.Τ.Ερντογάν; Εμπειροι παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας, μετά και τις χθεσινές δηλώσεις του δίπλα στον πρωθυπουργό της Λιβύης για επικείμενες γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο, εκτιμούν ότι μπορεί, τελικά, να το αφήσει να σπάσει. Αποδίδουν την επίταση της επιθετικότητάς του στα σοβααρά προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της χώρας του: Η πανδημία, η οικονομική κρίση, οι δημοσκοπήσεις – τίποτα δεν του πάει καλά. Η εξαγωγή της εσωτερικής έντασης είναι μια παλιά ιστορία σε ό,τι αφορά στα ελληνοτουρκικά και τώρα η ιστορία αυτή φαίνεται πως επαναλαμβάνεται.
Η Αθήνα αποφεύγει την όξυνση αλλά εκπέμπει σταθερά μήνυμα αποφασιστικότητας: Θα γίνει ό,τι είναι αναγκαίο για να προστατευτούν τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται η στρατιωτική απάντηση. Το επιτυχημένο παράδειγμα του Εβρου, όταν απωθήθηκαν οι μεταναστευτικές ροές, είναι “πιλότος” για τη στάση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στο εξής.
Ο πρωθυπουργός έχει επιλέξει τη διεθνοποίηση του ζητήματος και γι αυτό απευθύνεται στην ΕΕ, τον ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι επιστολές του προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και την επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν. Θα θέσει το θέμα της τουρκικής προκλητικότητας στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ (19/6) και, σύμφωνα με πληροφορίες, θα προσπαθήσει να πετύχει διμερείς συμφωνίες με την Γερμανία και τη Γαλλία για να εξασφαλίσει τη γερμανική και τη γαλλική στήριξη εάν η κατάσταση τεθεί εκτός ελέγχου.
Προφανώς από την πλευρά Μακρόν και Μέρκελ θα μπουν στο τραπέζι και εξοπλιστικά προγράμματος με φόντο το τεράστιο ευρω-πακέτο που πρόκειται να δοθεί στη χώρα μας τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα, θα επιταχυνθούν οι διαβουλεύσεις με την Ιταλία και την Αίγυπτο για την οριοθέτηση ΑΟΖ, κάτι που γνωρίζει η τουρκική πλευρά και δυσφορεί, όπως δυσφορεί και με τον φράχη στον Εβρο.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στο αίτημα της Φώφης Γεννηματά για σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. Δεν θεωρεί ότι αυτό έχει νόημα εφόσον δεν θα καταστεί εφικτή η έκδοση κοινού ανακοινωθέντος (λόγω της στάσης του ΚΚΕ και όχι μόνο). Από την άλλη φέρεται να θεωρεί ότι θα σταλεί λάθος μήνυμα στην Αγκυρα αλλά και στην κοινή γνώμη (μήνυμα υπέρμετρης ανησυχίας και αδυναμίας διαχείρισης της κατάστασης από την κυβέρνηση).
Στο τραπέζι υπάρχει η ιδέα της κατιδίαν ενημέρωσης των πολιτικών αρχηγών από τον πρωθυπουργό εφόσον κριθεί αναγκαίο. Εάν δεν αποφασιστεί ότι είναι απαραίτητη μια τέτοια πολιτική πρωτοβουλία, ο κλήρος θα πέσει στον ΥΠΕΞ Νίκο Δένδια που θα αναλάβει αυτός την ενημέρωση των κομμάτων.
