Το ότι ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως «αναρχοκαπιταλιστή» και ότι είχε ως προεκλογικό σύμβολό του το… αλυσοπρίονο, μάλλον δεν αποτελούν θετικά δείγματα για τον νέο πρόεδρο της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι.
Προτάσεις ό,τι νά’ναι…
Και μπορεί ο Μιλέι να ήταν, ας πούμε, sui generis στην προεκλογική του εκστρατεία, ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά: πολλές προτάσεις του, κυρίως στην οικονομία, θεωρήθηκαν αλλοπρόσαλλες και ο ίδιος στα κοινωνικά ζητήματα τοποθετείται μάλλον στα άκρα της δεξιάς, καθώς η πολιτική του φυσιογνωμία διατηρεί μια αγάπη για τον καπιταλισμό και για τις κοινωνικά συντηρητικές πολιτικές. Το παρατσούκλι του είναι «ο Τρελός» (El Loco). Ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι υπερβολικά φιλελεύθερος, ενώ κάποιοι τον θεωρούν ακροδεξιό «αναρχοφιλελεύθερο».
Με την ανάληψη των καθηκόντων του στις 10 Δεκεμβρίου, ο Μιλέι υποσχέθηκε στην επινίκια ομιλία του «το τέλος της παρακμής» και την «ανοικοδόμηση της Αργεντινής», χωρίς «ημίμετρα». Η οικονομική του πολιτική στηρίζεται στο αγαπημένο του αξεσουάρ. Έτσι, θα βάλει «αλυσοπρίονο» στις δημόσιες δαπάνες, στην 3η οικονομία της Λατινικής Αμερικής, προκειμένου να επιφέρει ένα οικονομικό σοκ. Η χώρα αυτή τη στιγμή είναι αντιμέτωπη με πληθωρισμό 143% σε ετήσια βάση, ανεργία 40% και ένα δημόσιο χρέος 45 δισ. δολάρια.
Στο στόχαστρο η Κεντρική Τράπεζα
Βασικό σημείο και… κανονικός στόχος των προεκλογικών εξαγγελιών του νέου προέδρου ήταν η κεντρική τράπεζα. Στόχος του είναι να βάλει «δυναμίτιδα» στον θεσμό και να τον καταργήσει, λύνοντας έτσι και όλα τα προβλήματα που απορρέουν από αυτή. Θύμα των περικοπών δεν θα είναι μόνον η κεντρική τράπεζα, καθώς έχει δεσμευτεί για κατάργηση βασικών υπουργείων, μεταξύ των οποίων τα Υγείας και Παιδείας. Κι αυτό επειδή έχει δηλώσει ότι θα υπάρξουν περικοπές σε βασικά κοινωνικά θέματα, όπως η Υγεία, η Εκπαίδευση και η κοινωνική ανάπτυξη.
Αλλαγή δεν θα υπάρξει μόνο στους θεσμούς, αλλά και στο νόμισμα. Ο «El Loco» έχει εξαγγείλει την κατάργηση του πέσο, που είναι το εθνικό νόμισμα, ενώ στόχος του είναι να δολαριοποιήσει την οικονομία. Μάλιστα, ως αυτοαποκαλούμενος αναρχοκαπιταλιστής ο Μιλέι θέλει να ελαχιστοποιήσει την κρατική παρέμβαση στην οικονομία της Αργεντινής, δίνοντας το προβάδισμα στην ελεύθερη αγορά. Μάλιστα, έχει δηλώσει ότι «αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στο κράτος και τη μαφία, θα επέλεγα τη μαφία… επειδή αυτή έχει κώδικες, προσαρμόζεται, δεν λέει ψέματα και – πάνω απ’ όλα – είναι ανταγωνιστική».
Ακροδεξιά ατζέντα
Όσον αφορά στα κοινωνικά θέματα, ο Μιλέι τοποθετείται στην ακροδεξιά, καθώς αρνείται την κλιματική κρίση, είναι εναντίον των αμβλώσεων, έχει ταχθεί υπέρ της χαλάρωσης της νομοθεσίας για την οπλοκατοχή, έχει καταφερθεί με βαριές εκφράσεις κατά του Αργεντίνου Πάπα Φραγκίσκου και έχει αμφισβητήσει τη συναίνεση τεσσάρων δεκαετιών σχετικά με τα εγκλήματα της δικτατορίας του 1976-83, κατά τη διάρκεια της οποίας εκτιμάται ότι 30.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν από το στρατιωτικό καθεστώς.
Αντιπρόεδρός του είναι η Βικτόρια Βιλαρούελ, μια υπερσυντηρητική βουλευτής που έχει υποβαθμίσει τα εγκλήματα της δικτατορίας. Το αλυσοπρίονο, που άφησε στο ράφι τις τελευταίες εβδομάδες φαίνεται ότι λειτούργησε θετικά σε ένα εκλογικό σώμα που το 40% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, καθώς έπεισε το ακροατήριο ότι η αλλαγή που υπόσχεται και ευαγγελίζεται θα είναι γρήγορη. Πάντως κάποιοι άλλοι δεν πείθονται τόσο εύκολα, καθώς εκτιμούν ότι ο νέος πρόεδρος θα εξελιχθεί σε δικτάτορα.
