Σε αδιέξοδο βρίσκονται πλέον οι σχέσεις φαρμακοβιομηχανίας – υπουργείου Υγείας μετά την άκαρπη συνεδρίαση της Επιτροπής Παρακολούθησης Φαρμακευτικής Δαπάνης. Η συνάντηση είχε ως αντικείμενο το σχέδιο απόφασης για τις τιμές αποζημίωσης των φαρμάκων από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου, το νέο σχέδιο, θα επιβαρύνει τις επιχειρήσεις με επιπλέον 80 εκ. ευρώ περίπου. Το ποσό αυτό, όπως δήλωσαν οι παράγοντες του υπουργείου Υγείας που μετέχουν στην Επιτροπή, αναμένεται να αντισταθμιστεί στο μέλλον, με τα αποτελέσματα της Επιτροπής Διαπραγμάτευσης, η οποία όμως καθυστερεί δραματικά.
Ήδη στο πρώτο τρίμηνο του έτους, η δαπάνη έχει ξεφύγει κατά 158 εκ. ευρώ στον ΕΟΠΥΥ για τα εξωνοσοκομειακά φάρμακα και κατά 15 εκ. ευρώ στα ακριβά νοσοκομειακά φάρμακα 1Α που διαθέτει ο ΕΟΠΥΥ στους ασφαλισμένους του από τα φαρμακεία του Οργανισμού. Το αποτέλεσμα είναι να ξεκινά η χρονιά με clawback που θα ξεπεράσει τα 630 εκ. ευρώ στο τέλος του χρόνου για την αγορά φαρμάκων στα φαρμακεία και σε clawback 60 εκ. ευρώ για τα φάρμακα υψηλού κόστους 1Α νοσοκομειακά, όταν ο ετήσιος προϋπολογισμός για τα τελευταία είναι μόλις 56 εκ. ευρώ.
Στο ποσό αυτό επιδιώκεται να προστεθεί τώρα και ένα rebate της τάξης των 200 εκ. ευρώ από τα έτη 2006-2008, παρότι η αρχική απόφαση είχε καταπέσει στο ΣτΕ και στο μεταξύ μεσολάβησαν άλλα μέτρα που εφαρμόστηκαν (σχετικό ρεπορτάζ εδώ).
Επιπρόσθετα, καταγράφεται αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης για τους ανασφάλιστους και ήδη για το πρώτο τετράμηνο έχει φτάσει τα 93 εκ. ευρώ, δηλαδή ως το τέλος της χρονιάς θα φτάσει τα 280 εκ. ευρώ, όταν πέρυσι η δαπάνη ήταν στα 230 εκ. ευρώ. Και αυτό σε μια περίοδο που δηλώνεται ότι η ανεργία βαίνει μειούμενη.
Εκπρόσωποι του κλάδου τόνισαν ότι «εδώ τελειώνει η ανοχή και η οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο όπου οι υποχρεωτικές επιστροφές έρχονται με κατακλυσμιαίο τρόπο, επί ένα χρόνο δεν έχει κυκλοφορήσει ένα καινούριο φάρμακο στην αγορά, επιχειρείται η νομοθέτηση επιβαρύνσεων ύστερα από την πάροδο 12ετίας για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής ενόψει εκλογών και το αποτέλεσμα είναι να τίθεται θέμα ύπαρξης της βιομηχανίας. Τα προβλήματα υπερβαίνουν τα πρόσωπα της επιτροπής και πρέπει να δοθούν λύσεις από τους υπουργούς».
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ (ρεπορτάζ Άννα Παπαδομαρκάκη)
