Ο Ερντογάν θέλει να βρίσκεται στην ενεργειακή εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου και θα κάνει ό,τι μπορεί για να το πετύχει. Αυτό σημαίνει όξυνση των σχέσεών του με την Ελλάδα, αμφισβητήσεις στο Αιγαίο, ακραία ρητορική, αλλά δεν σημαίνει πολεμικό επεισόδιο με την Ελλάδα ή νέες επιθετικές ενέργειες στην Κύπρο.

Αυτή η εκτίμηση είναι το κύριο στοιχείο συνέντευξης που παραχώρησε στην “Καθημερινή” (Βασίλης Κωστούλας) η αναλύτρια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων – ECFR, πρώην δημοσιογράφος στην Τουρκία, Ασλί Αϊντιντασμπάς.

Στη συνέντευξη αυτή η Τουρκάλα αναλύτρια, Ασλί Αϊντιντασμπάς, υποστηρίζει:

Ελληνοτουρκικές σχέσεις

• Ο Ερντογάν θέλει να βρίσκεται στην ενεργειακή εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου – και δείχνει αποφασισμένος να αποτρέψει την υλοποίηση ενός project που θα παρακάμπτει την Τουρκία. Για να πετύχει τον στόχο του φαίνεται να στοχεύει σε μια δυναμική στάση.
• Ο Ερντογάν δεν επιδιώκει μια φυσική αντιπαράθεση με την Ελλάδα ή προσάρτηση της Κύπρου σε μια εκλογική χρονιά. Μπορεί να καλωσορίζει τις εντάσεις, καθώς συμβάλλουν στη διέγερση του εθνικισμού, αλλά δεν θέλει να φτάσει αρκετά μακριά ώστε να πιέσει για μια πραγματική σύγκρουση ή φιλονικία στο Αιγαίο ή στην Ανατολική Μεσόγειο.
• Τελικά,ο Ερντογάν θέλει μια διευθέτηση στην Ανατολική Μεσόγειο που θα περιλαμβάνει την Τουρκία και την Κύπρο – μια συμφωνία διαμοιρασμού της ενέργειας.

Το παιχνίδι του Ερντογάν με ΗΠΑ και Ρωσία

• Η άσκηση ισορροπίας είναι ένα παιχνίδι με το οποίο ο πρόεδρος της Τουρκίας αισθάνεται πολύ άνετα – τοποθετώντας τη Ρωσία και τις ΗΠΑ τη μία εναντίον της άλλης, ενώ προσπαθεί να αποσπάσει οικονομικές ή πολιτικές παραχωρήσεις και από τις δύο. Καθώς οι σχέσεις του με τη Δύση είναι τόσο εύθραυστες, χρησιμοποιεί τις σχέσεις με τη Ρωσία ως όργανο – μια κρυφή απελή για τη Δύση ώστε να δείξει ότι η Τουρκία έχει επιλογές. Αλλά στη διαδρομή ο Ερντογάν ελπίζει να αποσπάσει υλικά οφέλη ή πολιτικές παραχωρήσεις.
• Αυτό είναι ένα στοίχημα με υψηλό ποντάρισμα και έχει κοστίσει πολύ στην Τουρκία – από την άποψη ότι χαρακτηρίζεται «αναξιόπιστος σύμμαχος» και σνομπάρεται από τη δυτική αμυντική αρχιτεκτονική. Η Τουρκία αποκλείστηκε από το πρόγραμμα των αμερικανικών F35 λόγω της αγοράς ρωσικών S400. Αλλά με τα χρόνια η Αγκυρα έχει γίνει πιο εξαρτημένη από τη Ρωσία λόγω της Συρίας και του φυσικού αερίου.
• Τελευταία, η Τουρκία προσπαθεί να επεκτείνει επίσης τους οικονομικούς δεσμούς της με τη Ρωσία, ελπίζοντας να επωφεληθεί από τις δυτικές κυρώσεις μέσω της παροχής μιας σωσίβιας λέμβου στη Μόσχα. Αυτή είναι μια δόλια συμφωνία, η οποία όμως βοηθάει τον Ερντογάν οικονομικά ενόψει των εκλογών.

ΠΗΓΗ: Καθημερινή