Οι 10 “στιγμές” του Σίλβιο Μπερλουσκόνι που έσπασαν ρεκόρ δημοσιότητας: Η φάρσα στη Μέρκελ και το Bunga Bunga

 

Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 86 ετών, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις με τις δημόσιες τοποθετήσεις του.

«Στα 20 χρόνια που βρίσκομαι στην πολιτική, δεν έχω προσβάλει ποτέ κανέναν». Αυτά ήταν τα κάπως αναπάντεχα λόγια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι το 2014, όταν ρωτήθηκε από το BBC, γιατί αρέσκεται στο να προσβάλει τον κόσμο. Ο Μπερλουσκόνι ήταν, για να το θέσουμε πολύ, πολύ ήπια, μια αμφιλεγόμενη φιγούρα. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 86 ετών, φαινόταν συχνά να μην πτοείται από το γεγονός ότι δημιουργούσε με τα άκρως προσβλητικά συχνά λόγια του ένα άσχημο κλίμα και να εκτοξεύει τα βέλη του στους συνομιλητές του, επιπλήττοντας τους επικριτές του ότι δεν μπορούσαν να δεχτούν τα αστεία του.

Αυτές είναι ορισμένες από τις διασημότερες περιπετειώδεις στιγμές του Μπερλουσκόνι (και υπάρχουν κι ακόμα περισσότερες):

Το φαγητό των Φινλανδών. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, υπήρξαν διαπραγματεύσεις προκειμένου να αποφασιστεί η τοποθεσία της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων, με την Πάρμα και το Ελσίνκι να συναγωνίζονται για το ποια από τις δύο πόλεις θα επικρατήσει τελικά. Ο Μπερλουσκόνι ακούστηκε, εν αγνοία του, να λέει ότι το φινλανδικό φαγητό ήταν μη βρώσιμο και αηδιαστικό και ότι μετά βίας το άντεχε κατά τις επισκέψεις του στο Βορρά. Ο Μπερλουσκόνι φέρεται να είπε ότι οι Φινλανδοί τρώνε μόνο μαριναρισμένο κρέας ταράνδου και δεν ξέρουν καν τι είναι το προσούτο! Έπειτα από αυτό το συμβάν, ο οργανισμός της ΕΕ κατέληξε στην Πάρμα.

Η πίτσα “Μπερλουσκόνι”. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Μπερλουσκόνι βρέθηκε ξανά σε μπελάδες, αφού είπε ότι έπρεπε να εξασκήσει όλη του τη γοητεία στην τότε Φινλανδή πρόεδρο Tarja Halonen. Οι Φινλανδοί, ωστόσο, πήραν μία κάποια εκδίκηση, όταν η φινλανδική αλυσίδα Kotipizza έβγαλε μια πίτσα με κρέας από τάρανδο, αλλά εννοείται, με  λαχανίδες και κόκκινα κρεμμύδια. Ονόμασαν τη δημιουργία τους “Μπερλουσκόνι” και κέρδισε έναν διάσημο διαγωνισμό πίτσας στη Νέα Υόρκη.

Ένα λεωφορίο με … πόρνες. Υποσχέθηκε στους ποδοσφαιριστές του ένα «λεωφορείο γεμάτο με εκδιδόμενες γυναίκες» Μετά από χρόνια ιδιοκτησίας του ιταλικού γίγαντα του ποδοσφαίρου AC Milan, ο Μπερλουσκόνι αγόρασε αργότερα έναν άλλο σύλλογο, τη Monza, και είχε μία ευχάριστη συζήτηση με τους παίκτες κατά τη διάρκεια του περσινού χριστουγεννιάτικου πάρτι, προσφέροντάς τους ένα πρωτότυπο, αμφιλεγόμενο κίνητρο! Αναφερόμενος στον νέο προπονητή της ομάδας, Ραφαέλε Παλαντίνο,  ο Μπερλουσκόνι είπε στους παίκτες του ότι είναι καλός, γοητευτικός, ευγενικός και ικανός να τους κάνει  να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, προσθέτοντας  όμως ένα επιπλέον κίνητρο στη λίστα τους: αν η ομάδα του νικούσε κάποια από τις αντίπαλες, κορυφαίες ομάδες, θα τους περίμενε στα αποδυτήρια ένα λεωφορείο γεμάτο πόρνες!

Απαντώντας στην κριτική που του ασκήθηκε, ο Μπερλουσκόνι είπε, σε ανάρτησή του στο Twitter, ότι δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ένα «απλό αστείο των αποδυτηρίων» θα μπορούσε «να προκαλέσει τόσο κακόβουλα και μη ρεαλιστικά σχόλια» κι ότι αυτό που τους ώθησε να του επιτεθούν τόσο άστοχα είναι η παντελής έλλειψη χιούμορ που τους διακατέχει. Δεν παρέλειψε, φυσικά, να τους ευχηθεί «Καλά Χριστούγεννα»!

Η φάρσα στη Μέρκελ. Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ δεν ήταν καθόλου μεγάλη θαυμάστρια του Μπερλουσκόνι και των γελοιοτήτων του. Ο Μπερλουσκόνι έκανε κάποτε μια φάρσα – και η λέξη φάρσα είναι ιδιαίτερα βαριά σε αυτήν την πρόταση – στη Μέρκελ, όταν κρύφτηκε πίσω από ένα μνημείο και πετάχτηκε φωνάζοντάς  της «κούκου», κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής στην Τεργέστη, για να συζητηθεί η οικονομική κρίση. Σε συνέντευξή του στο BBC, ο Μπερλουσκόνι ρωτήθηκε αν κάποτε -όπως αναφέρθηκε από πολλά μέσα ενημέρωσης- είχε αποκαλέσει τη Μέρκελ “χοντρόπετσο γάιδαρο” και απάντησε ότι “ποτέ δεν είχε κανένα πρόβλημα με την Άνγκελα Μέρκελ… κι ότι αυτό είχε επινοηθεί από κάποιον που ήθελε να στρέψει την Άντζελα εναντίον του.

Bunga Bunga. Ίσως η πιο διάσημη περιπέτεια του Μπερλουσκόνι – και μια από τις πιο ασυνήθιστες φράσεις που μπήκε στο λεξικό έκτοτε. Τα, σεξουαλικής φύσης, πάρτι που έγιναν στη βίλα του Arcore κοντά στο Μιλάνο ήρθαν στο φως το 2010, όταν ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός τηλεφώνησε στην αστυνομία ζητώντας την απελευθέρωση μιας 17χρονης Μαροκινής, της Karima El Mahroug, η οποία είχε συλληφθεί στο Μιλάνο ως ύποπτη για κλοπή κοσμημάτων. Ωστόσο, ο Μπερλουσκόνι είπε λανθασμένα στην αστυνομία ότι ήταν συγγενής του τότε προέδρου της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ και η σύλληψή της θα προκαλούσε  διπλωματικό επεισόδιο. Όμως δεν ήταν καθόλου συγγενής.  Ήταν χορεύτρια της κοιλιάς και ύποπτη συμμετοχής σε όργια, που ονομαζόταν Ruby Rubacuori (Ruby, the Heart Stealer) και ισχυρίστηκε ότι είχε λάβει 10.000 δολάρια από τον Μπερλουσκόνι στα πάρτι «bunga bunga» που διοργάνωνε.

Ο Μπερλουσκόνι αρχικά κρίθηκε ένοχος ότι πλήρωσε τη Μαρούγκ για σεξουαλικές υπηρεσίες ενώ ήταν ανήλικη, αλλά η ετυμηγορία ανατράπηκε μετά την έφεση που άσκησε. Οι δικαστικές υποθέσεις που σχετίζονταν με το σκάνδαλο συνεχίστηκαν και φέτος, με τον Μπερλουσκόνι να αθωώνεται τον Φεβρουάριο, μετά από κατηγορίες ότι δωροδόκησε 24 μάρτυρες να δώσουν ψευδείς καταθέσεις σε προηγούμενη δίκη.

Φίλος με τον Πούτιν. Ένας από τους πρώτους διεθνείς ηγέτες που απέτινε φόρο τιμής, μετά τον θάνατο του Μπερλουσκόνι, ήταν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος αποκάλεσε τον Ιταλό πολιτικό «πραγματικό φίλο». Ο Πούτιν δήλωσε ότι ο Σίλβιο υπήρξε ένα αγαπητό άτομο, ένας αληθινός φίλος. Θαύμαζε ειλικρινά τη σοφία του, την ικανότητά του να παίρνει ισορροπημένες, διορατικές αποφάσεις ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Σε κάθε  συνάντηση που είχαν, όπως σημείωσε ο Πούτιν, απολάμβανε την απίστευτη ζωντάνια, την αισιοδοξία και την αίσθηση του χιούμορ του, προσθέτοντας ότι ο θάνατός του ήταν μία τεράστια  απώλεια, που του προκάλεσε μεγάλη θλίψη.

Ο Μπερλουσκόνι και ο Πούτιν ήταν μακροχρόνιοι σύμμαχοι και ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας πυροδότησε μεγάλη συζήτηση, όταν κατηγόρησε τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Volodymyr Zelenskyy, ως υπεύθυνο για τον πόλεμο της Ρωσίας. Κατά τη διάρκεια της ιταλικής προεκλογικής εκστρατείας πέρυσι, ο Μπερλουσκόνι είπε ότι είχε «επανασυνδεθεί» με τον Πούτιν και περιέγραψε τον εαυτό του ως έναν από τους «πέντε πραγματικούς φίλους» του Ρώσου προέδρου, σύμφωνα με ηχογράφηση που δημοσιεύτηκε σε ιταλικά μέσα ενημέρωσης.

Έπαινος στον Μουσολίνι Σε μια συνέντευξη του 2003 στο Spectator, ο Μπερλουσκόνι υπερασπίστηκε τις ενέργειες του φασίστα δικτάτορα της χώρας του, Μπενίτο Μουσολίνι. Στη συνέντευξη αυτή, ο Μπερλουσκόνι υποστήριξε ότι Μουσολίνι δεν σκότωσε ποτέ κανέναν. Επίσης ανέφερε ότι οι δικαστές της Ιταλίας ήταν «ψυχικά διαταραγμένοι» και «ανθρωπολογικά διαφορετικοί» σε σχέση με τους υπόλοιπους Ιταλούς.

Σύγκρουση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, και ο Μπερλουσκόνι είχαν μια αλησμόνητη λεκτική σύγκρουση το 2003. Διαφωνώντας με τον τόνο του Γερμανού ευρωβουλευτή, ο Μπερλουσκόνι του είπε ότι θα μπορούσε να τον προτείνει σε έναν Ιταλό παραγωγό ταινιών για τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ως ιδανικό υποψήφιο για τον ρόλο του Κάπο, έναν κρατούμενο με αρχηγική θέση στις φυλακές! Ο Σουλτς, φανερά ενοχλημένος κι επικροτούμενος από τους υπόλοιπους Ευρωβουλευτές, του απάντησε δεικτικά ότι ο σεβασμός του για τα θύματα του φασισμού δεν του επέτρεπε να πει το ο,τιδήποτε  και δεν μπορούσε να δεχτεί πώς ήταν δυνατόν ένας πρόεδρος του Συμβουλίου να χάνει τους τρόπους του όταν διαφωνεί.

Αναισθησία σε σοβαρό περιστατικό σεισμού Το 2009, ένας καταστροφικός σεισμός έπληξε την πόλη L’Aquila στην κεντρική Ιταλία. Ο σεισμός στοίχισε τη ζωή σε περίπου 300 ανθρώπους και άφησε δεκάδες χιλιάδες άστεγους. Επισκεπτόμενος την περιοχή, ο Μπερλουσκόνι είπε στους επιζώντες που ζούσαν σε σκηνές έκτακτης ανάγκης ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν το γεγονός σαν ένα απλό Σαββατοκύριακο στην κατασκήνωση.

Η ενόχληση της Βασίλισσας Η αείμνηστη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’, στη Σύνοδο Κορυφής των G20 το 2009, κατά τη λήψη της ομαδικής φωτογραφίας με τους υπόλοιπους ηγέτες, φέρεται να αντέδρασε αναφωνώντας για τον Μπερλουσκόνι «Μα γιατί πρέπει να φωνάζει;», όταν εκείνος φώναξε δυνατά το όνομα του προέδρου των ΗΠΑ, μία κίνηση που θα αποδεικνυόταν χρήσιμη για τις μετέπειτα επαφές της με τον Ντόναλντ Τραμπ!

  • Από το Politico (του Paul Dallison) 

Καμία δημοσίευση για προβολή