Του Θοδωρή Καλούδη
“Αυτή η τετραετία είναι η εποχή Μητσοτάκη” λένε όσοι γνωρίζουν ή (καλύτερα) αφουγκράζονται όσα “συζητά με τον εαυτό του” ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Και εξηγούν: “Στην πρώτη τετραετία ο Μητσοτάκης κινήθηκε πατώντας σε δύο βάρκες:
- Όφειλε να κυβερνήσει επικεφαλής ενός κόμματος του οποίου είχε τη σχετική αποδοχή (“Είμαστε μειοψηφία” έλεγαν, μεταξύ αστείου και σοβαρού, οι συνεργάτες του στο Μαξίμου, στην αρχή της τετραετίας).
- Και, επίσης, ήθελε να δείξει αμέσως το στίγμα της πολιτικής διεύρυνσης της ΝΔ που επιδιώκει φέρνοντας στο ευρύτερο κυβερνητικό σύστημα πολιτικά στελέχη από τον χώρο του μεταρρυθμιστικού Κέντρου, που μαζί με ό,τι ο ίδιος εκπροσωπεί, συγκροτούν την πολιτική συμμαχία του αυτονόητου.
Μετά από μια τετραετή διακυβέρνηση με θετικό ισοζύγιο – και εξαιρετικές επιδόσεις σε ορισμένες κρισιμες για τον τόπο πολιτικές – και αφού θα έχει ρίξει “τελειωμένο” στο καναβάτσο, για τέταρτη συνεχή εκλογική αναμέτρηση, τον κυριότερο αντίπαλό του, ο κ. Μητσοτάκης αισθάνεται εδραιωμένος για τα καλά στο κόμμα του, μια παράταξη όπου οι οικογένειες γράφουν την ιστορία της και καμμιά φορά της σκάβουν το λάκο. Και βέβαια, κυρίαρχος στο πολιτικό παιχνίδι, αφού δεν θα έχει κερδίσει απλώς τη γενναία λαϊκή εντολή, αλλά απέναντί του θα έχει ένα κατακερματισμένο και αμφισβητούμενης πολιτικής ποιότητας αντιπολιτευτικό περιβάλλον.
Έτσι, ο κ Μητσοτάκης μπορεί σήμερα με άνεση να δηλώνει: «Η δική μου αποστολή είναι να σχηματίσω την καλύτερη δυνατή κυβέρνηση, όχι μία κυβέρνηση ισορροπιών ή γεωγραφικής εκπροσώπησης, να φτιάξω μία κυβέρνηση δουλειάς, μια κυβέρνηση ανθρώπων που θα με έχουν πείσει για την αποτελεσματικότητα τους».
Τι σημαίνει αυτό:
- Δεν θα λάβει υπόψη του τα “καπετανάτα” της παράταξής του και τους “κύκλους” τους.
- Θα επιδιώξει να κρατήσει τις αποστάσεις του από τα γνωστά “αφεντικά” της αγοράς.
- Δεν θα διστάσει να αφήσει σε κοινοβουλευτικούς ρόλους χθεσινούς “υψηλόβαθμους” υπουργούς του.
- Θα ανανεώσει τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, με μεγαλύτερη εκπροσώπηση γυναικών και νέων ανθρώπων.
- Θα μπολιάσει και άλλο το κυβερνητικό σχήμα με προσωπικότητες του Κέντρου, προσφεύγοντας όχι τόσο στο πολιτικό προφίλ τους, όσο στην εμπειρία και τις γνώσεις τους.
- Θα αναδιοργανώσει το κυβερνητικό σχήμα και θα ενισχύσει το επιτελικό κράτος με στοιχεία που συναντάμε σε επιτελικές δομές προεδρικής δημοκρατίας.
- Θα δώσει διευρυμένους ρόλους στους (μή αναλώσιμους) Γενικούς Γραμματείς
Ήδη ο κ. Μητσοτάκης έχει προετοιμαστεί για την “επόμενη μέρα” σε τέσσερα επίπεδα:
- Έχει σχεδιάσει την επόμενη κυβέρνησή του, με rotation, ονοματίζοντας τα βασικά υπουργεία και επιλέγοντας νέα φρέσκα πρόσωπα στα υφυπουργεία τους.
- Έχει ετοιμάσει, με το στενό επιτελείο του και τους εξωτερικούς συμβούλους του, τους “μπλε φακέλους” με το στοχοδιάγραμμα κάθε υπουργείου (θα τους δούμε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο) ώστε η κυβέρνηση να λειτουργεί ως ορχήστρα και όχι με πριμαντόνες σολίστες.
- Έχει προετοιμάσει τα Προεδρικά Διατάγματα για την αναδόμηση της κυβερνητικής αρχιτεκτονικής
- Έχει επιλέξει και θα ανακοινώσει τους πρώτους άμεσους στόχους στην κοινωνική πολιτική, ως ανταπόκριση στη λαϊκή αποδοχή που θα έχει το κάλεσμα του για αυτοδυναμία.
Στις φιλοδοξίες του κ. Μητσοτάκη ήταν πάντα “να γράψει” στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, αφήνοντας το αποτύπωμά του στη μεθοδική διακυβέρνηση, τη μεταρρύθμιση της χώρας, στην εδραίωση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξής και στη διεθνή αναγνώρισή της. Δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις του να … ασκεί παράλληλα και αντιπολίτευση στην κυβέρνησή του. Ίσως θα χρειστεί να το πράξει (με την υιοθέτηση διαρκους αξιολόγησης, λογοδοσίας και αυτοκριτικής όλων όσοι έχουν εξουσία) ελλείψει ουσιώδους και ισχυρού αντιπολιτευκού αντίλογου.
