Η Ουκρανία έλαβε πολλά δυτικά τεθωρακισμένα, όπως άρματα μάχης Leopard και οχήματα πεζικού Bradley, πριν από τη μεγάλη αντεπίθεσή της, αλλά αυτά δεν είναι αρκετά για να διασπάσουν τις ρωσικές άμυνες. Η Ουκρανία χρειάζεται ακόμη περισσότερα, και δεν είναι μόνο περισσότερος εξοπλισμός.
Όπως δήλωσε εμπειρογνώμονας σε διεθνή ΜΜΕ, τα Leopard είναι πολύ ικανά άρματα μάχης, αλλά κανείς δεν πρέπει να τα θεωρεί ως πανάκεια. Παρόμοιες παρατηρήσεις έγιναν και για τα άλλα τεθωρακισμένα συστήματα και αυτό φαίνεται να ισχύει καθώς η στρατιωτική ηγεσία της Ουκρανίας θρηνεί για την ικανότητα των ρωσικών ναρκών να σταματούν τα τανκς στην πορεία τους. Ο στρατηγός Βαλερί Ζαλούζνι, αρχιστράτηγος των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, δήλωσε στην Washington Post ότι “δεν μπορείς πλέον να κάνεις τίποτα μόνο με ένα άρμα, με κάποια θωράκιση, επειδή το ναρκοπέδιο είναι πολύ βαθύ και αργά ή γρήγορα θα σταματήσει και τότε θα καταστραφεί από συγκεντρωμένα πυρά“.
Ειδικός εξοπλισμός
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα ουκρανικά στρατεύματα αφήνουν πίσω τους τα πολυπόθητα τεθωρακισμένα οχήματα και επιχειρούν να προχωρήσουν πεζή. Σε άλλες περιπτώσεις, η επιθετική κίνηση έχει επιβραδυνθεί ή έχει σταματήσει, καθώς η Ουκρανία σηματοδοτεί ότι οι δυνάμεις της χρειάζονται πολύ περισσότερα για να διασπάσουν τις άμυνες της Ρωσίας. Οι New York Times ανέφεραν ότι κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες της αντεπίθεσης, η Ουκρανία έχασε το 20% του οπλισμού που είχε στείλει στη μάχη – που είναι μόνο ένα κλάσμα της συνολικής δύναμης πυρός που διέθετε – και έχασε πολλά τεθωρακισμένα.
Αυτοί οι αριθμοί έχουν έκτοτε μειωθεί, καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν υιοθετήσει αντ’ αυτού μια προσέγγιση πυρών μεγάλου βεληνεκούς, αλλά η κίνηση προς τα εμπρός κατά μήκος του μετώπου είναι περιορισμένη. Η Ουκρανία έλαβε βαρύ οπλισμό από τους δυτικούς εταίρους της, αλλά αξιωματούχοι στο Κίεβο λένε ότι έλαβε λιγότερο από το 15% των δυνατοτήτων αποναρκοθέτησης που ζήτησε, ανέφερε η The Post, σημειώνοντας ότι ο Ζαλούζνι τόνισε την ανάγκη για “ειδικό εξοπλισμό“, όπως “ειδικό εξοπλισμό απομακρυσμένης εκκαθάρισης ναρκών“.
“Μάχη πεζικού”
Οι ουκρανικές δυνάμεις είναι εξοπλισμένες με τα συστήματα M58 Mine Clearing Line Charge (MICLIC) που παρέχουν οι ΗΠΑ, αλλά η προμήθειά τους εξαντλείται και καταστρέφεται, δήλωσε ο Ζαλούζνι. Τα συστήματα MICLIC καθαρίζουν το δρόμο για τα προελαύνοντα οχήματα και το πεζικό εκτοξεύοντας έναν πύραυλο που τοποθετεί μια τροχιά με εκρηκτικά C-4 και πυροδοτεί τυχόν νάρκες σε απόσταση. Τα συστήματα αυτά είναι αποτελεσματικά, αλλά οι δυνάμεις της Ουκρανίας χρειάζονται περισσότερες τέτοιου είδους δυνατότητες, δήλωσε ο ανώτατος στρατηγός. Ωστόσο, παρά τα όπλα, τα τανκς και τα ειδικά μηχανήματα, τα πράγματα είναι πιο μπερδεμένα.
Σύμφωνα με ειδικό σε θέματα πολέμου, που πρόσφατα επισκέφθηκε την Ουκρανία, ο εξοπλισμός δεν είναι το παν, προσθέτοντας ότι “πρόκειται για μάχη πεζικού” με υποστήριξη πυροβολικού κατά μήκος του μετώπου, που σημαίνει ότι “η πρόοδος μετριέται με μέτρα/γυάρδες και όχι με χιλιόμετρα/μίλια, δεδομένης της μειωμένης κινητικότητας“. Συνοπτικά, σημείωσε ότι “οι μηχανοκίνητοι σχηματισμοί αναπτύσσονται σπάνια λόγω της έλλειψης μέσων για ελιγμούς“, προσθέτοντας ότι “αυτό περιλαμβάνει ανεπαρκείς ποσότητες εξοπλισμού αποναρκοθέτησης, αεράμυνας, αντιαρματικούς κατευθυνόμενους πυραύλους, κ.λπ.“.
Το πρόβλημα
Καθώς εξελίσσεται η ουκρανική αντεπίθεση, το Κίεβο αντιμετωπίζει όχι μόνο ναρκοπέδια αλλά και άλλα εμπόδια στην προέλαση των αρμάτων και του πεζικού, δίκτυα χαρακωμάτων, αεροπορία και πυροβολικό, τόσο “κανονικά” πυροβόλα όσο και παλαιότερα άρματα μάχης που λειτουργούν ως αυτοκινούμενο πυροβολικό. Ο Ζαλούζνι έχει εκφράσει την απογοήτευσή του για τις προσδοκίες για μια γρήγορη, σκληρή αντεπίθεση, υποστηρίζοντας ότι “χωρίς πλήρη εφοδιασμό, αυτά τα σχέδια δεν είναι καθόλου εφικτά“. Σε συνέντευξή του στην Post, επεσήμανε ότι ούτε το ΝΑΤΟ δεν είναι προετοιμασμένο να διεξάγει έναν πόλεμο με αυτόν τον τρόπο.
Η Ουκρανία δεν διαθέτει την πλήρη γκάμα εργαλείων για τα είδη των πολεμικών επιχειρήσεων που απαιτούνται για την αποτελεσματική διάσπαση των ναρκοπεδίων και άλλων ρωσικών αμυντικών συστημάτων, αλλά ο εξοπλισμός δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δυνάμεις του Κιέβου σε αυτή τη μάχη. Περισσότερο στρατιωτικό υλικό δεν είναι απαραίτητο να διορθώσει τα πάντα. “Τα ναρκοπέδια είναι ένα πρόβλημα, όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι παρατηρητές. Περιορίζουν τον χώρο ελιγμών [και] επιβραδύνουν τις προόδους“, σημείωσε Αμερικανός αναλυτής.
Επιχειρήσεις συνδυασμένων όπλων
“Αλλά πολύ πιο επιδραστικό από τα ναρκοπέδια καθαυτά στην ικανότητα της Ουκρανίας να διασπάσει τις ρωσικές άμυνες είναι η αδυναμία [της Ουκρανίας] να διεξάγει σύνθετες επιχειρήσεις συνδυασμένων όπλων σε κλίμακα“, η οποία είναι απαραίτητη για την προστασία ενός στρατού που βρίσκεται σε επίθεση. “Η έλλειψη μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης συνδυασμένων όπλων σε κλίμακα καθιστά τις ουκρανικές δυνάμεις πιο ευάλωτες στα ρωσικά ATGM, πυροβολικό κ.λπ. κατά την προέλαση“, υπογράμμισε ο αναλυτής. “Επομένως, δεν πρόκειται μόνο για τον εξοπλισμό. Απλά δεν υπάρχει συστηματικό ξεσκαρτάρισμα του ρωσικού αμυντικού συστήματος“.
Οι επιχειρήσεις συνδυασμένων όπλων είναι μια δύσκολη έννοια που οι περισσότεροι, συμπεριλαμβανομένων των Ρώσων, δεν την κάνουν καλά. Πρόκειται για τον αποτελεσματικό συνδυασμό δυνατοτήτων -όπως η χρήση τεχνικών επιχειρήσεων για να επιτρέψουν ελιγμούς πεζικού με κινητή προστατευόμενη δύναμη πυρός που υποστηρίζεται από πυροβολικό, άλλα πυρά βεληνεκούς και την αεροπορία- για να χτυπήσουν ως ενιαία, συνεκτική δύναμη μάχης. Ανίκανη να διεξάγει τέτοιου είδους πολύπλοκο πόλεμο, η Ουκρανία μπορεί να βρεθεί εγκλωβισμένη σε μια μάχη πυροβολικού με τη Ρωσία.
Οι κίνδυνοι
Είναι ένας αγώνας στον οποίο έχει σημειώσει κάποιες νίκες, αλλά ενδέχεται να μην δει σημαντικά εδαφικά κέρδη. Ο επιθετικός πόλεμος δεν τείνει να προσφέρεται για τέτοιου είδους αποτελέσματα. Σε αυτή την κατάσταση, ο αναλυτής υπογράμμμισε ότι “ελλείψει μιας ξαφνικής κατάρρευσης της ρωσικής άμυνας“, υποψιάζεται ότι “αυτή θα παραμείνει μια αιματηρή μάχη μάχης μάχης με εφεδρικές μονάδες που θα τροφοδοτούνται σταδιακά τις επόμενες εβδομάδες [και] μήνες“.
Δήλωσε, δε, ότι εάν η Ουκρανία δεν θέλει να συμβεί αυτό, θα πρέπει να “συγχρονίσει [και] να προσαρμόσει καλύτερα τις τρέχουσες τακτικές” και να ενσωματώσει αποτελεσματικά πυρά και ελιγμούς σε κλίμακα σε όλες τις επιχειρήσεις, από τις επιχειρήσεις διάρρηξης μέχρι την ευρύτερη αντεπίθεση. Εάν δεν το πράξει αυτό, είπε, ο δυτικός στρατιωτικός εξοπλισμός που βρίσκεται στη χώρα και είναι καθ’ οδόν, όπως τα αμερικανικά άρματα μάχης M1 Abrams, πιθανότατα “δεν θα αποδειχθεί [από τακτική άποψη] αποφασιστικός μακροπρόθεσμα“.
