Μπορείο ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ, Ζελένσκι, να δηλώνει ότι συζητά με ηγέτες χωρών-μελών της ΕΕ για μαχητικά αεροσκάφη, ωστόσο φαίνεται ότι η Βρετανία ξανασκέφτεται τη θέση της γύρω από το θέμα, ενώ αντίστοιχος προβληματισμός φαίνεται να υπάρχει και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, αλλά και στις ΗΠΑ.
«Δεν υπάρχει απόφαση»
Συγκεκριμένα, εκπρόσωπος του Βρετανού πρωθυπουργού, Ρίσι Σουνάκ, δήλωσε ότι «κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει απόφαση για παροχή μαχητικών, προς το παρών παρέχουμε εκπαίδευση. Η Βρετανία ετοιμάζεται να στείλει άρματα μάχης Challenger (σ.σ. στην Ουκρανία) και έχουμε παράσχει και δυνατότητες μεγάλης εμβέλειας. Λαμβάνουμε αυτές τις αποφάσεις με προσοχή και υλοποιούμε με περίσκεψη. Αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους κλιμάκωσης».
Ωστόσο, σημείωσε ότι «είμαστε σίγουροι ότι η προσέγγισή μας είναι ο καλύτερος και ταχύτερος τρόπος για να βοηθήσουμε την Ουκρανία να τελειώσει αυτό τον πόλεμο, κάτι που είναι προς το συμφέρον όλων. Είναι η Ρωσία εκείνη που προχωρεί σε κλιμάκωση, βομβαρδίζοντας αμάχους και συνεχίζοντας τον παράνομο πόλεμό της στην Ουκρανία».
«Τίποτα που θα έθετε την ασφάλεια της χώρας σε κίνδυνο»
Ειδικά για το ζήτημα της αποστολής μαχητικών αεροσκαφών στην Ουκρανία, ο εκπρόσωπος του νο. 10 είπε ότι «η Βρετανία διαθέτει σημαντικό αριθμό Typhoon και F-35. Ωστόσο, ποτέ δεν θα κάνουμε κάτι που θα έθετε την ασφάλεια της χώρας σε κίνδυνο», προσθέτοντας ότι το Λονδίνο συνεργάζεται με τους εταίρους και συμμάχους του προκειμένου να παράσχει στην Ουκρανία ικανότητες που ανταποκρίνονται στα στάνταρ του ΝΑΤΟ.
Εδώ, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αποστολή μαχητικών αεροσκαφών από τη Βρετανία στην Ουκρανία δεν είναι απλή υπόθεση: τα Eurofighter Typhoon χρειάζονται άδεια της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Γερμανίας, δηλαδή, των χωρών που συμμετέχουν στο κονσόρτσιουμ που τα κατασκευάζει, ενώ τα F-35 πρέπει να λάβουν ειδική άδεια από τις ΗΠΑ.
Μικρή τακτική χρησιμότητα
Ωστόσο, οι δισταγμοί της Βρετανίας εδράζονται σε ορισμένους πολύ πιο «ωμούς» και πρακτικούς λόγους, κάτι που αντιμετωπίζουν και οι υπόλοιπες χώρες που έχουν δεχθεί το αίτημα του Ζελένσκι για παροχή σύγχρονων δυτικών μαχητικών στην Ουκρανία, και το οποίο έχει σημειωθεί και από διάφορους αναλυτές που αντιμετωπίζουν το αίτημα του Ουκρανού προέδρου με σκεπτικισμό.
Ο πρώτος λόγος είναι πρακτικός: οι πιλότοι της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας -που είναι συνηθισμένοι και εκπαιδευμένοι σε μαχητικά από την εποχή της ΕΣΣΔ (MiG και Sukhoi)- θα χρειαστούν εύλογο διάστημα εκπαίδευσης στα δυτικά μαχητικά όπως τα F-16 ή τα Typhoon. To διάστημα αυτό προσδιορίζεται ακόμα και ως το τέλος του χρόνου από τους ειδικούς, όπερ σημαίνει ότι τα μαχητικά αυτά δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εν όψει της αναμενόμενης εαρινής ρωσικής επίθεσης.
Στο ίδιο πλαίσιο, αναλυτές σημειώνουν ότι, σε αντίθεση με τα τανκς, τα οποία θα δώσουν ισχύ στις ουκρανικές δυνάμεις, η αεροπορία κατά πάσα πιθανότητα θα έχει μικρό ρόλο στις επιχειρήσεις, όπερ σημαίνει ότι τα δυτικά μαχητικά θα έχουν μικρή τακτική χρησιμότητα, σε αντίθεση με τα άρματα μάχης ή τα αντιαεροπορικά/αντιπυραυλικά συστήματα και τα συστήματα πυροβολικού, που ήδη έχουν δείξει την αξία τους στο πεδίο.
Ο κίνδυνος
Ωστόσο, ο ανομολόγητος φόβος της Δύσης είναι ότι η αποστολή μαχητικών στην Ουκρανία, ιδίως, δε, αν αυτή συνοδευτεί με προσωπικό στο έδαφος για τη συντήρηση των αεροσκαφών θα «σπάσει» τη δέσμευση του ΝΑΤΟ ότι πέραν από την παροχή βοήθειας κάθε μορφής στο Κίεβο, δεν πρόκειται να συμμετάσχει επιχειρησιακά στον πόλεμο με τη Ρωσία.
Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να δώσει στον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν τη δικαιολογία που τόσους μήνες αναζητά ώστε να χρησιμοποιήσει τακτικό πυρηνικό όπλο στην Ουκρανία, κλιμκώνοντας τη σύρραξη σε εξαιρετικά επικίνδυνο βαθμό, αλλά και θα δικαιώσει τον ισχυρισμό του ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας «πόλεμος δι’ αντιπροσώπου» για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Οι δύο προσεγγίσεις
Μια προσέγγιση λέει ότι η αποστολή μαχητικών στην Ουκρανία θα μπορούσε να αποτελέσει και ένα μήνυμα προς τον Πούτιν, ότι ο πόλεμος που ο ίδιος ξεκίνησε, δεν πρόκειται να τελειώσει, οπότε ίσως προσπαθούσε να συζητήσει για ειρήνευση. Ωστόσο, μια άλλη αντίληψη λέει ότι, ακόμα και αν δεν χρησιμοποιήσει πυρηνικά, θα μπορούσε να κλιμακώσει ακομα περισσότερο τις πυραυλικές επιθέσεις σε πόλεις της Ουκρανίας.
Σε γενικές γραμμές, το αίτημα του Ζελένσκι για μαχητικά αεροσκάφη, για την ώρα, τουλάχιστον, αντιμετωπίζεται με επιφυλάξεις και σκεπτικισμό από τη Δύση. Η Ουκρανία προς το παρόν θα πρέπει να αντισταθεί με τις δυνατότητες που της δίνουν τα οπλικά συστήματα που αφειδώς φθάνουν στο Κίεβο. Αλλά οι ουρανοί θα παραμείνουν χωρίς Typhoon ή F-16 τουλάχιστον για το ορατό μέλλον.
