Σε ένα κείμενο 83 σελίδων, επιτροπή από τρία ιστορικά κομματικά στελέχη, που αποτελείται από τον Γιάννη Δραγασάκη, τον Αριστείδη Μπαλτά και τον Θοδωρή Δρίτσα, προχωρούν στον απολογισμό της διακυβέρνησης του τόπου από τον ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζοντας ότι το κόμμα τους δεν ήταν προετοιμασμένο για την εξουσία, όταν την πήρε κυβέρνησε με αυταπάτες, ολιγωρίες και λάθη και στο τέλος “πρόσβαλε με προεκλογικές “παροχές εξαγοράς” το λαό, που τους τιμώρησε.
- Στο κείμενο αυτό – που αναμένεται να τεθεί σήμερα (Κυριακή) ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να αποτελέσει το βασικό προσυνεδριακό του κείμενο, περιγράφονται ανάμεσα στα άλλα, οι αυταπάτες, η έλλειψη στοιχειώδους προετοιμασίας, η απειρία, οι ερασιτεχνισμοί, οι ολιγωρίες και τα λάθη που οδήγησαν στην αχρείαστη και εν πολλοίς οδυνηρή περιπέτεια στην οποία εγκλωβίστηκε η χώρα για σχεδόν πέντε χρόνια, υπό τη διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα,της “παρέας” του και τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ.
“Η Αριστερά δεν έχει τίποτα να κρύψει. Η ρητή αναγνώριση των δικών της ελλειμμάτων συνιστά μεγάλο μέρος της δύναμής της” αναφέρουν οι συγγραφείς του κειμένου, πριν προχωρήσουν στον απολογισμό μιας κρίσιμης εποχής. Ως κυρίαρχα στοιχεία στην αυτοκριτική που επιχειρείται αναφέρονται:
- “Αναλάβαμε την κυβέρνηση χωρίς θεωρητική κατανόηση και συναντίληψη για το τι είναι το νεοελληνικό κράτος”
- “Στη βάση της αντίθεσης μνημόνιο/αντιμνημόνιο η μόνη εφικτή συμμαχία ήταν αυτή με τους ΑΝΕΛ”
- “Ωφείλουμε να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας για το πρώτο εξάμηνο του 2015 (ΣΣ:κατά την τραγική “διαπραγμάτευση” Βαρουφάκη). Λάθη βεβαίως συλλογικά”
- “Το έλλειμμα μιας σωστής αξιολόγησης (των συνθηκών στην ΕΕ) επέτρεψε να καλλιεργηθεί σε ορισμένα τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ η αυταπάτη περί της αποτελεσματικότητας ενός εκβιασμού (των Ευρωπαίων συνομιλητών μας) από μέρους μας, με όπλο την απειλή κατά της σταθερότητας του ευρώ και της Ευρωζώνης”
- “Ολόκληρη η πορεία μας στο διεθνές περιβάλλον (την περίοδο εκείνη) δεν υπήρξε ούτε ανέφελη ούτε απαλλαγμένη από ολιγωρίες και σφάλματα”.
- “Κατά την πορεία της διαπραγμάτευσης δεν εκτιμήθηκαν σωστά ούτε έτυχαν επαρκούς επεξεργασίας οι διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης”
- “Από κάποιες πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ είχε καλλιεργηθεί η προσδοκία ότι η Ρωσία, ίσως και η Κίνα, θα θα συνέβαλλαν και πολιτικά και οικονομικά στην προσπάθεια της κυβέρνησης να απεμπλέξει τη χώρα από τα δεσμά των μνημονίων και κατ’ επέκταση από το ευρώ”
- “Είχαν επίσης καλλιεργηθεί προσδοκίες ότι θα μπορούσαν να υιοθετηθούν μοντέλα και πρακτικές απεμπλοκής από οικονομικούς καταναγκασμούς που φαίνονταν να είχαν λειτουργήσει αποτελεσματικά σε χώρες της Λατινικής Αμερικής”
- Η ήττα στη δισπραγμάτευση με τους Θεσμούς “οδήγησε στην υπογραφή ενός νέου μνημονίου που σφράγισε τη γενική εικόνα: η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν μία ακόμα μνημονιακή κυβέρνηση και, ως προς τούτο, όμοια με τις άλλες”
Το δημοψήφισμα, το “Όχι” και ο επώδυνος συμβιβασμός
Οι συντάκτες του “απολογισμού” θεωρουν ότι το δημοψήφισμασ δεν έθετε το ερώτημα “ναι ή όχι στο ευρώ”. Υποστηρίζουν ότι στην ουσία ζητούσε την αποδοκιμασία του “απαράδεκτου σχεδίου” (μνημονίου) που είχαν θέσει στην κυβέρνηση οι Θεσμοί. Θεωρούν τη νίκη του “Οχι” συγκλονιστική στιγμή, “κορυφαία της σύγχρονης ιστορίας του τόπου”, χωρίς ωστόσο να αναφέρονται πως αυτή η “κορυφαία ιστορική στιγμή” ακυρώθηκε αμέσως από τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο επώδυνος συμβιβασμός που επιτεύχθηκε, στη διαπραγμάτευση που ακολούθησε, ήταν “προωθητικός” λένε, αισθανόμενοι αυτάρκεις γιατί (στο τρίτο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση) ενσωματώθηκαν πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ.
“Δεν είχαμε επαρκώς επεξεργασμένες πολιτικές”
Σε ότι αφορά γενικότερα τη διακυβέρνηση του τόπου οι Κύριοι Δραγασάκης, Μπαλτάς και Δρίτσας αναφέρουν μεταξύ άλλων ως προβλήματα και αστοχίες:
- Υπήρξε απουσία επεξεργασμένων πολιτικών στα υπουργεία.
- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε την τακτική “όχι σε όλα” όσα είχε νομοθετήσει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και το “ναι σε όλα” απέναντι στα όποια κοινωνικά αιτήματα εμφανίζονταν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.
- Οι αδυναμίες σε πολλά πεδία “δεν οφείλονταν στο ότι δεν είχαμε την εξουσία αλλά στο ότι δεν αξιοποιήσαμε και δεν ασκήσαμε σωστά εκείνη που είχαμε”.
- ” Ήταν λάθος να εστιαστεί η πολιτική αντιπαράθεση στα σκάνδαλα”
- Η κυβέρνηση επέδειξε ολιγωρία αναφορικά με τη Μεσαία Τάξη. “Σε κάποιες περιπτώσεις μπλέξαμε την ταξική μεροληψία με μια βραχυπρόθεσμη και αποσπασματική επιδοματική πολιτική”. “Δεν διαθέταμε ή δεν ενεργοποιήσαμε μια συνεκτική θεωρία του τι είναι η μεσαία τάξη, αναπαράγοντας έτσι έναν ελιτίστικο αντιμικροαστισμό που χαρακτηρίζει κάποιες πλευρές της Αριστεράς του 3%”
- Οι προεκλογικές παροχές “ήταν κάτι σαν προσβολή στην αξιοπρέπια ακόμα και πολλών από εκείνους που ωφελούνταν”. “Είναι προσβολή που ο λαός τιμωρεί”.
Οι συγγραφείς αυτού του απολογισμού θεωρούν πάντως ότι η ήττα που οι πολιτικές αυτές οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι “στρατηγικού χαρακτήρα”. Και θεωρούν ότι, αν το κόμμα μάθει από τα σφάλματά του, καλύψει τις ολιγωρίες και διορθωθεί, οι επόμενες εκλογές μπορούν να αποβούν νικηφόρες και όλοι θα είναι σοφότεροι και περισσότερο αποτελεσματικοί.
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις: [home]
