Oι λογαριασμοί ρεύματος εξελίσσονται στον μεγάλο εφιάλτη των νοικοκυριών, λόγω της ενεργειακής κρίσης που καλπάζει, ανεβάζοντας τις τιμές στα ύψη. Ποιες είναι όμως οι “κρυφές” χρεώσεις και η μετάφραση των όρων των λογαριασμών τις οποίες όλοι πρέπει να γνωρίζουν;
1. Χρέωση Προμήθειας Ρεύματος
Αυτή είναι η βασική χρέωση που διαφοροποιείται από πάροχο σε πάροχο ανάλογα με το συμβόλαιο που υπογράφει ο καταναλωτής. Συνήθως είναι χαμηλή γιατί χρησιμοποιείται ως δέλεαρ από τους παρόχους για να πείσουν τους καταναλωτές να επιλέξουν αυτούς και όχι τους ανταγωνιστές τους.
Η χρέωση είναι ανάλογη της κατανάλωσης ρεύματος και τυχόν παγίου που συνοδεύει το τιμολόγιο. Η κατανάλωση ενέργειας βασίζεται στις μετρήσεις του ρολογιού και μετριέται σε κιλοβατώρες. Το ποσό που χρεώνεται για ενέργεια κάθε μήνα υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τις κιλοβατώρες που έχουν καταναλωθεί με την τιμή μονάδας του κάθε τιμολογίου. Σε πολλές περιπτώσεις οι πάροχοι συνοδεύουν αυτές τις χρεώσεις με έκπτωση συνέπειας.
2. Ρήτρα Αναπροσαρμογής Χρεώσεων Προμήθειας
Είναι αυτή που έχει εκτινάξει από τον Αύγουστο και μετά στα ύψη το τελικό ποσό που πληρώνουν για ρεύμα οι καταναλωτές. Συχνά δεν αναφέρεται καν ως ρήτρα αναπροσαρμογής αλλά παραπέμπει σε κάποιο άρθρο της σύμβασης που υπέγραψε με τον πάροχο ο καταναλωτής, ο οποίος έκπληκτος ανακαλύπτει αναδρομικά πόσο σημαντικά είναι τα ψιλά γράμματα.
Πέρυσι που η χονδρεμπορική τιμή ήταν στα 40 ευρώ η μεγαβατώρα κανείς δεν έδινε σημασία σε αυτή την κρίσιμη γραμμή του τιμολογίου. Φέτος, που η χονδρεμπορική τιμή έχει εκτοξευθεί στα 228,9 ευρώ τον Νοέμβριο και στα 416 ευρώ μέσα στην εβδομάδα που πέρασε συνεχίζοντας να τραβάει την ανηφόρα, έχει καταστεί το πιο μεγάλο ποσό του λογαριασμού.
Την εφαρμόζουν όλοι οι ιδιώτες πάροχοι, όχι πάντα διαφανώς, και από τον περασμένο Αύγουστο και η ΔΕΗ (με εξαίρεση τα σταθερά τιμολόγια). Με την ενεργοποίησή της οι πάροχοι μετακυλίουν στην κατανάλωση τις αυξήσεις του κόστους προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας και αντιστοίχως τις μειώσεις.
Η δεύτερη αυτή εκδοχή είναι κυρίως θεωρητική, αφού συμβαίνει οι πάροχοι να θέτουν κατώτατα όρια ενεργοποίησης που δεν ανταποκρίνονται στις διακυμάνσεις της χονδρεμπορικής αγοράς, αλλά και όταν αυτό συμβαίνει, όπως για παράδειγμα την περίοδο του lockdown πέρυσι με την κατάρρευση των τιμών του φυσικού αερίου και των ρύπων, η ρήτρα αντί για μειώσεις στους καταναλωτές ενίσχυσε τα περιθώρια κέρδους των παρόχων.
Αντιθέτως, σε περιόδους μεγάλης ανόδου του κόστους προμήθειας όπως η τρέχουσα, η ρήτρα ενεργοποιείται άμεσα μεταφέροντας το σύνολο των αυξήσεων στους καταναλωτές. Αυτός είναι ο λόγος που οι ρήτρες αναπροσαρμογής έγιναν τους τελευταίους μήνες ευρέως γνωστές, εκπλήσσοντας δυσάρεστα τους καταναλωτές.
3. Χρέωση Χρήσης Συστήματος Μεταφοράς
Καλύπτει τις δαπάνες λειτουργίας, συντήρησης και ανάπτυξης του συστήματος μεταφοράς από τα εργοστάσια παραγωγής στους υποσταθμούς των αστικών περιοχών. Μέσω αυτής της χρέωσης οι καταναλωτές πληρώνουμε στον ΑΔΜΗΕ τις σχετικές δαπάνες, οι οποίες εγκρίνονται από τη ΡΑΕ. Για το 2021 θα πληρώσουμε στον ΑΔΜΗΕ 211,6 εκατ., ποσό αυξημένο κατά 6% σε σχέση με το 2020.
4. Χρέωση Χρήσης Συστήματος Διανομής
Καλύπτει τις δαπάνες λειτουργίας, συντήρησης και ανάπτυξης του δικτύου διανομής μέσης και χαμηλής τάσης και ο υπολογισμός είναι παρόμοιος με την αντίστοιχη χρέωση χρήσης του συστήματος μεταφοράς. Η χρέωση συναρτάται από το ρολόι (μονοφασικό ή τριφασικό) της παροχής και την κατανάλωση ρεύματος.
Για το 2021 οι καταναλωτές θα πληρώσουμε στον ΔΕΔΔΗΕ μέσω αυτής της χρέωσης 771 εκατ. που ενέκρινε η ΡΑΕ, αφού έκοψε δαπάνες για μπόνους στελεχών και «τροφείο» εργαζομένων ύψους 1,5 εκατ. ευρώ που είχε συμπεριλάβει ο ΔΕΔΔΗΕ, κρίνοντας ότι δεν έχουν ανταποδοτικότητα για τους καταναλωτές και άρα δεν πρέπει να τις πληρώσουν.
Η ΡΑΕ έχει αμφισβητήσει ευθέως συνολικότερα την ανταποδοτικότητα των δαπανών των δύο διαχειριστών και έχει θέσει ένα νέο πλαίσιο υπολογισμού του ετήσιου επιτρεπόμενου εσόδου στη βάση κινήτρων για τη βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών.
«Η παρωχημένη λογική της εγγυημένης κερδοφορίας (cost-plus) σταδιακά θα εγκαταλειφθεί, ωθώντας τους διαχειριστές να βελτιώσουν την απόδοση των υπηρεσιών τους προς όφελος των καταναλωτών» είναι η άποψη που έχει διατυπώσει δημοσίως ο πρόεδρος της ΡΑΕ Αθανάσιος Δαγούμας, ο οποίος κινείται σε αυτή την κατεύθυνση.
Συμβαίνει πράγματι οι καταναλωτές να χρηματοδοτούμε επενδύσεις υψηλών αποδόσεων σε ένα σύστημα διανομής που εμφανίζει τη μεγαλύτερη συχνότητα βλαβών στην Ευρώπη σε κανονικές συνθήκες και είναι εξαιρετικά ευάλωτο σε ακραία καιρικά φαινόμενα.
Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι ότι ενώ πληρώνουμε πανάκριβα τις υποδομές για να φτάσει το ρεύμα στο σπίτι, στο γραφείο και στην επιχείρηση, επιβαρυνόμαστε με ένα ετήσιο κόστος που ξεπερνάει τα 300 εκατ. και προσαυξάνεται όσο ανεβαίνει η τιμή της κιλοβατώρας, για απώλειες ενέργειας, που στο μεγαλύτερο μέρος τους αναλογούν σε ρευματοκλοπές.
5. Υπηρεσίες Κοινής Ωφελείας
Οι χρεώσεις ΥΚΩ καλύπτουν το αυξημένο κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας των μη διασυνδεδεμένων νησιών ώστε να παρέχεται ένα ενιαίο τιμολόγιο σε όλη την επικράτεια.
Καλύπτουν επίσης το κόστος του επιδοτούμενου τιμολογίου για τους πολύτεκνους και του κόστους του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου στο οποίο εντάσσονται ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, μακροχρόνια άνεργοι, χαμηλά εισοδήματα κ.λπ. Μέσω του ΚΟΤ διασφαλίζεται η προστασία των ευάλωτων καταναλωτών.
Το κόστος ανέρχεται σε 500 εκατ. ευρώ. Ακόμη μεγαλύτερο, της τάξης των 800 με 1 δισ. ευρώ είναι το κόστος που πληρώνεται μέσω των λογαριασμών ρεύματος ως χρέωση ΥΚΩ για την ηλεκτροδότηση των μη διασυνδεδεμένων νησιών.
Αν και ο ΑΔΜΗΕ έχει ολοκληρώσει ένα σημαντικό μέρος των διασυνδέσεων των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας, η εξοικονόμηση των περίπου 500 εκατ. ευρώ που προκύπτει μέχρι στιγμής (Κυκλάδες και Κρήτη- Πελοπόννησο) δεν έχει μεταφερθεί στους καταναλωτές επί του παρόντος.
Το πιθανότερο μάλιστα είναι για τους οικιακούς να μην υπάρξει καμία ελάφρυνση το 2022, αφού το αρμόδιο υπουργείο προσανατολίζεται να κατευθύνει το πλεόνασμα του σχετικού λογαριασμού στη βιομηχανία για να μετριάσει τις υπέρογκες επιβαρύνσεις από την κούρσα των αυξήσεων.
Σε τετραμηνιαία βάση η χρέωση ΥΚΩ ξεκινάει από 6,90 ευρώ η μεγαβατώρα για καταναλώσεις έως 1.600 κιλοβατώρες, 50 ευρώ για καταναλώσεις έως 2.000 κιλοβατώρες και φτάνει τα 85 ευρώ για καταναλώσεις πάνω από 2.000 κιλοβατώρες.
6. Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων
Η χρέωση καλύπτει τις εγγυημένες τιμές για τους παραγωγούς ΑΠΕ και έχει μειωθεί το 2019 για τους οικιακούς καταναλωτές στα 17 ευρώ η μεγαβατώρα από 23 ευρώ η μεγαβατώρα. Σε μηνιαία βάση, για ΕΤΜΕΑΡ πληρώνουμε περί τα 46 εκατ.
7. Δημοτικά Τέλη – Δημοτικό Φόρος — Τέλος Ακίνητης Περιουσίας
Εισπράττονται με υποχρέωση νόμου υπέρ τρίτων μέσω των λογαριασμών ρεύματος από τους προμηθευτές και υπό την απειλή της διακοπής ρεύματος. Η χρέωση υπολογίζεται βάσει των τετραγωνικών της οικίας.
8. Τέλος υπέρ ΕΡΤ
Το ανταποδοτικό τέλος υπέρ ΕΡΤ επιβλήθηκε με νόμο και το ύψος του ανέρχεται σε 3 ευρώ τον μήνα (δηλαδή 36 ευρώ ετησίως) ανά παροχή.
9. Ειδικό Τέλος ΔΕΤΕ
Επιβλήθηκε επίσης με νόμο (2093/92) υπό τον τίτλο «Δικαιώματα Εκτελέσεως Τελωνειακών Εργασιών (ΔΕΤΕ)» και αποδίδεται στο κράτος υπέρ… των τελωνειακών υπαλλήλων. Υπολογίζεται επί της αξίας του ρεύματος που έχει καταναλωθεί, προσαυξημένης με τη χρέωση ΕΦΚ.
10. Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης
Επιβλήθηκε με νόμο το 2010. Υπολογίζεται επί της κατανάλωσης με συντελεστή 13 τοις χιλίοις και χρεώνεται μόνο στους εκκαθαριστικούς λογαριασμούς, ενώ υπόκειται και σε ΦΠΑ.
11. ΦΠΑ
Είναι ο φόρος προστιθέμενης αξίας που μπαίνει στην κατανάλωση ρεύματος και έχει προσδιοριστεί στο 6%. Για τον υπολογισμό του δεν λαμβάνονται υπόψη τα τέλη και φόροι υπέρ τρίτων. Και οι δύο αυτοί φορολογικοί συντελεστές είναι πολύ χαμηλοί γι’ αυτό εξάλλου δεν έχει νόημα η περαιτέρω μείωσή τους ως μέτρο στήριξης των καταναλωτών.
