To πρώτο βήμα ήταν οι μυστικές συναντήσεις του επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Χακάν Φιντάν με την ηγεσία της Μοσάντ – συναντήσεις που, όπως είχε αποκαλύψει η Al Monitor έγιναν με προσωπική εντολή Ερντογάν.
Το δεύτερο βήμα ήταν η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ, με τον διορισμό την περασμένη εβδομάδα του νέου πρέσβη της Αγκυρας, Ουφούλ Ουλουτάς, στο Τελ Αβίβ, σε μια θέση που έμενε κενή επί δύο χρόνια.
Κάπου εκεί ο Ταγίπ Ερντογάν, πήγε να στήσει εικόνα ρήγματος και διπλωματικής έντασης με το Ιράν με την… απαγγελία ενός ποιήματος στο Αζερμπαϊτζάν.
Η οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας-Ισραήλ
Και αμέσως μετά ήρθε και το τρίτο, και καθοριστικό βήμα: Η άτυπη μεν, ηχηρή δε προχθεσινή κατάθεση της πρότασης για οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας-Ισραήλ. Η πρόταση κατατέθηκε από τον Τζιάντ Γιαϊτζί, τον θεωρούμενο και «αρχιτέκτονα» του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» στο think tank Μοσέ Νταγιάν και αφορά απολύτως ακριβής και μελετημένη οριοθέτηση η οποία αγγίζει τρία συγκεκριμένα οικόπεδα που πλήττουν άμεσα τα δικαιώματα της Κύπρου.
Δείτε ακόμη: “Φωτιές” στην Τουρκία άναψαν οι κυρώσεις των ΗΠΑ – Πρωτόγνωρος εκνευρισμός Ερντογάν. Το τηλεφώνημα σε Μισέλ και η συγκρατημένη αισιοδοξία της Αθήνας
Σύμφωνα με την εφημερίδα Israel Hayyom η πρόταση δεν μπορεί να έχει καμία τύχη καθώς θα έθετε σε άμεσο κίνδυνο τις σχέσεις του Ισραήλ με την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Οι προθέσεις και οι επιδιώξεις της Αγκυρας όμως είναι απολύτως προφανείς: Ο Ταγίπ Ερντογάν έπαθε… «ξαφνικό έρωτα» με το Ισραήλ και επιχειρεί με κάθε μέσο την προσέγγιση με το Τελ Αβίβ, ρισκάροντας ακόμη και ένα ρήγμα στις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν.
Τι επιδιώκει ο Ερντογάν
Οι λόγοι αυτού του «ξαφνικού έρωτα» είναι επίσης προφανείς. Η Jerusalem Post γράφει ότι η επίθεση φιλίας της Αγκυρας δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από την επιδίωξη του Ταγίπ Ερντογάν να κλείσει μέτωπα εν όψει της αλλαγής ηγεσίας στην Ουάσιγκτον και της νέας ισορροπίας ισχύος στην περιοχή – κοινώς, να χρησιμοποιήσει το Ισραήλ ως γέφυρα προσέγγισης με τις ΗΠΑ σε πρώτο χρόνο, και την Ευρώπη δευτερευόντως.
Ο παράπλευρος, αλλά καίριος στόχος, είναι να μπει «σφήνα» και να διαρρήξει τις νέες στρατηγικές και ενεργειακές συμμαχίες στην περιοχή, δηλαδή τις συμμαχίες του Ισραήλ με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Σαουδική Αραβία και, βεβαίως, την Ελλάδα και την Κύπρο.
Σύμφωνα με τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης είναι μια τακτική που δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα για τρεις λόγους.
Ο πρώτος είναι πως, όπως γράφει η Jerusalem Post, η ισραηλινή ηγεσία γνωρίζει καλά τον γεωπολιτικό οπορτουνισμό του Ερντογάν.
O δεύτερος είναι πως το Τελ Αβίβ δεν θέλει και δεν θα ρισκάρει την διατάραξη της σχέσης του με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμράτα, την Ελλάδα και την Κύπρο.
Το Ιράν και η Χαμάς
Και ο τρίτος λόγος είναι πως, ακόμη κι εάν υπάρξει πρόθεση προσέγγισης, θα πρέπει προηγουμένως να αρθούν δύο θεμελιώδη εμπόδια – να διακοπούν οι προνομιακές σχέσεις της Αγκυρας με το Ιράν και την Χαμάς, προοπτική εξαιρετικά δύσκολη αφού θα έφερνε τον Ταγίπ Ερντογάν αντιμέτωπο με τον πυρήνα του ακροατηρίου του, τον ισλαμικό κόσμο.
Εξ ου ενδεχομένως και ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γκάμπι Ασκενάζι όταν ερωτήθηκε την περασμένη εβδομάδα για την προοπτική νέας σελίδας στις σχέσεις Τελ Αβίβ και Αγκυρας ήταν πολύ λιτός και περιεκτικός:
«Δεν βλέπω αλλαγή στη σχέση μας με την Τουρκία», είπε. «Ελπίζουμε ότι ο κ. Ερντογάν θα αλλάξει την πολιτική του – κυρίως αναφορικά με τη βοήθεια που προσφέρει η Τουρκία στη Χαμάς».
