Ακούγοντας έναν υπέργηρο να υπερασπίζεται το δικαίωμα στη ζωή και συνακόλουθα στην εργασία, γεννιώνται ανάμεικτα συναισθήματα. Η σκέψη των ενηλίκων πάει στους γονείς τους, στους φίλους των γονιών του, στους συγγενείς για τους οποίους φτάνει η ώρα της συνταξιοδότησης, ή ακόμα και της αφαίρεσης της άδειας οδήγησης τότε που οι γέροντες στυλώνουν τα πόδια με πείσμα και θυμό σχεδόν εφηβικό . Αρνούνται να αποδεχθούν το πέρασμα στη συνταξιοδότηση, γιατί το βιώνουν σαν γέφυρα ανάμεσα στη ζωή και το αναπόδραστο, που αν τη διασχίσουν, θα βρεθούν αυτόματα στην «άλλη πλευρά».
Όταν, όμως, πρόκειται για μια δημόσια θέση, με ισχυρό και υψηλό κοινωνικό αντίκτυπο, όπως εκείνη του προέδρου ενός δημόσιου νοσοκομείου, τότε τα συναισθήματα παραμερίζουν μπροστά στην ψυχρή λογική :
- Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που διανύει την ένατη δεκαετία της ζωής του να έχει τις φυσικές αντοχές, τη διανοητική επάρκεια, την ηλικιακή ορμή και κυρίως το σύγχρονο όραμα για να διοικήσει ένα νοσοκομείο υπηρετώντας το Εθνικό Σύστημα Υγείας;
- Ποιό είναι το μήνυμα-διδαχή που αναμένει κανείς από έναν 80χρονο πολίτη προς τους νεότερους όταν δηλώνει ανερυθρίαστα ότι είχε πάρει χιλιάδες σταυρούς ( στους ΑΝΕΛ ) και διαθέτει δικό του “στρατό” στα Τρίκαλα; Προφανώς, κανένα, πλην της αυταπόδεικτης επιβεβαίωσης ότι προέρχεται, εκπροσωπεί και εκφράζει μια άκρως παρωχημένη πολιτική λογική, καταδικασμένη, ελπίζω, από την πλειονότητα των πολιτών.
- Είναι, αλήθεια, επιχείρημα, αυτό που αρθρώνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ότι “οι άλλοι, επέλεγαν τους διοικητές νοσοκομείων από βουλκανιζατέρ;» Μήπως λησμονούν ότι οι πολίτες, στο όνομα των οποίων ομνύουν καταψήφισαν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων, γι αυτά, ακριβώς, τα νοσηρά φαινόμενα;
- Αραγε, πως ταιριάζει σε όλα αυτά η πολιτική φιλοσοφία του πρωθυπουργού κ. Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος αποδεδειγμένα οραματίζεται ένα σύγχρονο κράτος, με διαφάνεια και αξιοκρατία παντού;
Δεν ταιριάζει. Γι αυτό και ο…παρ΄ολίγον διοικητής νοσοκομείου “καρατομήθηκε” άμεσα από το Μέγαρο Μαξίμου,το οποίο έδωσε μία αποστομωτική απάντηση σε όσους, δικαίως, βγήκαν στα κεραμίδια. Αυτή είναι και η διαφορά με το προηγούμενο σύστημα εξουσίας. Δεν είναι αλάνθαστο, ούτε απαλλαγμένο πλήρως από τις πρακτικές του παρελθόντος, αλλά το παλεύει. Και κάνει διορθωτικές κινήσεις…
