Η ελληνική Βουλή, με ευρύτατη πλειοψηφία, αποφάσισε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα, ως συνέπεια (κυρίως) της ναζιστικής Κατοχής. Η απόφαση της Βουλής αποτυπώνει την πεποίθηση του πολιτικού κόσμου ότι η διεκδίκηση αυτή, είναι σίγουρα νομικά ανοιχτή και πολιτικά εφικτή. Και πρέπει να αποτελέσει εθνική προτεραιότητά.
Η χθεσινή απόφαση της Βουλής αποτελεί την πρώτη ενέργεια στην αλυσίδα των διεκδικήσεων, με την ελληνική πλευρά να καλείται να αναπτύξει μια σειρά πρωτοβουλιών σε διαφορετικά μέτωπα, με στόχο τη διεκδίκηση ενός ποσού που κινείται στο επίπεδο των 300 δισ ευρώ.
Υπέρ της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών τάχθηκαν όλα τα κόμματα, με το ΚΚΕ να καταθέτει πάντως δικό του ψήφισμα (που είναι διαφορετικό από αυτό που ψήφισαν τα άλλα κόμματα).
Η συζήτηση αυτή έγινε ενώ:
-Το πόρισμα της διακομματικής Επιτροπής είχε ολοκληρωθεί και κατατεθεί από το 2016, γεγονός που επιτρέπει στους παρατηρητές να αναρωτιούνται για τον (προεκλογικό) χρόνο που επέλεξε η κυβέρνηση να ανακινήσει το θέμα, μετά 4 χρόνια αδράνειας.
-Το τελευταίο ντοκουμέντο ενεργητικής διεκδίκησης των Γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει η ρηματική διακοίνωση της προηγούμενης κυβέρνησης, Σαμαρά-Βενιζέλου, η οποία επιδόθηκε στους Γερμανούς την 16.01.2015.
Και στο θέμα αυτό ο πρωθυπουργός εμφανίζεται … δίγλωσσος. Στο εσωτερικό ήταν λάβρος διεκδικητής των αποζημιώσεων, ποντάροντας στα “αντιγερμανικά” λαϊκά αισθήματα.Όταν όμως συνάντησε την Καγκελάριο Μέρκελ στη Γερμανία, την εποχή της μεγάλης κρίσης, ήταν συμβιβαστικός και μάλλον ηττοπαθής. Είπε τότε δύο πράγματα: «Ότι αυτή η πρωτοβουλία για την ανάδειξη εκ νέου του αιτήματος για πολεμικές επανορθώσεις και του θέματος του αναγκαστικού δανείου, δεν είναι κάτι καινούριο. Έγινε και από την προηγούμενη κυβέρνηση» ( δηλαδή, με απλά λόγια, “μην τα βάζεις μαζί μου, οι άλλοι στην έκαναν τη δουλειά…”). Και ότι «δεν αφορά κάποια υλική διεκδίκηση – για εμάς έχει πρωτίστως ηθική και όχι υλική αξία».
Νωρίτερα (και ενώ στη Βουλή εξελισσόταν η συζήτηση) ο γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφεν Ζάιμπερτ, είχε δηλώσει: «Το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων έχει νομικά και πολιτικά οριστικά διευθετηθεί», ενώ δεν θέλησε να αξιολογήσει τη συζήτηση που διεξήγετο στη Βουλή των Ελλήνων. “Η γερμανική θέση για το συνολικό ζήτημα των γερμανικών υποχρεώσεων έναντι της Ελλάδας από την εποχή του εθνικοσοσιαλισμού δεν έχει αλλάξει”, είπε.
Σε ό,τι αφορά τη συζήτηση στη Βουλή:
Ο Πρωθυπουργός επεσήμανε από το βήμα της Βουλής πως η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει άμεσα να απευθύνει ρηματική διακοίνωση στην κυβέρνηση της Γερμανίας “με την οποία θα επαναλαμβάνει τις απαράγραπτες αξιώσεις της που προκύπτουν από την ναζιστική εισβολή και κατοχή καθώς και από τα εγκλήματα πολέμου της ναζιστικής Γερμανίας”.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγόρησε τον Αλ. Τσίπρα για το ότι στην Καγκελαρία είχε μιλήσει μόνο για «ηθική αναγνώριση», αποφεύγοντας ενώπιον της Κυρίας Μέρκελ να θέσει την ουσία του θέματος. Η ΝΔ είναι το κόμμα το οποίο εξ αρχής χειρίστηκε με ευθύνη και ρεαλισμό το πολύπλοκο αυτό θέμα, είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά εξαπέλυσε βέλη στο ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας πως “έθαψε” την έκθεση της διακομματικής επιτροπής για τρία χρόνια και θυμήθηκε τις αποζημιώσεις προεκλογικά.
Με την πρόταση που πέρασε από τη Βουλή καλείται η ελληνική κυβέρνηση «να προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες διπλωματικές και νομικές ενέργειες για τη διεκδίκηση και την πλήρη ικανοποίηση όλων των αξιώσεων του Ελληνικού Κράτους από τον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Το ψήφισμα δεν περιλαμβάνει τα ακριβή ποσά των οφειλών, προκειμένου να μην δεσμευτεί η ελληνική πλευρά και να μπορεί να αξιοποιήσει τυχόν νέα στοιχεία.
Ειδικότερα επισημαίνεται πως:
[more]
– To ζήτημα των οφειλών προς την Ελλάδα από τον Α και Β Παγκόσμιο Πόλεμο παραμένει ανοιχτό ως απαράγραπτο χρέος που αναζητά επίμονα την ηθική, ιστορική και νομική δικαίωση.
– Οι αξιώσεις του Ελληνικού Κράτους παραμένουν εκκρεμείς και ενεργές.
– Το Ελληνικό Κράτος ουδέποτε και καθ΄ οιονδήποτε τρόπο αποποιήθηκε των αξιώσεων του
-Δεν τίθεται και δεν δύναται να τεθεί κανένα ζήτημα παραγραφής των αξιώσεων του Ελληνικού Κράτους.
Να σημειωθεί πως το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής προτείνει κατ’ αρχήν διακρατικές διαπραγματεύσεις με την Γερμανία, περιλαμβάνει όμως νομική τεκμηρίωση για το ενδεχόμενο του δικαστικού δρόμου διεκδίκησης.
Όσον αφορά στο ακριβές ύψος των Γερμανικών οφειλών το ΓΛΚ έχει καταθέσει δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Η πρώτη βασίζεται στην Συνδιάσκεψη των Παρισίων και προσδιορίζει τις απαιτήσεις της Ελλάδας σε 6.741.070.692 δολάρια ΗΠΑ του 1938 (δηλαδή 309.498.827.179,51 ευρώ).
Η δεύτερη προσέγγιση βασίζεται στο αρχειακό υλικό και το συνολικό ποσό υπολογίζεται σε 269.547.005.854 ευρώ.
[/more]
