Του Κώστα Μποτόπουλου
Υποψίες ανάκαμψης σε σχήμα V –απότομη άνοδος μετά την απότομη πτώση- στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Ιδίως οι δυο μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες, η γερμανική και η γαλλική, κατέγραψαν τέτοια βελτίωση το Μάιο και τον Ιούνιο που καθιστά πιθανή μια πιο γρήγορη από ό,τι αναμενόταν επιστροφή της οικονομικής δραστηριότητας στα προ κρίσης επίπεδα.
Βέβαια, η αβεβαιότητα για το υγειονομικό ζήτημα ρίχνει βαριά σκιά και δημιουργεί αβεβαιότητα και για την οικονομία. Και φυσικά, άλλο επιστροφή της οικονομικής δραστηριότητας και άλλο πραγματική ανάκαμψη, που απαιτεί, επιπλέον, διάρκεια και ψυχολογία (που πάντως έχει ήδη τονωθεί από το πακέτο της Κομισιόν και από την ανάληψη της πολιτικής πρωτοβουλίας, και της προεδρίας της Ένωσης, από την Καγκελάριο Μέρκελ).
Η Ελλάδα βιώνει τις θετικές συνέπειες της συμμετοχής της στην Ευρωζώνη, του καλού ως τώρα χειρισμού του ιού, του ανοίγματος των συνόρων της και της πολιτικής της σταθερότητας, και τις λιγότερο καλές της έλλειψης σταθερών δομών, της συνεχιζόμενης επενδυτικής δυστοκίας και μιας αγοράς κεφαλαίων που παραμένει σκαρφαλωμένη στο τρενάκι του τρόμου (-41% το Μάρτιο, απώλειες 30% συνολικά ως τώρα σε σχέση με την αρχή της χρονιάς, ρηχά ανεβοκατεβάσματα, αναζήτηση, δίπλα στο πολιτικό, και οικονομικού «αφηγήματος»).
Γενικά πάντως, η σύγκριση της ευρωπαϊκής με την αμερικανική κατάσταση είναι καταλυτική –και αυτό δείχνει να το έχει καταλάβει πρώτη απ’ όλους η Κίνα, που κλιμακώνει τις γεωπολιτικές (Χονγκ- Κονγκ) και τις οικονομικές (εμπόριο) προκλήσεις-δοκιμασίες. Από κάθε πλευρά, όλα θα κριθούν το Νοέμβριο.
