Σχεδόν τίποτα δεν πηγαίνει καλά το τελευταίο διάστημα -κι όχι μόνο…- στην «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» που ο Ρώσος πρόεδρος εξαπέλυσε στις 24 Φεβρουαρίου στην Ουκρανία.
Ένας από τους «πονοκεφάλους» που η Μόσχα καλείται να αντιμετωπίσει είναι η χρήση στρατιωτικών μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων -UAV ή σε απλά λόγια, drones- από τις ένοπλες δυνάμεις της. Στην αρχή της εισβολής, η Ρωσία διέθετε ένα ισχυρό οπλοστάσιο από τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα. Ωστόσο, όσο περνούσε ο χρόνος, τόσο οι απώλειες σε ρωσικά drones μεγάλωναν, τη στιγμή που η Ουκρανία, χάρη στα τουρκικής κατασκευής Bayraktar TB2, προκαλούσε «πόνο» στις ρωσικές επιχειρήσεις.
Μεγάλες απώλειες
Παρότι γενικά τα drones θεωρούνται ως «αναλώσιμα» σε επιχειρησιακό επίπεδο, καθώς συνήθως στέλνονται σε αποστολές εξαιρετικά δύσκολες, τα πράγματα έγιναν τόσο προβληματικά για τις ρωσικές δυνάμεις (εκτιμάται ότι έχασαν περίπου 120 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα(, που η Μόσχα υποχρεώθηκε -όπως είχε γράψει και το economico.gr– να απευθυνθεί στην Τεχεράνη, προκειμένου να αναπληρώσει τα drones που είχε χάσει στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία.
Το Ιράν ανταποκρίθηκε στο αίτημα της Ρωσίας και υπήρξε συμφωνία για την αγορά drones τύπων Mohajer-6, Shahed-129 και Shahed-191, σε μια αντιστροφή των ρόλων, καθώς παραδοσιακά ήταν η Μόσχα που προμήθευε την Τεχεράνη με εξελιγμένα οπλικά συστήματα. Ωστόσο, φαίνεται ότι η αγορά δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς σύμφωνα με το Popular Mechanics, πολλά από τα ιρανικά drones παρουσίασαν προβλήματα στη λειτουργία τους, χωρίς να είναι ακόμα γνωστό αν αυτά μπορούν να ξεπεραστούν.
Προβλήματα στο πεδίο
Παράλληλα, κι αυτό είναι άλλο ένα ζήτημα που έχει επισημανθεί από το economico.gr, η ρωσική αεροπορία -για λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν- δεν έχει κατορθώσει να εξουδετερώσει την ουκρανική αεράμυνα, με αποτέλεσμα κάθε αποστολή drones από τις ρωσικές δυνάμεις συνοδεύεται από μεγάλες απώλειες. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία υποχρεώνεται να κάνει οικονομία στη χρήση των UAV της, πράγμα που δυσκολεύει το επιχειρησιακό κομμάτι της εισβολής στην Ουκρανία, καθώς τα drones έχουν αποκτήσει σημαντικό ρόλο στο πεδίο.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα παραπάνω στοιχεία είναι πολλαπλό:
- Κατ’ αρχάς, η προσφυγή της Ρωσίας στο Ιράν για drones δείχνει ότι η ρωσική αμυντική βιομηχανία δεν μπορεί να αντικαταστήσει οπλικά συστήματα που καταστρέφονται στην Ουκρανία.
- Σε δεύτερο επίπεδο, φαίνεται ότι οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας έχουν επιφέρει σημαντικό πλήγμα στην πρόσβαση της Μόσχας σε ποιοτικά υλικά υψηλής τεχνολογίας.
- Και τρίτον, ακόμα κι έτσι, η Ρωσία προτιμά να διαθέτει έστω και προβληματικά drones, παρά να μην διαθέτει καθόλου, κάτι που σημαίνει ότι πλέον τα οπλικά συστήματα αυτά έχουν γίνει αναντικατάσταση στον σύγχρονο πόλεμο.
