Εκλογές τώρα για να βγει η χώρα από τη «διπλή αιχμαλωσία» που την έχει οδηγήσει η κυβέρνηση. Και συγκρότηση «συνεργατικής πλειοψηφίας ευρέως φάσματος» που θα διασφαλίσει τις ομαλές εξελίξεις με τις «αναγκαίες θεσμικά και συνταγματικά, ευρύτατες πλειοψηφίες».
Αυτό ήταν το κεντρικό μήνυμα του Ευάγγελου Βενιζέλου στην εναρκτήρια ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών «Ελλάδα Μετά ΙΙ».
Ο κ. Βενιζέλος διατύπωσε τη θέση της «διπλής αιχμαλωσίας» της χώρας, την οποία απέδωσε στους χειρισμούς της κυβέρνησης.
«Ζούμε μια διπλή αιχμαλωσία»
«Η χώρα έχει περιέλθει δυστυχώς σε διπλή αιχμαλωσία» δήλωσε. «Η πρώτη αιχμαλωσία αφορά τα υπέρ -πλεονάσματα. Η δεύτερη είναι η αιχμαλωσία στα ταμειακά διαθέσιμα ασφαλείας με βραχυχρόνιο δανεισμό, με συγκλονιστική διόγκωση των repos, με συγκέντρωση και απόλυτο κρατικό έλεγχο επί των αποθεματικών όλων των νομικών προσώπων της γενικής κυβέρνησης».
«Το ζήτημα, είπε, δεν είναι η καθαρή ή η μη καθαρή έξοδος. Το ζήτημα είναι αυτό που συντελείται τώρα, καθοδόν προς τον Αύγουστο, που είναι η συστηματική, η επιμελέστατη ναρκοθέτηση της επόμενης τετραετίας.
“Μακροχρόνιες οι δεσμεύσεις”
Αυτή τη στιγμή η χώρα αναλαμβάνει μακροχρόνιες δεσμεύσεις, δεσμεύσεις οι οποίες υπερβαίνουν τον ορίζοντα του 2022, που ορισμένες φορές φθάνουν στον ορίζοντα του 2060 με βάση την καμπύλη των χρεολυσίων που έχουμε. Μακροχρόνιες δεσμεύσεις που αιχμαλωτίζουν τη χώρα σε κατάσταση στασιμοχρεωκοπίας και μιζέριας», τόνισε.
Η χώρα, λοιπόν, κατά τον κ. Βενιζέλο, έχει περιέλθει δυστυχώς σε διπλή αιχμαλωσία. Να πως το εξηγεί:
Τα υπέρ πλεονάσματα
Η πρώτη αιχμαλωσία αφορά τα υπερπλεονάσματα, που καταγράφονται από το 2016 με παράλληλη αύξηση του χρέους. Υπερπλεονάσματα μεν αλλά και αύξηση του χρέους δε. Αλλά και διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου που είναι ένα μεγάλο κρυφό χρέος.
Τα υπέρ πλεονάσματα εμφανίζονται ως μία οικειοθελής επιλογή της κυβέρνησης, αλλά τώρα πια αυτή η δήθεν οικειοθελής επιλογή είναι συμφωνημένη και δεσμευτική μέσα από το Συμπληρωματικό Μνημόνιο και μέσα από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής που την Πέμπτη το απόγευμα θα καταστεί, δυστυχώς, νόμος του κράτους.
Μία επιλογή υπερπλεονασμάτων που ξεπερνούν το 3,5% του ΑΕΠ το χρόνο που είναι ούτως ή άλλως ένας υψηλός στόχος πάντως αντιαναπτυξιακός, μία επιλογή που βασίζεται, όπως ξέρουμε όλοι, στην υπερφορολόγηση, τις υπερεισφορές και οδηγεί στην αναπτυξιακή καθήλωση, την επιδοματική αναδιανομή και την πελατειακή εξάρτηση.
Η δεύτερη μεγάλη αιχμαλωσία είναι η αιχμαλωσία στα ταμειακά διαθέσιμα ασφαλείας με βραχυχρόνιο δανεισμό, με συγκλονιστική διόγκωση των repos, με συγκέντρωση και απόλυτο κρατικό έλεγχο επί των αποθεματικών όλων των νομικών προσώπων της γενικής κυβέρνησης.
[more]
Και όλα αυτά για να αποφύγουμε την Προληπτική Πιστωτική Γραμμή, ενώ έχουμε αναδεχθεί τη σκληρή εποπτεία, το συμπληρωματικό μνημόνιο, δηλαδή το τέταρτο μνημόνιο ούτως ή άλλως.
Αλλά (αυτό συμβαίνει) χωρίς νέο δάνειο, χωρίς να αξιοποιούμε όμως και τα μεγάλα υπόλοιπα του τρίτου δανείου. Αυτά παραμένουν στη διάθεση των πιστωτών, οι οποίοι έχουν τη δική τους γραμμή. Αλλά όμως οι δανειστές δεν δεσμεύονται σε μία σχετική σύμβαση η οποία θα θωράκιζε την Ελλάδα σε σχέση με τις αγορές.
Πολιτικό το πρόβλημα της οικονομίας
«Το πρόβλημα της χώρας και της οικονομίας είναι αναμφίβολα πολιτικό», τόνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Και επιμένει:
«Η χώρα χρειάζεται επειγόντως εκλογές και άλλη κυβέρνηση, γιατί η πολιτική και κυβερνητική σοβαρότητα, η αξιοπιστία, η αποτελεσματικότητα, η σαφής γραμμή, η αίσθηση των θεμάτων, είναι η πρώτη προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της χώρας»
Η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ
“Βέβαια, αυτό περνά μέσα από το αίτημα για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ”, σημειώνει ο κ. Βενιζέλος. “Αυτό δεν σημαίνει απλώς άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, κατά προτίμηση ευρέως φάσματος, συνεργατική. Δεν σημαίνει απλώς ότι πρέπει να υπάρχει κυβέρνηση και όχι ακυβερνησία με κίνδυνο αλλεπάλληλων εκλογών. Σημαίνει ότι είναι αναγκαίες θεσμικά και συνταγματικά, ευρύτατες πλειοψηφίες:
Προκειμένου να υπάρξει συμφωνία για σταθερό εκλογικό σύστημα, προκειμένου να διασφαλισθεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Ιανουάριο του 2020 και προκειμένου η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος να προστατεύσει τη ρήτρα των 3/5, δηλαδή τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών”.
[/more]
