Σφραγίδα «αρχομανίας», σύμπτωμα μιας «αυταρχικής χώρας» ή αρχή του τέλους του μοντέλου διακυβέρνησης του Ερντογάν;
Τα ερωτήματα αυτά, και την σημασία τους για το παρόν και το μέλλον της Τουρκίας θέτουν οι Financial Times σε άρθρο υπό τον τίτλο «Τι δείχνει το “οικογενειακό δράμα” του Ερντογάν για το μέλλον της χώρας και την τύχη του».
Το άρθρο αναλύει το «φαινόμενο Αλμπαιρακ» – την “στρατοσφαιρική” όπως αναφέρει, άνοδο και την “θεαματική πτώση» του γαμπρού του Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ που αποπ΄μφθηκε εν μέσω νομισματικής και πολιτικής θύελλας από την θέση του υπουργού Οικονομικών.
“Φαινόμενο Αλμπαϊράκ”: Το σύμπτωμα μιας “πολύ αυταρχικής χώρας”
Είναι μια ιστορία που, όπως τονίζει η εφημερίδα, απεικονίζει την δραματική αλλαγή που έχει συντελεστεί στην Τουρκία υπό τον Ερντογάν. Παράλληλα, το “φαινόμενο Αλμπαϊράκ” αποτελεί σαφή ένδειξη του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του τούρκου προέδρου.
«Είναι εμβληματικό μιας πολύ αυταρχικής χώρας», λέει ο Ντάρον Ατσέμογλου, τούρκος καθηγητής στο MIT και συγγραφέας του βιβλίου “Γιατί αποτυγχάνουν τα έθνη».
“Λόγω της θέσης του ως γαμπρού, ήταν σε θέση να διαθέτει εξαιρετική επιρροή και να συγκροτήσει μια ομάδα γύρω του που λειτουργούσε αυτόνομα και πραγματικά καταστροφικά. Αυτά είναι καταστάσεις που απλώς δεν πρέπει να υπάρχουν σε δημοκρατίες”.
Σύμφωνα με το άρθρο, «το επεισόδιο (με τον Αλμπαϊράκ) είναι μια υπενθύμιση του αδίστακτου ρεαλισμού ενός ανθρώπου για τον οποίο η παραμονή στην εξουσία φαντάζει σημαντικότερη απ’ οτιδήποτε άλλο».
“Στις κανονικές δημοκρατίες, όλοι μιλούν για πολιτικές διαμάχες, περιστατικές συγκρούσεις. Ομως, αυτό που συμβαίνει εδώ είναι ότι συζητάμε για οικογενειακή υπόθεση. Τί είδους αγροίκοι είμαστε;” λέει στην εφημερίδα πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν και το “μικρόβιο της αρχομανίας”
Σε δεύτερο άρθρο γνώμης των FT, που υπογράφει ο Ντέιβιντ Γκαρντερ επισημάινεται πως «ο πρόεδρος της Τουρκίας προσβλήθηκε από το “μικρόβιο” της… αρχομανίας θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την οικονομία της χώρας».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «ο γαμπρός του τον είχε ωθήσει να αποπέμψει κεντρικούς τραπεζίτες, που πήγαιναν κόντρα στις προσταγές του. Και η Τουρκία ξόδεψε περίπου 140 δισ. δολάρια σε συναλλαγματικά αποθέματα την τελευταία διετία σε μια απέλπιδα προσπάθεια να φρενάρει την κατρακύλα της τουρκικής λίρας».
«Το AKP, ένα απ’ τα πιο επιτυχημένα κόμματα εξουσίας της σύγχρονης εποχής στην Τουρκία, στερεύει από στελέχη και η κατεπείγουσα αλλαγή του οικονομικού του επιτελείου φαίνεται από τον Ερντογάν δύσκολο να αναστρέψει την κατάσταση…», καταλήγει ο αρθρογράφος.
