Με την αγορά των 18 Rafale, την αναβάθμιση των F-16 σε τύπο Viper και των Mirage 2000 -καθώς και το ενδιαφέρον της χώρας για αγορα F-35– η Ελλάδα αποκτά σημαντικό πλεονέκτημα στον αέρα σε σχέση με την Τουρκία, σύμφωνα με ανάλυση του Forbes.
Ωστόσο, η ίδια ανάλυση υπογραμμίζει ότι η Αθήνα θα χρειαστεί να ενισχύσει και το Πολεμικό Ναυτικό της, προκειμένου να μπορεί να απαντήσει στην διαρκώς αυξανόμενη ισχύ του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού.
Η ανάλυση συγκρίνει την κατάσταση των δύο χωρών όσον αφορά στην αεροπορία και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ενώ «η ελληνική Πολεμική Αεροπορία με σταθερά βήματα εκσυγχρονίζεται και ισχυροποιείται. Την ίδια ώρα, το μέλλον της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας φαντάζει πιο σκοτεινό από ποτέ άλλοτε».
Τα προβλήματα της Τουρκικής Αεροπορίας
Συγκεκριμένα, σημειώνει ότι «η Τουρκία εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα των F-35, ενώ ακυρώθηκε και η παραγγελία της για τουλάχιστον 100 από τα σύγχρονα stealth μαχητικά αεροσκάφη των ΗΠΑ μετά την απόκτηση του ρωσικού αντιαεροπορικού πυραυλικού συστήματος S-400. Παράλληλα, ο μεγάλος στόλος των F-16C/D, εκδόσεων Block 30/40/50, της Τουρκίας, που αποτελεί τη “ραχοκοκαλιά” της πολεμικής αεροπορίας της, μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα εκσυγχρονισμού μακροπρόθεσμα.
“Τα περισσότερα από αυτά τα αεροσκάφη θα πρέπει να παροπλιστούν σταδιακά τα επόμενα 10 έως 15 χρόνια, ανάλογα με τις αναβαθμίσεις τους”, αναφέρει πρόσφατη ανάλυση, που διαπιστώνει τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Οι πρόσφατες κυρώσεις που επέβαλαν στην Άγκυρα οι ΗΠΑ για την προμήθεια των ρωσικών S-400, συμπληρώνεται στην ανάλυση, “σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί να στηρίζεται πλέον σε αμερικανική βοήθεια για τον υπάρχοντα στόλο F-16”.
Βέβαια, η Άγκυρα μπορεί να διασφαλίσει την αξιόπιστη λειτουργία του αεροπορικού στόλου της στο άμεσο μέλλον χωρίς αμερικανική “χείρα βοηθείας”. Ωστόσο, εάν τα τουρκικά F-16 δεν εκσυγχρονιστούν ουσιαστικά -ή εάν δεν αντικατασταθούν σταδιακά από πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενιάς ή, τουλάχιστον, 4,5ης γενιάς- η χώρα θα καταλήξει τελικά με έναν στόλο γερασμένων και κατώτερων επιχειρησιακά αεροσκαφών σε σύγκριση με την αντίπαλη Ελλάδα».
Πανίσχυρη στην θάλασσα
Όμως, αν η Τουρκία υστερεί στον αέρα, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και στη θάλασσα, όπου είναι η Ελλάδα εκείνη που μοιάζει να υστερεί. Συγκεκριμένα, το Forbes επισημαίνει ότι «στις 23 Ιανουαρίου, η Τουρκία ξεκίνησε την κατασκευή της πρώτης φρεγάτας πολλαπλού ρόλου που θα ναυπηγηθεί στη χώρα. Πρόκειται για τη φρεγάτα TCG Istanbul, την πρώτη από τις συνολικά τέσσερις φρεγάτες αυτής της κατηγορίας που θα ναυπηγηθούν. Η TCG Istanbul θα παραδοθεί στο τουρκικό ναυτικό το 2023.
“Οι φρεγάτες ‘κλάσης I’ θα διαθέτουν οπλικά συστήματα, όπως το 16 κυψελών τουρκικό πυραυλικό σύστημα κάθετης εκτόξευσης MDAS (με συνολικά 64 πυραύλους επιφανείας-αέρα που δεν έχουν ακόμη καθοριστεί τα χαρακτηριστικά τους), 16 πυραύλους επιφανείας-επιφανείας ATMACA, ένα αμυντικό πυροβόλο Gokdeniz 76 χιλιοστών και δύο πολυβόλα 25 χιλιοστών της τουρκικής εταιρείας αμυντικών συστημάτων Aselsan, αλλά και το σύστημα αντιμέτρων τορπιλών HIZIR”, αναφέρει δημοσίευμα του ιστότοπου Defense News.
Η φρεγάτα TCG Istanbul είναι το τελευταίο απόκτημα της Τουρκίας στο πλαίσιο του προγράμματος MILGEM που προβλέπει την εγχώρια κατασκευή πολεμικών πλοίων. Πριν από τη συγκεκριμένη φρεγάτα, η Άγκυρα κατασκεύασε τέσσερις κορβέτες κατηγορίας Ada που εξειδικεύονται στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Επιπλέον, όπως και η Ελλάδα, η Τουρκία διαθέτει επίσης αρκετά πετρελαιοκίνητα-ηλεκτροκίνητα επιθετικά υποβρύχια γερμανικής κατασκευής, πολλά εκ των οποίων κατασκευάστηκαν στη χώρα κατόπιν άδειας. Εν τω μεταξύ, η Τουρκία κατασκευάζει επί του παρόντος έξι νέα υποβρύχια κλάσης 214 αναερόβιας πρόωσης και στοχεύει να προσθέτει ένα κάθε χρόνο στον στόλο της από το 2022 έως και το 2027.
Η επερχόμενη ναυαρχίδα του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού θα είναι όμως το TCG Anadolu, ένα αμφίβιο επιθετικό πλοίο που βασίζεται στον σχεδιασμό του Ισπανικού Juan Carlos I, με εξοπλισμό τουρκικής προέλευσης. Επιπρόσθετα, η Τουρκία διαθέτει οκτώ πρώην αμερικανικές φρεγάτες κλάσης Oliver Hazard Perry, γνωστές στο τουρκικό ναυτικό ως φρεγάτες “κλάσης Gabya” που είναι εξοπλισμένες με σύστημα κατευθυνόμενων πυραύλων, και τέσσερις φρεγάτες “κλάσης Barbaros”, τύπου MEKO 200».
Οι ναυτικές δυνάμεις της Ελλάδας
Απέναντι σε αυτή την υπεροπλία, αλλά και την επιχειρησιακή αναβάθμιση της Τουρκίας, η Ελλάδα σήμερα, σύμφωνα με την ανάλυση, διαθέτει «τέσσερις φρεγάτες “κλάσης Ύδρα”, ήτοι τύπου MEKO 200, που σχεδιάστηκαν στη Γερμανία και παραδόθηκαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1990.
Διαθέτει, επίσης, εννέα φρεγάτες “κλάσης Έλλη” που κατασκευάστηκαν στην Ολλανδία, εκ των οποίων οι δύο “υπηρέτησαν” στο παρελθόν στο Βασιλικό Ναυτικό της Ολλανδίας, και παραδόθηκαν στην Ελλάδα την δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας 2000. Πέραν αυτών, τα περισσότερα σκάφη επιφάνειας του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού είναι μικρότερου μεγέθους Τέλος, διαθέτει 11 γερμανικής κατασκευής πετρελαιοκίνητα-ηλεκτροκίνητα επιθετικά υποβρύχια».
Το πρόγραμμα ενίσχυσης
Στο πλαίσιο αυτό, το άρθρο υπογραμμίζει ότι «η Ελλάδα θέλει να αγοράσει τουλάχιστον τέσσερις νέες φρεγάτες προκειμένου να ξεκινήσει και αυτή να ενισχύει τη ναυτική της δύναμη.
Στο πλαίσιο της κοινής συνέντευξης Τύπου που παραχωρήθηκε στην Αθήνα τον Ιανουάριο, μετά την υπογραφή της συμφωνίας για τα Rafale, η Γαλλίδα υπουργός Άμυνας Φλοράνς Παρλί ανακοίνωσε ότι “η Γαλλία θα υποβάλλει σύντομα στην Ελλάδα προτάσεις για την ανανέωση του στόλου των φρεγατών της”.
Τον περασμένο Οκτώβριο, δε, οι ΗΠΑ επέμειναν ότι η Ελλάδα πρέπει να αγοράσει τέσσερις φρεγάτες των ΗΠΑ, τρεις εκ των οποίων, όπως είπε, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν από κοινού στο ναυπηγείο της Onex (σ.σ. Νεώριο), στο νησί της Σύρου.
Τον Νοέμβριο, επίσης, ο ελληνικός Τύπος ανέφερε ότι το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την απόκτηση αμερικανικών φρεγατών πολλαπλών ρόλων τύπου MMSC (Multi-Mission Surface Combatant). Σύμφωνα με σχετικό άρθρο, η πρόταση αφορούσε “μια λύση-πακέτο που περιλαμβάνει την προμήθεια τεσσάρων φρεγατών τύπου MMSC, την αναβάθμιση τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, πλοία ενδιάμεσης λύσης και τη συμμετοχή ελληνικών ναυπηγείων στην ανάπτυξη της νέας αμερικανικής φρεγάτας τύπου FFG(X)”».
