Ενώ η κοινή γνώμη του Ισραήλ είναι διχασμένη για να θα πρέπει να υπάρξουν αντίποινα στην επίθεση του Ιράν και ενώ αυξάνεται η διεθνής πίεση, μεταξύ άλλων από συμμάχους, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, για το εβραϊκό κράτος να επιδείξει αυτοσυγκράτηση, οι σκέψεις που διακινούνται μεταύ αρμοδίων αναλυτών είναι μια στοχευμένη επίθεση εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Η άποψη της Κοινής Γνώμης του Ισραήλ
Καθ’ όλη τη διάρκεια των έξι μηνών που το Ισραήλ πολεμά στη Γάζα, η Κοινή Γνώμη υποστήριξε με συντριπτική πλειοψηφία την πολεμική προσπάθεια, με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ισραηλινών να υποστηρίζει τον στόχο της καταστροφής της Χαμάς και της απελευθέρωσης των ομήρων που εξακολουθούν να κρατούνται στον θύλακα.
Αλλά δεν υπάρχει τέτοια συναίνεση για το πώς να απαντήσει στην απειλή από το Ιράν, του οποίου το χτύπημα στο Ισραήλ τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής αναζωπύρωσε τους φόβους ότι οι εχθροπραξίες που έχουν κατακλύσει τη Μέση Ανατολή μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε περιφερειακή σύγκρουση.
Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ αυτή την εβδομάδα έδειξε ότι το 52% των Ισραηλινών πιστεύει ότι η χώρα δεν θα πρέπει να απαντήσει στο μπαράζ μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων – η πρώτη φορά που η Ισλαμική Δημοκρατία στόχευσε το εβραϊκό κράτος απευθείας από το έδαφός της – αλλά αντίθετα να κλείσει τον τρέχοντα γύρο των εχθροπραξιών.
Οι υπόλοιποι πίστευαν ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να ανταποδώσει, ακόμη και με τον κίνδυνο παράτασης του τρέχοντος γύρου.
Άλλο Γάζα άλλο Ιράν…
“Όλοι συμφωνούν με τους στόχους [του πολέμου στη Γάζα]. Αλλά βλέπουμε μια πολύ διαφορετική πορεία εδώ” με το Ιράν, δήλωσε ο Nimrod Zeldin, από το Agam Labs στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, το οποίο διεξήγαγε τη μελέτη.
“Το Ιράν είναι πιο περίπλοκο”. Το ισλαμικό καθεστώς εξαπέλυσε το μπαράζ του σε αντίποινα για το ύποπτο ισραηλινό χτύπημα αυτόν τον μήνα στο προξενείο του στη Συρία, από το οποίο σκοτώθηκαν αρκετά υψηλόβαθμα μέλη της ελίτ των Φρουρών της Επανάστασης.
Ο διχασμός στην ισραηλινή κοινή γνώμη αντικατοπτρίζεται από τη βασανιστική συζήτηση στο πενταμελές πολεμικό υπουργικό συμβούλιο της χώρας υπό τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Ορισμένοι αναλυτές έχουν προτείνει ότι το παράθυρο για μια άμεση απάντηση μπορεί να στενεύει, με την εβραϊκή γιορτή του Πάσχα να ξεκινά τη Δευτέρα και τους Ισραηλινούς να ταξιδεύουν για να βρεθούν με τις οικογένειές τους σε όλη τη χώρα.
Σύμφωνα με έναν κυβερνητικό αξιωματούχο, το υπουργικό συμβούλιο πολέμου, στο οποίο συμμετέχουν ο υπουργός Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ και ο πρώην πολιτικός της αντιπολίτευσης και στρατιωτικός ηγέτης Μπένι Γκαντζ, έχει λάβει “κατ’ αρχήν” απόφαση για αντίποινα κατά του Ιράν. Όμως ο χρόνος και η έκταση μιας τέτοιας επιχείρησης παραμένουν άγνωστα.
Αυξάνεται η διεθνής πίεση
Ο υπολογισμός περιπλέκεται επίσης από την αυξανόμενη διεθνή πίεση, μεταξύ άλλων από συμμάχους, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, για το εβραϊκό κράτος να επιδείξει αυτοσυγκράτηση.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου Λόρδος Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε την Τετάρτη μετά από συναντήσεις στην Ιερουσαλήμ ότι “η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική”. “Είναι σαφές ότι οι Ισραηλινοί παίρνουν την απόφαση να δράσουν”, δήλωσε στους δημοσιογράφους, σε σχόλια που έδειξαν ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου κινείται προς αντίποινα. “Ελπίζουμε να το πράξουν με τρόπο που θα συμβάλει όσο το δυνατόν λιγότερο στην κλιμάκωση της κατάστασης”.
Η έλλειψη ενός σαφούς μηνύματος από το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο, το οποίο τις τελευταίες ημέρες συνεδρίασε αρκετές φορές, έχει αφήσει τη χώρα σε εκκρεμότητα, με την καθημερινή ζωή να επιστρέφει σε μια αμήχανη επίφαση πολεμικής κανονικότητας. Οι περιορισμοί στις μεγάλες συγκεντρώσεις, που είχαν επιβληθεί πριν από την επίθεση του Ιράν, έχουν αρθεί. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι παρακολούθησαν μια υπαίθρια συναυλία στο Τελ Αβίβ την Τρίτη, ενώ ο ετήσιος μαραθώνιος “Night Run” εξελίχθηκε στους δρόμους της πόλης χθες το βράδυ.
Όμως ο στρατός προειδοποίησε ότι οι περιορισμοί μπορεί να επανεπιβληθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, εάν -ή μάλλον όταν- το Ισραήλ αποφασίσει ότι έχει έρθει η ώρα να απαντήσει. Τα ισραηλινά γεράκια της ασφάλειας λένε ότι, δεδομένης της κλίμακας της επίθεσης της Τεχεράνης και του γεγονότος ότι στόχευε άμεσα το εβραϊκό κράτος, η χώρα δεν είχε άλλη επιλογή από το να απαντήσει χτυπώντας άμεσα το Ιράν.
Το Ισραήλ θα χτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν
Άλλες επιλογές, όπως η στόχευση μόνο των περιφερειακών εντολοδόχων του στη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη, υποστήριξαν, δεν θα αρκούσαν. “Το Ισραήλ περίμενε για πολύ καιρό να ασχοληθεί με τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν και νομίζω ότι αυτό είναι ένα μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας για να τους χτυπήσει σκληρά”, δήλωσε ο Αμίρ Αβίβι, πρώην ανώτερος διοικητής του ισραηλινού στρατού.
“Προφανώς, αν το κάνετε αυτό, πρέπει να ασχοληθείτε και με τη Χιζμπολάχ, επειδή πιθανότατα θα προκαλέσει μια απάντηση”, πρόσθεσε, αναφερόμενος στη λιβανέζικη μαχητική ομάδα που είναι η ισχυρότερη δύναμη αντιπροσώπων του Ιράν. “Έτσι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι που να έχει νόημα χωρίς να έχει πραγματικά συνέπειες . . . Αλλά μπορεί να αξίζει τον κόπο αν καταφέρουμε πραγματικά να προκαλέσουμε σοβαρή ζημιά”. Όσοι αντιτίθενται σε ένα χτύπημα υποστηρίζουν ότι παρόλο που είδαν την ιρανική επίθεση ως σαφή πρόκληση και κήρυξη πολέμου, το Ισραήλ έπρεπε να δει ευρύτερα και να επιδείξει στρατηγική υπομονή.
“Τώρα ή αργότερα;”
“Το ερώτημα δεν είναι αν θα ανεχθούμε ή αν θα προβούμε σε αντίποινα, αλλά . . . αν είναι έξυπνο να το κάνουμε τώρα ή σε ένα μελλοντικό σημείο”, δήλωσε ο Ehud Olmert, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2006 έως το 2009.
“Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να έχει αρκετή λογική για να μην παρασυρθεί σε μια περιφερειακή σύγκρουση”, πρόσθεσε, υποστηρίζοντας ότι τόσο η σημερινή ηγεσία όσο και το δημόσιο κλίμα δεν πρέπει να αφήσουν τα “παιχνίδια εγωισμού” να υπαγορεύσουν την πολιτική.
Το Ισραήλ δεν έχει καλές επιλογές για το Ιράν Ο Olmert, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του ξεκίνησε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα, τον Λίβανο και τη Συρία, τόνισε επίσης την εξαιρετική δυσκολία του Ισραήλ να διαμορφώσει μια απάντηση που θα είναι αρκετά περιορισμένη ώστε να μην προκαλέσει έναν ολοκληρωμένο πόλεμο και ταυτόχρονα αρκετά μεγάλη ώστε να πλήξει ουσιαστικά το Ιράν.
- Με πληροφορίες από τους Financial Times
