Μπορεί να διαθέτει ήδη το δεύτερο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στον πλανήτη, αλλά φαίνεται πως αυτό δεν φτάνει. Η Κίνα ανακοίνωσε σήμερα ότι ο προϋπολογισμός της για την άμυνα, αν και υπολείπεται αυτού των ΗΠΑ, θα αυξηθεί κατά 7,2% το 2024, ρυθμό αμετάβλητο σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά.
Το στοιχείο περιέχεται σε έγγραφο εργασίας που δόθηκε στη δημοσιότητα στο περιθώριο των ετήσιων εργασιών του Κινεζικού κοινοβουλίου. Προβλέπεται να δαπανηθούν 1,66 τρισεκ. Γιούαν (231,4 δισ. Δολάρια ΗΠΑ) για την άμυνα, ποσό περίπου υποτριπλάσιο σε σύγκριση με τις στρατιωτικές δαπάνες της Ουάσιγκτον.
Ο Ασιατικός γίγαντας συνεχίζει την “λογική αύξηση” του αμυντικού προϋπολογισμού για να “προασπίσει την εθνική κυριαρχία του, την ασφάλειά του και τα αναπτυξιακά του συμφέροντα”, εξήγησε χθες ο Λου Τσιντσιέν, εκπρόσωπος της Εθνικής Λαϊκής Συνέλευσης κατά την τρέχουσα ετήσια σύνοδό της. Οι στρατιωτικές δαπάνες της Κίνας αυξάνονται επί δεκαετίες, γενικά με ρυθμό παρόμοιο με αυτόν της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Οι υψηλές αυτές αμυντικές δαπάνες αντιμετωπίζονται με καχυποψία από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ινδία και τις Φιλιππίνες, όπως και άλλες χώρες, με φόντο τη διεκδίκηση από διάφορες χώρες της κυριαρχίας νησιών, νησίδων και υφάλων στη Νότια Σινική Θάλασσα. Ανησυχούν την Ταϊβάν, νήσο 23 εκατ. κατοίκων που η Κίνα θεωρεί επαρχία της και επιδιώκει μια μέρα να επανενωθεί, διά της βίας αν είναι απαραίτητο, με την ηπειρωτική χώρα.
Κατά το διεθνές ινστιτούτο έρευνας για την ειρήνη με έδρα τη Στοκχόλμη (SIPRI), οι ΗΠΑ παραμένουν η χώρα με μακράν τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως, ανήλθαν σε 877 δισ. Δολάρια το 2022. Ακολούθησαν η Κίνα (216 δισ. Δολάρια), η Ρωσία (86,4 δισ. Δολάρια), η Ινδία (81,4 δισ. Δολάρια), η Σαουδική Αραβία (75 δισ. Δολάρια), η Βρετανία (68,5 δισ. Δολάρια), η Γερμανία (55,8 δισ. Δολάρια), η Γαλλία (53,6 δισ. Δολάρια), η Νότια Κορέα (46,4 δισ. Δολάρια) και η Ιαπωνία (46 δισ. Δολάρια).
Σε χωριστό κείμενο, επαναλαμβάνεται πως η Κίνα θα “εναντιωθεί σθεναρά” σε κάθε δραστηριότητα για την “ανεξαρτησία” της Ταϊβάν και κάθε “εξωτερική ανάμιξη” στις υποθέσεις της νήσου, που θεωρεί “εσωτερικές” της. Πιθανόν η σημαντικότερη λεπτομέρεια στη λίγο έως πολύ τυποποιημένη ορολογία αυτή, είναι η αλλαγή διατύπωσης στη φράση πως η Κινεζική κυβέρνηση θα προωθήσει σθεναρά “την επανένωση της Κίνας”: Λείπει το επίθετο “ειρηνική” προηγούμενων ανάλογων κειμένων.
