Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου και ηγέτης των Συντηρητικών, Μπόρις Τζόνσον, κατάφερε να βγει «ζωντανός» από την πρόταση μομφής που κατέθεσαν σε βάρος του μέλη του κόμματός του.
Από συνολικά 359 βουλευτές των Τόρις, υπέρ της παραμονής του Τζόνσον στη θέση του πρωθυπουργού τάχθηκαν 211 έναντι 148 που ψήφισαν υπέρ της αποπομπής του. Έτσι, αν και «τσαλακωμένος», ο Τζόνσον θα συνεχίσει να ηγείται της χώρας, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με αναλυτές, οι 148 ψήφοι σε βάρος του δημιουργούν μια εξαιρετικά δύσκολη συνθήκη για τον ίδιο και την κυβέρνησή του.
Το παράδειγμα της Μέι
Υπενθυμίζεται ότι και η προκάτοχός του, Τερέζα Μέι, είχε επιβιώσει πρότασης μομφής, λαμβάνοντας, μάλιστα, περισσότερες ψήφους από αυτές που έλαβε το βράδυ της Δευτέρας ο Τζόνσον (το 63% των βουλευτών του κόμματος, έναντι σχεδόν 59% που πήρε ο Μπόρις), ωστόσο εξαναγκάστηκε σε παραίτηση έξι μήνες μετά και υπό το βάρος των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ για την έξοδο της Βρετανίας από την Ένωση.
Μάλιστα, οι 148 ψήφοι υπέρ της αποπομπής του -κάποιες, μάλιστα, από βουλευτές συνεργάτες υπουργών ή νικητές σε περιφέρειες που παραδοσιακά κέρδιζαν οι Εργατικοί- δημιουργούν ένα κάθε άλλο παρά θετικό κλίμα για τον Βρετανό πρωθυπουργό, ο οποίος αναγνωρίζει ότι το κλίμα μέσα στο κόμμα του είναι εχθρικό για τον ίδιο (δεν είναι τυχαίο ότι μιλώντας στους βουλευτές του, τους κάλεσε να μην χαρίσουν την εξουσία στους Εργατικούς και το Σκωτικό Εθνικιστικό Κόμμα).
Αντίδραση Στάρμερ
Παράλληλα, αναμένεται και η αντίδραση του Εργατικού Κόμματος υπό το βάρος του αποτελέσματος, το οποίο δίνει το δικαίωμα στον ηγέτη του, σερ Κιρ Στάρμερ, να ισχυριστεί ότι ο Τζόνσον δεν είναι επιθυμητός ούτε από το ίδιο του το κόμμα. Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται μέσα στην επόμενη εβδομάδα να ανακοινώσει διπλό σχέδιο για την ανάπτυξη και την στέγαση, σε μια προσπάθεια να «γυρίσει» το κλίμα υπέρ του.
Ήδη ο Στάρμερ «πυροβόλησε» την κυβέρνηση, λέγοντας ότι «η επιλογή είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ: από την μία οι διαιρεμένοι Τόρις να στηρίζουν τον Μπόρις Τζόνσον, χωρίς σχέδιο για τα ζητήματα που απασχολούν το λαό. Και από την άλλη, ένα ενωμένο Εργατικό Κόμμα με σχέδιο να διορθώσει την κρίση του κόστους ζωής και να επαναφέρει την εμπιστοσύνη στην πολιτική».
