Απίστευτες καταστάσεις έχει προκαλέσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όχι μόνο σε επίπεδο μετώπων, αλλά και σε παγκόσμιο πολιτικό επίπεδο.
“Wanted”
Σε μια από αυτές, η Ρωσία κήρυξε την Τρίτη την Εσθονή πρωθυπουργό Κάγια Κάλας “καταζητούμενη“. Ο ιστότοπος του υπουργείου Εσωτερικών της Ρωσίας συμπεριέλαβε την Κάλας σε μια βάση δεδομένων ως “καταζητούμενη βάσει του ποινικού κώδικα”. Δεν ανέφερε συγκεκριμένες κατηγορίες. Εντάλματα σύλληψης εκδόθηκαν επίσης σε βάρος του υπουργού Εξωτερικών της Εσθονίας Τάιμαρ Πέτερκοπ, όπως και του υπουργού Πολιτισμού της Λιθουανίας Σιμόνας Κάιρις.
Ρωσική πηγή ασφαλείας, την οποία επικαλέστηκε χωρίς να την κατονομάσει το ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, δήλωσε ότι οι τρεις αξιωματούχοι χωρών της Βαλτικής διώκονται για “καταστροφή και πρόκληση ζημιάς σε μνημεία για τους σοβιετικούς στρατιώτες” του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Η Κάλας υπήρξε ένθερμη υποστηρίκτρια της υπεράσπισης της Ουκρανίας μετά την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022 και μια από τις ισχυρότερες φωνές στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ υπέρ της παροχής περισσότερων όπλων στην Ουκρανία.
Όπως σημειώνει το ρωσικό κρατικό πρακτορείο RIA Novosti, “η Κάλας έχει επανειλημμένα προβεί σε ρωσοφοβικές δηλώσεις. Αποκάλεσε τη Ρωσία διαρκή απειλή για την ασφάλεια των δυτικών χωρών, εξέφρασε την επιθυμία της να ηγηθεί προσωπικά του ΝΑΤΟ για να αντιμετωπίσει τη Μόσχα και ζήτησε να “απομονωθεί” η Ρωσία από τον “ελεύθερο κόσμο”. Υποστήριξε επίσης την κατεδάφιση των σοβιετικών μνημείων στην Εσθονία που είναι αφιερωμένα σε όσους έπεσαν στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο“.
Αντι-ΕΣΣΔ αισθήματα
Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο, η Εσθονή πρωθυπουργός, Καγιά Κάλας, “επιδίωξε την πανευρωπαϊκή απαγόρευση της έκδοσης βίζας σε Ρώσους ενώ επίσης δήλωσε έτοιμη να αλλάξει το σύνταγμα της Εσθονίας ώστε να στερήσει από τους Ρώσους και τους Λευκορώσους το δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές“. Τα τελευταία χρόνια πολλά από τα μνημεία που είχαν ανεγερθεί επί Σοβιετικής Ένωσης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αποξηλώθηκαν στις χώρες της Βαλτικής, καθώς τα κράτη αυτά θεωρούν ότι ήταν υπό την κατοχή της πρώην ΕΣΣΔ.
Ρωσική μειονότητα διαμένει στην Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία, τις τρεις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που είναι σήμερα μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και έχουν τεταμένες σχέσεις με τη Μόσχα. Οι σχέσεις αυτές οξύνθηκαν κι άλλο με τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς οι χώρες της Βαλτικής, οι οποίες θεωρούν πραγματική την απειλή μιας ρωσικής εισβολής, υποστηρίζουν ενεργά το Κίεβο στη μάχη του κατά του ρωσικού στρατού.
Την περασμένη εβδομάδα, οι πρέσβεις των τριών χωρών κλήθηκαν στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, καθώς οι ρωσικές αρχές τις κατηγορούν ότι “σαμποτάρουν” τις ρωσικές προεδρικές εκλογές του Μαρτίου, αρνούμενες να εγγυηθούν την ασφάλεια εκλογικών τμημάτων στις ρωσικές πρεσβείες στις επικράτειές τους. Στα μέσα Ιανουαρίου, η Λετονία και η Εσθονία αποφάσισαν να τερματίσουν τις συμφωνίες νομικής συνδρομής με τη Ρωσία και οι αξιωματούχοι των δύο χωρών επικαλέστηκαν ως λόγο την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Κρεμλίνο: Εχθρικές ενέργειες
Επίσης τον Ιανουάριο, η Εσθονία αρνήθηκε να παρατείνει την άδεια παραμονής του επικεφαλής της Εσθονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που υπάγεται στο Πατριαρχείο Μόσχας, ο οποίος είναι Ρώσος πολίτης, κρίνοντας ότι αντιπροσωπεύει κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια. Ο porte parole του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε σήμερα από τη μεριά του ότι η Εσθονή πρωθυπουργός καταζητείται από τις ρωσικές αρχές για εχθρικές ενέργειες σε βάρος της Ρωσίας και τη “βεβήλωση της ιστορικής μνήμης”.
Αναφερόμενος εν γένει στους αξιωματούχους των χωρών της Βαλτικής κατά των οποίων εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης από τις ρωσικές αρχές, ο Πεσκόφ σημείωσε ότι “οι άνθρωποι αυτοί ευθύνονται για αποφάσεις που συνιστούν ντε φάκτο προσβολή της Ιστορίας, είναι άνθρωποι που διεξάγουν εχθρικές ενέργειες κατά της ιστορικής μνήμης, κατά της χώρας μας”.
Οι χώρες της Βαλτικής, οι οποίες φοβούνται τις στρατιωτικές φιλοδοξίες του Κρεμλίνου, θεωρούν ότι τελούσαν υπό την κατοχή της πρώην ΕΣΣΔ, ενώ η Μόσχα θεωρεί ότι τις απελευθέρωσε και κρίνει οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση “παραποίηση της Ιστορίας”, κάτι το οποίο συνιστά έγκλημα στη Ρωσία.
