Απευθυνόμενος σε περίπου 1.000 εκπροσώπους της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της Ρωσίας, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, επανέφερε στο προσκήνιο την πυρηνική απειλή προς τη Δύση, μετά τις δηλώσεις Μακρόν για ενδεχόμενη αποστολή ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία.
Απόρριψη
Αν και η ιδέα απορρίφθηκε εν ριπή οφθαλμού από τα άλλα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ, εντούτοις, ο Πούτιν κατά την ετήσια ομιλία του για την Κατάσταση του Έθνους έσπευσε να προειδοποιήσει ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προκαλούσε την αντίδραση της Ρωσίας και θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε πυρηνικό πόλεμο με τη συμμαχία, λέγοντας, μάλιστα, ότι «αυτό δεν είναι ταινία κινουμένων σχεδίων».
Κατ’ αρχάς, ένα caveat: στην Ουκρανία ήδη βρίσκονται στρατιωτικοί από τη Δύση, ωστόσο, στη συντριπτική πλειονότητά τους δεν συμμετέχουν στις μάχες, αλλά λειτουργούν ως σύμβουλοι της κυβέρνησης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, στην προσπάθειά τους να αποκρούσουν τη ρωσική εισβολή και να ανακαταλάβουν τα εδάφη που βρίσκονται υπό ρωσική κατοχή.
Η Μόσχα προφανώς το γνωρίζει αυτό, οπότε η αναφορά του Πούτιν αφορούσε στο ενδεχόμενο αποστολής από ΝΑΤΟϊκές χώρες κανονικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, τα οποία θα είχαν ενεργό επιχειρησιακό ρόλο, κάτι που, πάντως, έχει απορριφθεί μετά… βδελυγμίας από σχεδόν το σύνολο των χωρών της συμμαχίας, αναγνωρίζοντας ότι θα οδηγούσε σε κλιμάκωση με απρόβλεπτες συνέπειες.
Εσωτερική κατανάλωση
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γερμανός καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, απέκλεισε το ενδεχόμενο αποστολής στην Ουκρανία των πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Taurus, καθώς το Βερολίνο ανησυχεί ότι το Κίεβο μπορεί να τους χρησιμοποιήσει για να πλήξει στόχους εντός της Ρωσίας, οδηγώντας τη σύγκρουση σε νέα κλιμάκωση, αλλά και επιτρέποντας στη Μόσχα να κατηγορήσει τη Δύση για ευθεία εμπλοκή.
Επιστρέφοντας στις νέες απειλές Πούτιν, ωστόσο, καθίσταται εύκολα προφανές ότι ο Ρώσος πρόεδρος βρήκε ευκαιρία για να «τρίξει τα δόντια» στη Δύση για ένα επί της ουσίας ανύπαρκτο θέμα, προκειμένου να «πουλήσει» ισχύ στο κοινό του ενόψει και των νέων προεδρικών εκλογών στη Ρωσία, όπου η νίκη του θεωρείται κάτι παραπάνω από δεδομένη, αφού στην ουσία κατεβαίνει… χωρίς αντίπαλο.
Οι απειλές του Πούτιν δεν αφορούν τόσο τη Δύση, όσο το εσωτερικό του ακροατήριο και, ιδίως, τους Ρώσους πολίτες που έχουν κουραστεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία και ενδεχομένως θα έδειχναν δυσαρέσκεια κατά του Ρώσου προέδρου, είτε με αρνητική ψήφο είτε με αποχή από τις προεδρικές εκλογές, κάτι που ο Πούτιν θέλει να αποφύγει πάση θυσία στην παρούσα φάση.
Εφεύρεση απειλών
Έτσι, «εφευρίσκοντας» μια νέα απειλή κατά της Ρωσίας, ο Πούτιν προσπαθεί να δείξει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια σύγκρουση για τη διατήρηση της ταυτότητας, του κύρους και της ισχύος της χώρας, μια σύγκρουση από την οποία η Ρωσία πρέπει να βγει νικήτρια, αν δεν θέλει να υποστεί τα όσα κατηγορεί τη Δύση, δηλαδή, ηθική, πολιτική, ιδεολογική και πολιτισμική παρακμή και βύθιση.
Και, φυσικά, ο καλύτερος τρόπος για να επιτύχει τους στόχους του δεν είναι άλλος από το να επαναφέρει στο προσκήνιο το φάσμα του πυρηνικού αφανισμού μπροστά στον κίνδυνο ήττας της Ρωσίας στην Ουκρανία, καίτοι ο ίδιος – και απολύτως λογικά – έχει χαρακτηρίσει πριν από μερικούς μήνες ως «παραφροσύνη» το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων σε οιαδήποτε σύρραξη στον κόσμο.
Τέλος, η επαναφορά στο προσκήνιο των πυρηνικών όπλων, αποτελεί μια υπενθύμιση, τόσο στη Δύση όσο και στο Κίεβο, ότι η Ρωσία είναι αυτή που θέτει το όριο της παρέμβασης των δυτικών δυνάμεων στη σύρραξη και ότι η Μόσχα είναι αυτή που θα κρίνει πότε η Δύση υπερβαίνει αυτά τα όρια, στην προσπάθειά της να ενισχύσει την ουκρανική άμυνα και την προσπάθεια ανάκτησης των υπό ρωσική κατοχή εδαφών.
