Του Θοδωρή Καλούδη
Ενώ αναμένεται με ενδιαφέρον η κορύφωση της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς κατά της κυβέρνησης, με την ομιλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, τα στοιχεία αυτής της κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης (“μια διαδικασίας-σόου” όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) οδηγούν σε μια σειρά κρίσιμα ερωτηματικά, που κάνει κάθε πολίτης:
- Πόσο και σε ποιό βαθμό είναι υπεύθυνος για τα Τέμπη ο τότε αρμόδιος υπουργός Κώστας Καραμανλής;
- Ποια η συμμετοχή στην τραγωδία της εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ και Μητσοτάκη που δεν έπραξαν όσα θα έπρεπε, με συνέπεια η πρόσφατη τραγωδία να προέκυψε, όχι μόνο από ανθρώπινα λάθη, αλλά και ως αποτέλεσμα δια παραλείψεως ( και διαρκούς) τελούμενου εγκλήματος;
- Επιχείρησε -και πως- η παρούσα κυβέρνηση να συγκαλύψει ή να παραποιήσει στοιχεία από το θανατηφόρο συμβάν; Τι γνώση έχουν επ’αυτού οι δικαστικές αρχές;
- Πως, ένα χρόνο μετά τα Τέμπη – και σε εκλογική περίοδο – ο κ. Ανδρουλάκης αφυπνίστηκε από τον πολιτικό του λήθαργο και οδήγησε και την Αριστερά σε ένα σκληρό (όσο και προσωρινό) μέτωπο κατά της κυβέρνησης;
- Τι ρόλο έπεξε μια “αποκάλυψη μονταζιέρας” στο ανακριτικό υλικό , από το”Βήμα της Κυριακής” – της οποίας “αποκάλυψης” τα βασικά στοιχεία ήταν γνωστά, εδώ και ένα χρόνο, από την κρατική τηλεόραση αλλά και την ιστοσελίδα της είδιας της εφημερίδας;
- Είναι αυτή η ιστορία μια καθαρή πολιτική πρωτοβουλία ή υποκινείται “από οικονομικά συμφέροντα” που δεν τους αρέσει ο Μητσοτάκης, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση δείχνοντας (αλλά χωρίς να τον κατονομάζει) τον εκδότη του “Βήματος” κ. Βαγγέλη Μαρινάκη; Εν τοιαύτη περιπτώσει ο κ. Ανδρουλάκης ενεργεί αυτοβούλως ή ως “μπροστινός” – και με ποιό αντάλλαγμα – όπως τον κατηγορούν τα κυβερνητικά στελέχη;
- Με γνωστό εκ των προτέρων το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας επί της δυσπιστίας, ποιό είναι το βαθύτερο κίνητρο της αντιπολίτευσης; Η φθορά της κυβέρνησης και η νομή επί της φθοράς ενόψει ευρωεκλογών;
- Ή μήπως είναι να πέσει αυτοβούλως η κυβέρνηση, αφού η μειοψηφία καλεί την πλειοψηφία σε παραίτηση; Υπάρχουν ενδείξεις κυβερνητικής αστάθειας; Κάι αν δεν κάνουν λάθος οι μετρήσεις όλων των εταιρειών – που δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη θα έχει μεγαλύτερο ποσοστό στις ευρωεκλογές από ό,τι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ μαζί – τι θα γίνει αν ο κ. Μητσοτάκης αποφασίσει να “πέσει” μόνος του και κάνει μαζί εθνικές και ευρωεκλογές δε δύο μήνες; Θα επιδιώξουν τα δυό κόμματα να διεκδικήσουν (σε συνθήκες δημοσκοπικής καχεξίας) την διακυβέρνηση με συνασπισμό Κασσελάκη – Ανδρουλάκη ή θα επιστρέψουν στη μάχη μέχρις εσχάτων για τη δεύτερη θέση;
- Πιστεύουν ότι, εφόσον “πέσει” μόνη της η κυβέρνηση, και πάμε σε εθνικές εκλογές, ο κ. Κασσελάκης ή ο κ. Ανδρουλάκης ή και οι δύο μαζί σε συγχώνευση, έχουν πιθανότητες νίκης; Θεωρούνται από τους ψηφοφόρους καλύτεροι ως πρωθυπουργοί από τον κ. Μητσοτάκη;
- Αν το πιστεύουν αυτό, μήπως η πρόταση δυσπιστίας έχει τελικά αυτόν το στόχο; να οδηγηθεί η χώρα άμεσα σε εθνικές εκλογές και – κατά την πρόθεσή τους – σε δημοκρατική ανατροπή Μητσοτάκη, με … “ξένο διαιτητή” όπως ζητά ο κ. Κασσελάκης και εξωκοινοβουλευτικούς “χορηγούς”;
- Θεωρούν ότι η κοινωνία είναι διατεθειμένη να ακολουθήσει; Θα μεταβάλει σε δύο μήνες τις σημερινές πεποιθήσεις της; Θα ανατρέψει άμεσα το πολιτικό σκηνικό και θα παραδώσει τα κλειδιά του σπιτιού στον κ. Κασσελάκη, στον κ. Ανδρουλάκη και τους συνεργάτες τους;
Όπως και να έχει, όταν σβήσουν τα φώτα από την κατά Κασσελάκη “κοκορομαχία” των δικών του και των άλλων στη Βουλή, η επικαιρότητα θα επιστρέψει στα καυτά προβλήματα της κοινωνίας και στην ανάγκη επίλυσής τους. Ανάμεσά τους βέβαια και τα Τέμπη, για τα οποία η δικαιοσύνη πρέπει να βάλει – όσο γίνεται πιό γρήγορα – την ανεξάρτητη σφραγίδα της. Για το καλό όλων…
