Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ απέναντι στην επιθετικότητα του Πούτιν και κινητοποίησε τους αμυντικούς μηχανισμούς τους.
Η μεγάλη ενασχόλησή και προσοχή που έδειξε και Ουάσιγκτον στην αντιμετώπιση της ρωσικής απειλής στην Ουκρανία, δεν είναι μονοσήμαντη. Γιατί εξακολουθεί να θεωρεί ότι το η αμυντική στρατηγική των ΗΠΑ οφείλει να κινείται σε δύο κατευθύνσεις:
- Την αντιμετώπιση του αναθεωρητισμού. Στην Ουάσιγκτον θεωρούν πως το διακύβευμα στην Ουκρανία είναι μεγαλύτερο από την Ουκρανία. Όπως λένε αρμόδιοι αξιωματούχοι, “δεν θέλουμε να ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι μεγάλες χώρες πιστεύουν ότι μπορούν να καταπιούν τους μικρούς γείτονες τους”
- Την αντιμετώπιση της Κίνας, που παραμένει ο μεγάλος ανταγωνιστής
Το μάθημα από την εισβολή στην Ουκρανία
Καθώς ξεκίνησε το 2022, το αμυντικό κατεστημένο στη Δύση επικεντρώθηκε σε ένα μοναδικό ερώτημα: Θα τολμούσε ο Πούτιν την προγραμματισμένη για πολλούς εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία; Και το επικρατέστερο σενάριο των αξιωματούχων των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ προέβλεπε πως ναί, αυτό θα μπορούσε να συμβεί τους πρώτους μήνες του έτους.
Η απάντηση δόθηκε με ένα τραγικό τρόπο στις 24 Φεβρουαρίου. Ο κόσμος είδε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν εντελώς πρόθυμος να διακινδυνεύσει χιλιάδες ζωές —τόσο Ρώσους όσο και Ουκρανούς— με την προσδοκία να υποδουλώσει ένα κυρίαρχο έθνος, να αποκεφαλίσει την ηγεσία του και να μετατρέψει την Ουκρανία σε ένα κράτος μαριονέτα.
Όμως, ενώ οι αναλυτές προέβλεψαν ότι η ουκρανική κυβέρνηση θα καταρρεύσει σε λίγες μέρες ή και εβδομάδες,αφού αντιμετώπιζε τον πολύ μεγαλύτερο και πιο προηγμένο στρατό της Ρωσίας, αυτό που ακολούθησε ήταν μια σειρά γεγονότων λες και ήταν βγαλμένα από σενάρια του Χόλιγουντ. Αποδείχτηκε ότι ο στρατός της Ρωσίας ήταν πολύ λιγότερο ικανός από ό,τι είχε φανταστεί κανείς, εμφανίζοντας ένα συνδυασμό άπειρων στρατευμάτων, κακών στρατηγικών αποφάσεων και άθλιας διοικητικής μέριμνας, που οδήγησαν σε μια σειρά από ενοχλητικές για τη Μόσχα απώλειες στο πεδίο της μάχης.
Μοναδική αποφασιστικότητα
Εν τω μεταξύ, υπό την ηγεσία του Ουκρανού προέδρου Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ο ουκρανικός λαός φαινόταν να δείχνει ένα μοναδικό επίπεδο αποφασιστικότητας. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πολίτες ανέδειξαν την αντίστασή τους στους εισβολείς, με κάθε επιθετικό τρόπο (υπήρξαν βίντεο με ηλικιωμένες γυναίκες να στέκονται μπροστά στα τανκς και να βρίζουν τους ρώσους στρατιώτες). Υπήρξαν πράξεις απέραντου ηρωισμού από ουκρανικά στρατεύματα, όπως αυτή της φρουράς στο Snake Island που, στο τελεσίγραφο παράδοσης ή αφανισμού τους από τα κανόνια ενός ρωσικού πολεμικού πλοίου απήντησε με τη φράση «να πάτε να γαμηθ..τε, δεν παραδινόμαστε».
Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί απόλυτα, ακόμα και σήμερα, ο αντίκτυπος που θα έχει ο πόλεμος στην Ουκρανία στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Από τις 16 Δεκεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν σχεδόν 20 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμυντική βοήθεια στην Ουκρανία. Η Σουηδία και η Φινλανδία βρίσκονται τώρα στη διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ. Και η Γερμανία, μια χώρα με βαθείς οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία, ακύρωσε τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 και υποσχέθηκε να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες – ανακοινώνοντας επίσης την ενίσχυση της αεροπορίας της με μαχητικά F-35.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία (και η επακόλουθη αποστολή στο Κίεβο, από τις ΗΠΑ, πολεμικού υλικού αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων) μας έδειξε επίσης την ικανότητα του Πενταγώνου και της Αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας να κινητοποιούνται γρήγορα για να παράγουν πυρομαχικά με τον ρυθμό που θα επέβαλε ένας γενικευμένος πόλεμος.
Η Κίνα παραμένει ο στρατηγικός ανταγωνιστής των ΗΠΑ
Αξιωματούχοι του Πενταγώνου θεωρούν ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιλαμβάνονται και αξιολογούν τους αντιπάλους τους.
Το Υπουργείο Άμυνας θεωρεί ότι η Κίνα παραμένει η μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και παράλληλα χαρακτηρίζει τη Ρωσία ως «οξεία απειλή» λόγω των «ξαφνικών» πιέσεων που ασκεί στο ΝΑΤΟ.
«Ακόμη και τώρα, καθώς αντιμετωπίζουμε την απαράδεκτη επιθετικότητα της Ρωσίας, η αμυντική στρατηγική των ΗΠΑ είναι προσανατολισμένη σε ενέργειες που έχουν στόχο να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη απειλή από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, που θεωρείται ως ο εν δυνάμει αντίπαλός μας», δήλωσε η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας Kathleen Hicks. Η Κίνα, πρόσθεσε, «έχει το στρατιωτικό, οικονομικό και τεχνολογικό δυναμικό να αμφισβητήσει το διεθνές σύστημα και τα συμφέροντά μας μέσα σε αυτό».
Το διακύβευμα στην Ουκρανία είναι μεγαλύτερο από την Ουκρανία
Τα μεγάλα ερωτήματα του 2022 μπορεί να έχουν διευθετηθεί, αλλά στο τέλος του χρόνου αναδεικνύονται νέα:
Με μια Γερουσία που ελέγχεται από τους Δημοκρατικούς και μια Βουλή που ελέγχεται πλέον από τους Ρεπουμπλικάνους που θα θέσει προσκόμματα στην κυβέρνηση Μπάιντεν να εφαρμόσει την ατζέντα της, θα μπορέσει ο Λευκός Οίκος να συνεχίσει τη σθεναρή υποστήριξη προς την Ουκρανία, όπως έκανε το υποστηρίξει τον περασμένο χρόνο;
Ο Colin Kahl, ο κορυφαίος πολιτικός αξιωματούχος του Πενταγώνου, φαίνεται να το πιστεύει.«Υπάρχει ένα ισχυρό επίπεδο δικομματικής υποστήριξης στην αμυντική πολιτική», λέει και τονίζει.
«Νομίζω ότι υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι τα διακυβεύματα στην Ουκρανία είναι απλώς μεγαλύτερα από την Ουκρανία. Προφανώς, ξέρετε, η Ουκρανία δεν αγωνίζεται μόνο για την ανεξαρτησία της, την κυριαρχία της, την εδαφική της ακεραιότητα, τη δημοκρατία της. Αλλά υπάρχει μια αρχή που διακυβεύεται εδώ… που είναι ότι δεν θέλουμε να ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι μεγάλες χώρες πιστεύουν ότι μπορούν να καταπιούν τους μικρούς γείτονες τους ».
- Με πήροφορίες από το Breaking Defence
