Tου Αντώνη Καλούδη
Παρατηρήσατε χθες πόσο όμορφα μεγαλώνει ο Γιώργος Νταλάρας και πώς παίρνει σιγά σιγά στη συνείδηση μας τη θέση που προοριζαμε για τον Διονύση Σαββόπουλο; Είδατε πως τοποθετούνται στην ιστορία τα ελληνικά τραγούδια με τη φωνή του;
Βγείτε στο δρομο σήμερα και ρωτηστε οποιονδηποτε να σας πει τυχαια εναν ελληνα τραγουδιστη. Μόνο οι πιο παλιοί θα σας έλεγαν τον Νταλάρα. Η πλειοψηφία των Ελλήνων θα σας έλεγε “Ρέμος”.
Καλός ο Ρέμος, καλή και η Βίσση. Αναμφίβολα είναι οι δύο αγαπημένοι τραγουδιστές της εποχής των millennials, του Κολωνακίου και της δεκαετίας του 90. Οι δίσκοι του Ρέμου σήμερα, μέσα στη δισκογραφική παρακμή, είναι οι μόνοι που σημειώνουν ολοκληρωτική επιτυχία. Κάθε τραγούδι του δίσκου είναι χρυσός.
Η Βίσση μπορει πια να μη σημειώνει επιτυχίες, αλλά έχει φροντίσει να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα με εξαιρετικούς μουσικούς που διασκευάζουν τις παλιές της επιτυχίες και γεμίζει το “Hotel Ερμού” κάθε Σαββατοκύριακο, σε αντίθεση με το αντίπαλο δέος της, τη Δέσποινα Βανδή που στον χάρτη της πίστας δεν υπάρχει.
Στα προηγούμενα αφιερώματα του Mega, ο Ρέμος και η Βίσση, επέλεξαν να κάνουν ένα ταξίδι στην προσωπική τους ιστορία, τιμώντας τους δημιουργούς που τους ανέδειξαν.
Ο Γιώργος Νταλάρας στο Mega
Ο Νταλάρας αυτό δεν το έχει ανάγκη. Μεσουράνησε στις δεκαετίες του 70 και του 80, ερμήνευσε όλους του μεγάλους έλληνες συνθέτες, εισήγαγε νέες μόδες στην ελληνική δισκογραφία, συνεργάστηκε με ολόκληρο το χώρο της μουσικής -λαϊκούς, έντεχνους, ποπ,- έγινε χρυσός και πλατινένιος αμέτρητες φορές, γέμισε γήπεδα σε όλη την Ελλάδα και ανέδειξε νέους καλλιτέχνες σε κάθε εποχή.
Χθες, προτίμησε να κάνει ένα πέρασμα στην ιστορία της Ελλάδας. Τα τραγούδια του Τσιτσάνη και του Θεοδωράκη που ερμήνευσε, είναι ολόκληρο το DNA μας. Στέκονται ως δύο κατηγορίες αυτόνομες δίπλα στα δημοτικά και τα νησιώτικα με τη διαφορά ότι έχουν γραφτεί όλα από έναν συνθέτη. Εκπρόσωπος των δύο αυτών κατηγοριών είναι ο Νταλάρας.
Όμως, μέσα στη βαθιά καλλιτεχνική κρίση και τη σημερινή μουσική ένδοια ποιός θα βρεθεί να συνεχίσει την επιτυχημένη σειρά των αγαπημένων τραγουδιστών των σύγχρονων ελλήνων διατηρώντας και το μέτρο μεταξύ ποιότητας και εμπορικότητας;
Η Αλεξίου είναι απούσα, η Γαλάνη τραγουδάει στον Νιάρχο και στα θέατρα και δε ζει και ο Μητροπάνος.
Ποιά είναι λοιπόν η κληρονομιά της Ελληνικής μουσικής; Το Mega την επόμενη εβδομάδα αναγκαστικά θα παρουσιάσει τις Μελισσες, που είναι μεν οι τροβαδούροι του Κολωνακίου, αλλά δεν είναι και οι συνεχιστές της ιστορίας του Ελληνικού τραγουδιού.
Το έλεγε πολύ σωστά η Μαρία Κάλλας. Το τραγούδι πρέπει να είναι μια ευθεία γραμμή που συνδέει το σήμερα με την ιστορία. Πρέπει όταν τραγουδάς να δημιουργείς μνήμη, οτί είσαι ο συνεχιστής μιας ένδοξης προηγούμενης εποχής. Αυτό δε μπορεί να το κάνει ούτε η Βίσση, ούτε ο Ρέμος, ούτε οι Μέλισσες. Μόνο ο Γιώργος Νταλάρας μπορεί. Και μετά από εκείνον το ελληνικό τραγούδι μένει άκληρο.
