Στο διάστημα από τις 25 Σεπτεμβρίου ως τις 9 Οκτωβρίου, η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε επτά εκτοξεύσεις πυραύλων ικανών να μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές.
Μέσα στο 2022 οι πυραυλικές δοκιμές της Πιονγκγιάνγκ έφθασαν συνολικά τις 30, μεταξύ των οποίων και έξι διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων με ικανότητα να χτυπήσουν αμερικανικές βάσεις στον Ειρηνικό. Ο ένας από αυτούς πέρασε πάνω από την Ιαπωνία, προκαλώντας χτυποκάρδια στην “αυτοκρατορία του χρυσάνθεμου”.
Έτοιμη για νεά πυρηνική δοκιμή
Παράλληλα, όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι η Βόρεια Κορέα προετοιμάζεται για νέα πυρηνική δοκιμή σε σημείο, μάλιστα, που υποτίθεται ότι στο πλαίσιο των κινήσεων καλής θέλησης για αποκλιμάκωση με τις ΗΠΑ -επί προεδρίας Τραμπ- είχε καταστραφεί και καταστεί άχρηστο για τέτοιου είδους στρατιωτικές δοκιμές.
Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία των δυτικών μυστικών υπηρεσιών, η Βόρεια Κορέα διαθέτει στο οπλοστάσιό της περίπου 50 πυρηνικές βόμβες διάφορης ισχύος, καθώς και τα μέσα (πυραύλους μέσου βεληνεκούς, διηπειρωτικούς πυραύλους, αλλά και υποβρύχια) για να τις εκτοξεύσει σε όποιο στόχο κρίνει ως “εχθρικό”.
Επίσης, επισήμος η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε ότι οι πρόσφατες πυραυλικές δοκιμές που πραγματοποίησε σχεδιάστηκαν ως προσομοίωση επίθεσης στο Νότο με τακτικά πυρηνικά όπλα και ως προειδοποίηση μετά από μεγάλης κλίμακας ναυτικές ασκήσεις που εκτέλεσαν δυνάμεις της Νότιας Κορέας και των ΗΠΑ.
Ο “ρουκετάνθρωπος” και η Δύση
Και, μέσα σε όλα, το καθεστώς της Πιονγκγιάνγκ άλλαξε πρόσφατα το δόγμα πυρηνικής αποτροπής του, υιοθετόντας νόμο νόμο που της επιτρέπει να διεξαγάγει προληπτικά πλήγματα με πυρηνικά όπλα και χαρακτηρίζει ως “αμετάκλητο” το καθεστώς της χώρας ως πυρηνική δύναμη στην περιοχή της ΝΑ Ασίας.
Κι όμως, παρόλα αυτά, η Δύση συνεχίζει να συμπεριφέρεται ωσάν το καθεστώς της Πιονγκγιάνγκ, μια από τις σκληρότερες δικτατορίες στον κόσμο, δεν αποτελεί απειλή για την παγκόσμια ειρήνη, ούτε τον ηγέτη της, Κιμ Γιονγκ Ουν, ως κάτι περισσότερο από τον “ρουκετάνθρωπο”, όπως τον είχε αποκαλέσει ο Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με αναλυτή που ειδικεύεται στα της Βόρειας Κορέας, μπορεί ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, να ήταν ο πρώτος ηγέτης που επανέφερε στο προσκήνιο το φάσμα μιας πυρηνικής σύγκρουσης, ωστόσο, το να αγνοεί κανείς την απειλή που αντιπροσωπεύει ο Κιμ είναι τουλάχιστον επικίνδυνο, αν όχι αυτοκτονικό.
Ο μεγάλος στόχος της Πιονγκγιάνγκ
Μάλιστα, η κατάσταση που επικρατεί στο Σ.Α. του ΟΗΕ διευκολύνει αφάνταστα τα σχέδια του ηγέτη της Βόρειας Κορέας, καθώς η ρήξη μεταξύ Δύσης και Ρωσίας-Κίνας αποκλείει ακόμα και την ενασχόληση του σώματος με το θέμα των πυραυλικών δοκιμών, πόσο μάλλον την έκδοση καταδικαστικής απόφασης για τις πρακτικές αυτές.
Όπως σημειώνει ο αναλυτής, ο βασικός στόχος του Κιμ, όπως και του παππού και του πατέρα του, δεν είναι άλλος από την ενσωμάτωση του πλούσιου και δημοκρατικού Νότου στον φτωχό και αυταρχικό Βορρρά, προφανώς και με τη χρήση βίας -ακόμα και με τη χρήση πυρηνικών όπλων, αν αυτό κριθεί ως προσφορότερη λύση.
Άλλωστε, ο Κιμ σε καμία περίπτωση δεν θέλει να επαναληφθεί το σενάριο της ενοποίησης της Γερμανίας, όπου η πλούσια και ισχυρή Δύση απορρόφησε και “εξαΰλωσε” την πιο φτωχή και αδύναμη Ανατολή, κάτι που μακροπρόθεσμα φοβάται ότι μπορεί να συμβεί και στην κορεατική χερσόνησο, ιδίως όσο η κατάσταση στη χώρα του επιδεινώνεται.
Η μέθοδος του Κιμ
Κατά τον αναλυτή, ο τρόπος για να επιτύχει ο Κιμ τον στόχο του είναι να συνεχίσει τις προκλήσεις και τις υπαναχωρήσεις (όπως έκανε επί Κλίντον και Τραμπ) μέχρις ότου το πυρηνικό οπλοστάσιό του και οι δυνατότητες χτυπήματος να είναι τέτοιες που να υποχρεώσουν τις ΗΠΑ να τον αντιμετωπίσουν ως έναν υπαρκτό κίνδυνο.
Ο σχεδιασμός του Κιμ, άλλωστε, στοχεύει στο να υποχρεώσει τις ΗΠΑ να αποσυρθούν από τη Νότια Κορέα, αδυνατίζοντας την άμυνά της και δίνοντάς του την ευκαιρία σε κάποια φάση να επιτεθεί και να διαπραγματευτεί την επανένωση της χώρας με τους δικούς του όρους, ήτοι την ενσωμάτωση του Νότου στο Βορρά.
Μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν μακρινά ή και απίθανα, αλλά αν πριν από δύο χρόνια ρωτούσε κάποιος αναλυτές σε όλο τον κόσμο πόσο πιθανή θα θεωρούσαν μια πυρηνική σύρραξη της Δύσης με τη Ρωσία, η συντριπτική πλειοψηφία θα τον αντιμετώπιζε ως άνθρωπο με προβληματική αντίληψη της πραγματικότητας…
