Όπως έχει ήδη γράψει το economico.gr, όλα τα βλέμματα των οικονομικών παραγόντων του πλανήτη είναι στραμμένα στην οικονομία της Κίνας, η οποία μοιάζει να βρίσκεται εδώ και καιρό σε φάση… δυσχεριών, από τις οποίες δυσκολεύεται να βγει, με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια κατάσταση των πραγμάτων.
Καθώς, λοιπόν, οι προβλέψεις για το μακροπρόθεσμο μέλλον της κινεζικής οικονομίας γίνονται όλο και πιο θολές, μια πιο προσεκτική ματιά στις βραχυπρόθεσμες προοπτικές της προσφέρει δύο πιθανά μονοπάτια, έγραψε ο Ruchir Sharma στους Financial Times. Σύμφωνα με το ένα σενάριο, η χώρα μπορεί ακόμη να υποστεί μερικές ανακάμψεις καθώς η οικονομική της επιβράδυνση ξεκινά, παρόμοια με τις «ψευδείς εκκινήσεις» που είδε η Ιαπωνία τη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Rockefeller International.
«Μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση»
Αν υπάρξουν προσωρινές ανακάμψεις, αυτές μπορεί να προέλθουν από τον τεχνολογικό τομέα, ο οποίος συνεχίζει να υπεραποδίδει έναντι εκείνων άλλων οικονομιών, έγραψε ο Sharma. Παρά τις αυστηρές ρυθμίσεις που εφαρμόζει το Πεκίνο στις εταιρείες τεχνολογίας, οι κλάδοι αυτοί συνεχίζουν να αναπτύσσονται – για παράδειγμα, η Κίνα έγινε φέτος ο κορυφαίος εξαγωγέας ηλεκτρικών οχημάτων στον κόσμο. Αλλά, σημειώνει, η αγορά ακινήτων της Κίνας μπορεί να καταλήξει σε κρίση όπως στις ΗΠΑ το 2008, όταν η ύφεση ήταν σε εξέλιξη, αλλά η Wall Street δεν είδε την κατάρρευση. «Σε αυτό το σενάριο, το επόμενο μεγάλο βήμα για την Κίνα είναι μια μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση», έγραψε σε εξαιρετικά δυσοίωνους τόνους ο Sharma, ουσιαστικά απηχώντας διάφορες ανησυχίες.
Η «βόμβα» των ακινήτων
Εν μέσω ενός διαρκώς αυξανόμενου καταλόγου προβλημάτων που σαρώνουν την οικονομία της Κίνας, η αγορά ακινήτων της αποτελεί κορυφαίο αρνητικό παράγοντα. Ο τομέας, ο οποίος αντιπροσωπεύει έως και το ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας, έχει παρασυρθεί από το μεγάλο χρέος. Σύμφωνα με τον Sharma, οι τιμές της γης και των κατοικιών μειώνονται ετησίως κατά περίπου 5%, ενώ τα χρηματοδοτικά μέσα που χρησιμοποιούν οι τοπικές κυβερνήσεις για την αγορά ακινήτων αποτελούν πλέον σχεδόν το ήμισυ του δημόσιου χρέους της Κίνας. Οι αθετήσεις πληρωμών ήταν συχνές στον τομέα, με τους πιο σταθερούς προγραμματιστές του να κινδυνεύουν.
Πιο πιθανή η κρίση
Και σε αντίθεση με το Τόκιο τη δεκαετία του 1990, το Πεκίνο έχει δείξει μεγάλη διστακτικότητα στην έναρξη ευρείας οικονομικής τόνωσης. Αντ’ αυτού, έχει εισαγάγει μια σειρά από μικρότερα μέτρα στήριξης που είχαν περιορισμένο αντίκτυπο μέχρι στιγμής. «Δεδομένου ότι οι φούσκες ακινήτων που τροφοδοτούνται από την εκτίναξη του χρέους τείνουν να καταλήγουν σε πιο έντονες οικονομικές υφέσεις από αυτές που έχει δει η Κίνα μέχρι στιγμής, το σενάριο της κρίσης είναι λίγο πιο πιθανό από μια μεγάλη ανάκαμψη», δήλωσε ο Sharma. «Είτε το επόμενο βήμα της Κίνας την οδηγήσει προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο, είναι πιθανό να είναι πολύ πιο δραματικό από το σενάριο της ασάφειας που αναμένει η συναίνεση».
