Ο Σάββας Θεοδωρίδης, ένας από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες που γνώρισε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ένας Μεγάλος Ολυμπιακός, ένας γεννημένος νικητής έχασε τον τελευταίο του αγώνα. Αυτόν της ζωής. Χτυπημένος από τον καρκίνο η ψυχή του Θρύλου έφυγε σήμερα 16 Αυγούστου, σε ηλικία 85 ετών, μετά από σύντομη νοσηλεία στην εντατική του νοσοκομείου «Σωτηρία».
Θα θυμόμαστε πάντα τον Σάββα Θεοδωρίδη ως ένα γνήσιο αθλητή, ένα ίνδαλμα των φίλων του ποδοσφαίρου και ένα παθιασμένο Ολυμπιακό, που αφιέρωσε τη ζωή του στη μεγάλη του αγάπη.
Ο Σάββας Θεοδωρίδης γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1935 στους Αμπελόκηπους και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην Αθλητική Ένωση Αμπελοκήπων.
Το 1953, όταν ήταν 18 ετών, μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό και παρέμεινε στο σύλλογο ως το 1962, δηλαδή όταν αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, αν και είχε πολλά ακόμα ποδοσφαιρικά χρόνια μπροστά του. Στην καριέρα του πανηγύρισε πέντε συνεχή πρωταθλήματα στο διάστημα 1955-1959, καθώς κι άλλα τόσα Κύπελλα, ενώ φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής ομάδας σε 12 αγώνες.
Ακόμη και μετά το πέρας της αθλητικής καριέρας του, πάντως, παρέμεινε κοντά στον Ολυμπιακό. Μάλιστα, τα τελευταία 20 έτη θήτευσε σε διάφορες διοικητικές θέσεις, όπως εκείνες του αντιπροέδρου και του γενικού αρχηγού, έχοντας ενεργό ρόλο στα αποδυτήρια.
Ποιός ήταν ο Σάββας Θεοδωρίδης
«Στρατιώτης» του Ολυμπιακού ήταν ο Σάββας Θεοδωρίδης. Από τα νεανικά του χρόνια ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και στην συνέχεια ως παράγοντας των Πειραιωτών. Πέρασε από όλες τις θέσεις, παρέμεινε πάντα η ψυχή του Ολυμπιακού. Δεν θέλησε ούτε να σκεφτεί ακόμη και όταν τα προβλήματα υγείας άρχισαν να τον ζορίζουν πως θα… αποσυρθεί. Ήταν εκεί, στο γήπεδο, με την αγαπημένη του ομάδα έως το τέλος. Ήταν εκεί για να σηκώσει το 45ο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού βάζοντας όλες του τις δυνάμεις για να δώσει το παρών.
O επίτιμος πρόεδρος των «ερυθρόλευκων» έδωσε μεγάλη μάχη τα τελευταία χρόνια, με την εικόνα του στη φιέστα του 45ου πρωταθλήματος του Θρύλου να συγκλονίζει. Ακόμα και τότε, με επιβαρυμένη την κατάσταση της υγείας του, ήταν στο γήπεδο. Δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα, για να γιορτάσει ακόμα έναν τίτλο. Ο Ολυμπιακός ήταν για τον ίδιο θρησκεία. ‘Έδωσε τα πάντα για τους «ερυθρόλευκους». Ήταν ο… στρατιώτης της ομάδας, πάντα μπροστά στο πεδίο της μάχης.
Ήταν θηρίο ο Σάββας, δεν θα το έχανε με τίποτα. Ο Σάββας Θεοδωρίδης θα είναι πάντα μαζί μας, στην καρδιά μας για να μας θυμίζει πως είναι να αγαπάς κάτι πραγματικά, αγνά, πιστά. Να το υπηρετείς όλη σου την ζωή. Ο Θρύλος του Σάββα Θεοδωρίδη θα ζει για πάντα…
Στον Ολυμπιακό από μικρός
Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε με την Αθλητική Ένωση Αμπελοκήπων, μέχρι που το 1953 μεταπήδησε στον Ολυμπιακό. Αξίζει να σημειωθεί, πως προοριζόταν για τον… Παναθηναϊκό, με τον Σάββα Θεοδωρίδη να μιλάει μετά από πολλά χρόνια για αυτή την υπόθεση.
- «Η Ένωση Αμπελοκήπων στην οποία έπαιζα με έδινε με ελευθέρας στον Παναθηναϊκό και με διετή αποκλεισμό τιμωρία στον Ολυμπιακό… Ο Παναθηναϊκός για να με πάρει, μέχρι που είχε δώσει αποδυτήρια στην Ένωση Αμπελοκήπων κάτω από τα επίσημα του ΠΑΟ στη Λεωφόρο. Και έπαιζε εκεί η ομάδα μου τότε, χρησιμοποιούσε το γήπεδο του ΠΑΟ. Εγώ ήθελα να παίξω στον Ολυμπιακό γιατί ήμουν τρελός με τον Ολυμπιακό και πλήρωσε τελικά ο πατέρας μου ένα σωρό λεφτά για να μην τιμωρηθώ με διετή αποκλεισμό! Είχε πάει στο φαρμακείο του ο Γιώργος Ανδριανόπουλος και είχε πάρει τα λεφτά και είπε στον πατέρα μου το απίθανο: “Έκανες δώρο στον Ολυμπιακό το γιο σου”! Έτσι πήγαν τα λεφτά στην Ένωση Αμπελοκήπων».
Στις 7 Φεβρουαρίου του 1953, φοράει για πρώτη φορά την ερυθρόλευκη φανέλα, σε επίσημο παιχνίδι. Ολυμπιακός-Αστέρας Αθηνών 4-0 για το Κύπελλο Ελλάδος στο γήπεδο της Ριζούπολης. Ο Σάββας Θεοδωρίδης είχε κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, υπερασπιζόμενος για πρώτη φορά την εστία του Ολυμπιακού.
Στις 20 Φεβρουαρίου του 1954, στη πρεμιέρα του πρωταθλήματος, κάνει ντεμπούτο, στο Ολυμπιακός-Απόλλωνας, στο γήπεδο της Λεωφόρου. Το ματς τελειώνει 2-0 με τον νεαρό γκολκίπερ να κάνει εξαιρετική εμφάνιση, αποκρούοντας μάλιστα πέναλτι του Λάμπη Σεραφείδη.
Με τα «ερυθρόλευκα» γάντια αγωνίστηκε μέχρι και το 1962, όταν έβαλε τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία 27 ετών. Με τον αγαπημένο του Ολυμπιακό τα… σάρωσε όλα ως τερματοφύλακας. Κατέκτησε 5 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα Ελλάδος. Μετά από πολλά χρόνια, είχε αναφερθεί στην απόφασή του να κρεμάσει νωρίς τα… γάντια του.
«Ο πατέρας μου ήταν μέλος των 100 αθανάτων του Ολυμπιακού, μέσα στα ιδρυτικά μέλη. Τρελός Ολυμπιακός. Για 4 χρόνια συντηρούσε την ομάδα ο ίδιος. Και όταν σταμάτησα τη μπάλα, με έβαλε ο Ολυμπιακός τιμής ένεκεν και εμένα στους 100 αθάνατους. Επειδή σταμάτησα μόλις 26 χρονών. Άλλοι αρχίζουν σε αυτήν την ηλικία να παίζουν βασικοί σε μεγάλες ομάδες.
- Δεν μετάνιωσα που σταμάτησα. Διότι εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να αγαπώ τον Ολυμπιακό. Για αυτό έπαιζα στον Ολυμπιακό, για τίποτα άλλο. Είναι γνωστό ότι δεν έπαιρνα λεφτά ποτέ από τον Ολυμπιακό, αντιθέτως έδινα λεφτά στους συμπαίκτες μου. Τον αγαπούσα πάντα τον Ολυμπιακό και μετά που σταμάτησα, και ως παράγοντας στην ΕΠΟ και ως γενικός αρχηγός του Ολυμπιακού και αντιπρόεδρος, οπότε τι να μετανιώσω. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να προσφέρω. 45 τίτλους έχω πάρει με τον Ολυμπιακό είτε ως τερματοφύλακας είτε ως παράγοντας, δεν έχουν ξαναγίνει αυτά».
Σάββας Θεοδωρίδης , Κώστας Πολυχρονίου, πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού στη δεκαετία του ’50
Μια ζωή στον θρύλο
Ο Σάββας Θεοδωρίδης ήταν μια μοναδική περίπτωση στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πάνω από 60 χρόνια στην πρώτη γραμμή. Από ποδοσφαιριστής της ομάδας, έγινε αντιπρόεδρος του σωματείου και γενικός αρχηγός. Μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ Ολυμπιακός ως επίτιμος πρόεδρος. Πέρασε δηλαδή από όλα τα ερυθρόλευκα πόστα, πάντα δίπλα στον Ολυμπιακό. Όποτε του ζητήθηκε, φώναξε παρών, προσφέροντας τις υπηρεσίες του χωρίς καν δεύτερη σκέψη.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αφιέρωσε το φετινό 45ο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού στον Σάββα Θεοδωρίδη. Ήταν ο τελευταίος γύρος του θριάμβου του Μεγάλου Ολυμπιακού
Δεν το έβαλε ποτέ κάτω
Τα χρόνια προβλήματα υγείας δεν τον κράτησαν μακριά από τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Στις δύσκολες στιγμές, ήθελε να είναι δίπλα στον Θρύλο. Ήταν η καθημερινότητα του πάνω από 60 χρόνια. Και φυσικά, ακόμα και στην τελευταία του κατοικία ήθελε να χει στο πλάι του την ερυθρόλευκη σημαία.
«Εγώ για το θέμα της υγείας μου δεν μιλάω ποτέ. Εμένα με νοιάζει μόνο ο Ολυμπιακός. Αν ποτέ φύγω από τη ζωή -όλοι κάποια στιγμή πεθαίνουν- θέλω να με σκεπάσουν με τη σημαία του Ολυμπιακού! Αλλά όποτε ξεκινάω να πάω στον Ολυμπιακό, και πάω παντού – με βροχές και καταιγίδες-, δεν πονάω! Δεν καταλαβαίνω τίποτα, δεν νιώθω πόνο, τα ξεχνάω όλα λόγω του Ολυμπιακού. Έχω σκοπό να αγωνιστώ και να ζήσω χρόνια ακόμα για να δω κι άλλους τίτλους με τον Ολυμπιακό», είχε δηλώσει το 2017 ο Σάββας Θεοδωρίδης.
Όταν τον τίμησε η Μίλαν
Την σεζόν 2018-2019 ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Μίλαν στους ομίλους του Europa League, με τους «ροσονέρι» να τιμούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο τον Σάββα Θεοδωρίδη. O τεράστιος σύλλογος της Ιταλίας και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου είχε υποκλιθεί στον επίτιμο πρόεδρο του Θρύλου.
«Kαλωσορίζουμε τον Θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου». Mε αυτά τα λόγια η διοίκηση της Μίλαν τίμησε στο επίσημο γεύμα που έγινε στο Μιλάνο τον Σάββα Θεοδωρίδη ο οποίος ως γκολκίπερ των «ερυθρολεύκων» είχε κάνει σπουδαίες εμφανίσεις απέναντι στους «ροσονέρι» στις αναμετρήσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης.
Οι διοικούντες της Μίλαν είχαν παραδώσει στον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός αναμνηστικά, από την αναμέτρηση του 1959 στο Σαν Σίρο, όπως το περιοδικό της Μίλαν για το Κύπελλο Ευρώπης της σεζόν 1959-60. Παράλληλα, του είχαν δώσει και δημοσιεύματα του ιταλικού τύπου.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο θρηνεί μια μεγάλη απώλεια.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο θρηνεί μια μεγάλη απώλεια. Ο Σάββας Θεοδωρίδης ήταν η σημαία του Ολυμπιακού. Την «πόναγε» την ομάδα, την αγαπούσε με όλη του την καρδιά.
Η οικογένεια του Ολυμπιακού είναι από σήμερα φτωχότερη. Ο Σάββας Θεοδωρίδης θα βλέπει και θα καμαρώνει τον αγαπημένο του σύλλογο από τον ουρανό. Και θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά και τις σκέψεις όλων!
Όταν έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του, η «ερυθρόλευκη» ΠΑΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τον παλαίμαχο τερματοφύλακα, ο οποίος υπηρέτησε τον Ολυμπιακό, από διάφορες θέσεις, για 67 χρόνια:
«Αν ο όρος “στρατιώτης του Ολυμπιακού” μπορεί ποτέ να προσωποποιηθεί, είναι δεδομένο πως θα έχει τη μορφή του ανυπέρβλητου Σάββα Θεοδωρίδη.
Αγωνιζόμενος στη θέση του τερματοφύλακα, υπήρξε μέλος της θρυλικής ομάδας των έξι συνεχόμενων πρωταθλημάτων, με τον ίδιο να ξεκινά τη σταδιοδρομία του στον δαφνοστεφανωμένο έφηβο το 1953. Φόρεσε την ερυθρόλευκη μέχρι το τέλος της καριέρας του το 1962 όταν και «κρέμασε» τα γάντια του.
Πάντα κοντά στον αγαπημένο του Ολυμπιακό, δεν σταμάτησε λεπτό να τον υπηρετεί από διαφορετικά πόστα, μεταξύ άλλων ως αντιπρόεδρος και γενικός αρχηγός, κατακτώντας, μεταξύ άλλων, επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα. Τα τελευταία χρόνια είχε τον τίτλο του επίτιμου προέδρου του συλλόγου.
Είχε την ευτυχία να πανηγυρίσει μαζί με τους παίκτες και να σηκώσει το κύπελλο του 45ου Πρωταθλήματος Ελλάδας, το οποίο του αφιέρωσε προσωπικά ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του Σάββα Θεοδωρίδη.
Σάββα Θεοδωρίδη, καλό ταξίδι στις αιώνιες θάλασσες…
