“Φύγε για να σωθείς εσύ κι οι φίλοι σου”: Η ρωσική ελίτ και τα “γεράκια” της Μόσχας επιδιώκουν ανατροπή του Πούτιν

Ο Πούτιν παραδέχεται ότι «οι δράστες είναι ριζοσπάστες ισλαμιστές», αλλά εμπλέκει το Κίεβο

Ένας σκληρός και δύσκολος χειμώνας είναι μπροστά για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν,  ο οποίος μέχρι πρόσφατα είχε κατορθώσει να παραμένει εκτός “του κάδρου” των απανωτών ηττών του στρατού στην Ουκρανία, αλλά πλέον φαίνεται να βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής και των ευθυνών.

Η μεγάλη ταπείνωση στη Χερσώνα 

Όμως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν βάσει αυτών των υπολογισμών. Κι έτσι, μετά την πρώτη ταπεινωτική ήττα με την υποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από το Κίεβο – το οποίο θα έπεφτε υποτίθεται σε μια δυο μέρες σαν χάρτινος πύργος – ήρθε την εβδομάδα που πέρασε,  η νέα, μεγάλη ταπείνωση της αποχώρησης από την Χερσώνα.

Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο Πούτιν είχε κηρύξει πανηγυρικά της προσάρτισή της μαζί με άλλες τρεις κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας, τονίζοντας ότι θα είναι “για πάντα Ρωσία”…

Η αρχική νήλα του Κιέβου συνέβη λίγο μετά την εισβολή. Πέρασαν περί τους οκτώ μήνες. Η νέα νήλα, η χθεσινή, ίσως σφραγίζει και την αρχή του τέλους για τον αλώβητο Πούτιν.

Δεν μπορούν να αποδεχθούν την ήττα  τα γεράκια

«Ήθελα η σημαία μας να κυματίζει στο Κίεβο τον Μάρτιο», είπε ο παρουσιαστής Βλαντιμίρ Σολόβιοφ στους θεατές της εκπομπής του “Βράδυ με τον Σολοβιόφ” στην ρωσική τηλεόραση. “Ήταν οδυνηρό όταν τα στρατεύματά μας απομακρύνθηκαν από το Κίεβο και το Τσερνίχιβ. Αλλά τέτοιοι είναι οι νόμοι του πολέμου… πολεμάμε το ΝΑΤΟ.”

Αυτό ακριβώς προσπαθεί το Κρεμλίνο να το περιγράψει: κατηγορώντας τη Δύση. Το μήνυμα από τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης είναι ότι, στην Ουκρανία, η Ρωσία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη συνδυασμένη ισχύ της Αμερικής, της Βρετανίας, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Με άλλα λόγια, για τις οπισθοδρομήσεις στο πεδίο της μάχης δεν φταίει το Κρεμλίνο, αλλά το έργο των εξωτερικών εχθρών.

Υπάρχει επίσης ένα άλλο μήνυμα: Μην επικρίνετε τον ρωσικό στρατό ή τον πρόεδρο της Ρωσίας για αυτό που πήγε στραβά στην Ουκρανία. Αντίθετα, κάντε το καθήκον σας και συσπειρωθείτε γύρω από τη σημαία.

Είναι συμβουλές που προς το παρόν φαίνεται να ακολουθούν εξέχουσες και ισχυρές Ρωσικές φωνές.

Ο Τσετσένος ηγέτης Καντίροφ 

Ο Τσετσένος ηγέτης Ραμζάν Καντίροφ και ο Γιεβγκένι Πριγκόζιν, ο ιδρυτής της μισθοφορικής ομάδας Βάγκνερ, έχουν ασκήσει έντονη κριτική στη στρατιωτική ηγεσία της Ρωσίας. Αλλά σχετικά με την απόσυρση από τη Χερσώνα, και οι δύο δημοσίευσαν μηνύματα υποστήριξης προς τον Ρώσο Διοικητή στην Ουκρανία, Στρατηγό Σουροβίκιν, ο οποίος είχε προτείνει την απόσυρση. Όμως, ο αρχηγός της Wagner που αποκτά όλο και πιο σημαντικό δημόσιο ρόλο, προειδοποίησε με ήπιους τόνους ότι “πρέπει να βρούμε τί πήγε λάθος και ποιος φταίει”…

Άλλη είναι η στάση των στρατιωτικών μπλόγκερ και της ορδής των τρολ που καθοδηγεί ο Πριγκόζιν στο διαδίκτυο. Ήταν απασχολημένοι με το να γράφουν θυμωμένα μηνύματα σχετικά με την υποχώρηση της Χερσώνας, όπως:

“Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη δολοφονία των ελπίδων της Ρωσίας. Αυτή η προδοσία θα είναι χαραγμένη στην καρδιά μου για αιώνες”. [‘Zastavny’]

«Αυτή είναι μια τεράστια γεωπολιτική ήττα για τον Πούτιν και τη Ρωσία… το υπουργείο Άμυνας έχασε την εμπιστοσύνη της κοινωνίας εδώ και πολύ καιρό… τώρα η εμπιστοσύνη στον πρόεδρο θα εξαφανιστεί». [‘Zloi Zhurnalist’]

Ο πρώτος που ζήτησε ανοικτά την ανατροπή του Πούτιν

Όχι αν το Κρεμλίνο μπορεί (ακόμη) να τον βοηθήσει. Οι άνθρωποι του Πούτιν προσπαθούν σκληρά να αποστασιοποιήσουν τον Πρόεδρό τους από την υποχώρηση της Χερσώνας, γνωρίζοντας ότι πολλοί στη Ρωσία θα θεωρήσουν την υποχώρηση ως στρατιωτική οπισθοδρόμηση και πλήγμα στο ρωσικό κύρος.

Όμως, την Παρασκευή,  ένας εκ των υπερεθνικιστών της Ρωσίας, ο Αλεξάντερ Ντούκιν, ο οποίος καταγγέλλεται ανοιχτά ως φασίστας, ήταν ο πρώτος που δεν μπορεί να χωνέψει την υποχώρηση της Χερσώνας. Ζήτησε ανοιχτά την ανατροπή του Πούτιν, με ανάρτησή του στο Telegram.
O Nτουκιν, όπως κι ένα πλήθος υπερθνιστικών και ακραίων στοιχείων είχαν εξαρχής ταχθεί υπέρ της εισβολής στην Ουκρανία, πιέζοντας για ακόμη πιο επιθετικές στρατηγικές…

Ο Πούτιν ξαφνικά δεν είναι πουθενά…

Την περασμένη Πέμπτη ήταν οι στρατηγοί που ανακοίνωσαν ότι οι ρωσικές δυνάμεις θα αποσυρθούν από την Χερσώνα. Η ρωσική τηλεόραση έδειξε τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου να εκδίδει την εντολή, μετά από διαβουλεύσεις με τον στρατηγό Σουροβίκιν- τον περιβόητο αιμοσταγή “στρατηγό Αρμαγεδδώνα” ο οποίος διορίστηκε πριν ένα περίπου μήνα για να αντιστρέψει – υποτίθεται – την ολέθρια για την Ρωσία πορεία του πολέμου, ειδικά στη Χερσώνα.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ανώτατος Διοικητής, δεν φάνηκε πουθενά.

«Ο Υπουργός Άμυνας πήρε την απόφαση, δεν έχω τίποτα να πω για αυτό», είπε ο εκπρόσωπος του προέδρου Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ στους δημοσιογράφους την Παρασκευή.

Το Κρεμλίνο αφήνει τον στρατό να μαζέψει την κατακραυγή. Ή, τουλάχιστον, προσπαθεί.

Αλλά ήταν ο Πρόεδρος Πούτιν που διέταξε την εισβολή στην Ουκρανία. Αυτό που αποκαλεί «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» ήταν δική του ιδέα. Το να αποστασιοποιηθεί από οποιαδήποτε πτυχή του δεν θα είναι εύκολο.

Οι υπόγειες αναταράξεις στο Κρεμλίνο

Υπάρχει ένας κίνδυνος εδώ για τον Πούτιν, αλλά ένας κίνδυνος που προηγείται της υποχώρησης από τη Χερσώνα.

Τα γεγονότα των τελευταίων εννέα μηνών κινδυνεύουν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αντιληπτός ο πρόεδρος μέσα στη Ρωσία: όχι τόσο από το ρωσικό κοινό, αλλά – κρίσιμο – από τη ρωσική ελίτ, από τους ανθρώπους γύρω του, από τους ανθρώπους στην εξουσία.

Για χρόνια βλέπουν τον Πούτιν ως τον μέγιστο στρατηγό, ως κάποιον που καταφέρνει πάντα να βγαίνει στην κορυφή… ως νικητής. Τον αντιμετώπισαν ως τον κρίκο του συστήματος του οποίου αποτελούν μέρος και το οποίο έχει οικοδομηθεί γύρω του.

Το “νικήσαμε” ωστόσο, είναι σε έλλειψη από τις 24 Φεβρουαρίου. Η εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο. Όχι μόνο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο και την καταστροφή στην Ουκρανία, αλλά και σημαντικές στρατιωτικές απώλειες για τον δικό του στρατό. Είχε υποσχεθεί ότι μόνο «επαγγελματίες στρατιώτες» θα έκαναν τις μάχες, ωστόσο αργότερα κάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσους πολίτες στο στρατό για να συμμετάσχουν στον πόλεμο. Το οικονομικό κόστος, επίσης, για τη Ρωσία ήταν σημαντικό.

Το Κρεμλίνο συνήθιζε να βλέπει τον Βλαντιμίρ Πούτιν ως «Κύριο Σταθερότητα». Αυτό πλέον έχει γίνει αν όχι αστείο, τουλάχιστον εξαιρετικά προβληματικό.

Φύγε για να σωθείς εσύ κι οι φίλοι σου

Με βάση τις αναλύσεις και πληροφορίες από τα εσωτερικά του Κρεμλίνου, δεν ξαφνιάζει το γεγονός ότι ήδη ενώπιον του Πούτιν έχει τεθεί η σαφής προοπτική της εγκατάλειψης της εξουσίας. Για ποιο λόγο; Γιατί πλέον δεν μπορεί να σωθεί διαφορετικά.

Η πρόταση – προοπτική φαίνεται να είναι πλέον δελεαστική τουλάχιστον για τον στενό κύκλο του. Πρόκειται για πρόταση της Δύσης για υπό όρους παράδοση ενώπιον της οποίας βρέθηκε πρόσφατα ο Βλαντιμίρ Πούτιν, σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο Valery Solovey, πρώην καθηγητής στο διάσημο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας ο οποίος ισχυρίζεται ότι διατηρεί διασυνδέσεις στο Κρεμλίνο.

Οπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της Daily Mail, η πρόταση περιλαμβάνει τα εξής: Η Ρωσία θα παραχωρήσει όσα εδάφη κατέλαβε στην Ουκρανία με εξαίρεση την Κριμαία, η οποία θα καταστεί αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και το καθεστώς αυτής δεν θα συζητηθεί ξανά μέχρι το 2029.

Σε αντάλλαγμα, ο Πούτιν και οι σύντροφοί του θα αποφύγουν τις ποινικές κατηγορίες για τον πόλεμο και θα τους επιτραπεί να παραμείνουν στην εξουσία, ισχυρίστηκε ο καθηγητής Solovey.

Ο ίδιος είπε ότι η πρόταση είχε συζητηθεί μεταξύ Κιέβου και των δυτικών συμμάχων προτού παρουσιαστεί στον στενό κύκλο έμπιστων του Πούτιν, οι οποίοι αντέδρασαν θετικά στην ιδέα.

«Εάν ο πρόεδρος αρνηθεί αυτούς τους όρους που το ρωσικό κατεστημένο είναι έτοιμο να δεχτεί… τότε οι στρατιωτικές ενέργειες συνεχίζονται», είπε ο Σόλοβεϊ.

Καμία δημοσίευση για προβολή