Η κεντροδεξιά ηγεσία της Ευρώπης αναμετράται από χθες σε μία εσωκομματική διαδικασία που σήμερα δεν θα αναδείξει μόνο τον επόμενο αρχηγό του κόμματος και πιθανό Καγκελάριο αλλά και την πολιτική πορεία της Γερμανίας που εν πολλοίς καθορίζει και την πορεία της Ευρώπης.
Οι σύνεδροι θα ψηφίσουν ψηφιακά και επιστολικά και ο νικητής της διαδικασίας θα είναι γνωστός άτυπα μέχρι σήμερα το απόγευμα και επίσημα στις 22 Ιανουαρίου, όταν θα έχουν ανοίξει όλοι φάκελοι των επιστολών προκειμένου να μην υπάρξει αμφισβήτηση, βάσει του καταστατικού, της προηγηθείσας ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Οι τρεις υποψήφιοι για την προεδρία
Υποψήφιοι για την προεδρία του CDU είναι ο πρώην επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του CDU Φρίντριχ Μερτς ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας Άρμιν Λάσετ και ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου Νόρμπερτ Ρέτγκεν.
Στις δημοσκοπήσεις ο κ. Μερτς έχει προβάδισμα, ενώ οι άλλοι δύο υποψήφιοι έπονται περίπου με ίδια ποσοστά. Οι δημοσκοπήσεις όμως έχουν γίνει στη βάση των χριστιανοδημοκρατών ψηφοφόρων και όχι ανάμεσα στους 1001 συνέδρους άρα το αποτέλεσμα είναι ανοικτό.
Ο πιο “κεντρώος” και πιστός στην πολιτική κληρονομία της Μέρκελ
Ο Άρμιν Λάσετ θεωρείται πιο “κεντρώος” και πιστός στην πολιτική κληρονομιά της καγκελαρίου Μέρκελ, μολονότι συγκρούστηκε μαζί της για τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας καθώς ο ίδιος υποστήριζε πιο χαλαρά μέτρα κάτι που δεν τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή στην συντηρητική βάση του κόμματος. Στο πλευρό του υποψήφιος αντιπρόεδρος είναι ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν ο οποίος είναι ενισχυμένος δημοσκοπικά από τη διαχείριση της πανδημίας.
Υποστηρικτές του διδύμου Λάσετ Σπαν θεωρούνται τόσο η νυν πρόεδρος του κόμματος Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ όσο και ο πρωθυπουργος της Έσσης Φόλκερ Μπουφιέ.
Το φαβορί των συντηρητικών
Ο Φρίντριχ Μερτς είναι «το φαβορί των συντηρητικών» σύμφωνα με το χαρακτηρισμό της Deutsche Welle. Το 2002 βρέθηκε ακόμη και εκτός κόμματος μετά την ήττα του από την Άγγελα Μέρκελ, ενώ ηττήθηκε και από τη νυν πρόεδρο Κραμπ στις εσωκομματικές εκλογές του 2018.
Αρεστός στη νεολαία του κόμματος αλλά κυρίως στην οικονομική ελίτ της Γερμανίας με καριέρα στη διοίκηση πολυεθνικών κολοσσών (Deutsche Bank, Bosch, BlackRocκ κα) έχει την τρίτη μεγαλύτερη αλλά και τελευταία ευκαιρία να ηγηθεί του κόμματος και να στρίψει τη γραμμή του δεξιότερα επαναπατρίζοντας παράλληλα δεξιές ψήφους από το CSU.
Χαρακτηρίζει τη Μέρκελ και τους συνεργάτες της, λίγο πολύ, “σοσιαλδημοκράτες”. Θεωρείται πουλέν του Βόλφανγκ Σόιμπλε, ατλαντιστής και στην περίοδο της Ελληνικής κρίσης συντάχθηκε με εκείνους που έβλεπαν θετικά το ενδεχόμενο της εξόδου ενός κράτους μέλους από την ευρωζώνη τουλάχιστον προσωρινά. Βάζει κόκκινες γραμμές στις σχέσεις με Ρωσία και Κίνα και υποστηρίζει κατά προτεραιότητα τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Το outsider
Ο τρίτος υποψήφιος, ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν είναι το outsider. Προτάσσει ως προτεραιότητά του την κλιματική αλλαγή. Διετέλεσε υπουργός Περιβάλλοντος, δεν θέλει απόλυτα μαζί με πρόεδρος να είναι και υποψήφιος καγκελάριος (όπως σίγουρα ο Μερτς). Μία πιθανή εκλογή του δεν εγγυάται επαναπατρισμό ψήφων από το δεξιότερο CSU αλλά μία πιο εύκολη μετεκλογική συμπόρευση με τους πράσινους που έχουν ρυθμιστικό ρόλο στο γερμανικό πολιτικό σκηνικό.
Οι ομοσπονδιακές εκλογές θα γίνουν στις 26 Σεπτεμβρίου και μέχρι τότε υπάρχει βέβαια καιρός αλλά δεν θα υπάρχει Μέρκελ στα ψηφοδέλτια και αυτό προκαλεί ανησυχία στους χριστιανοδημοκράτες.
Γιατί όποιος από τους τρεις υποψηφίους και να προκύψει μπορεί να έχει την αποδοχή της βάσης της Ένωσης των χριστιανοδημοκρατών και των συνέδρων εκπροσώπων αυτών, αλλά δύσκολα μπορεί να φτάσει στη δημοφιλία και την απήχηση της Άγκελα Μέρκελ στην γερμανική κοινωνία στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση.
