“Παρανομία κατά την εκτέλεση δημοσίου καθήκοντος, με συνείδηση και με πολιτική στόχευση. Αυτά έκρινε (ομόφωνα) το δικαστήριο ότι συνέβησαν και με βάση αυτά οι πολίτες μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους”, καταλήγει στην, εξαιρετική, τεκμηριωμένη και νηφάλια, ανάλυσή του ο Συνταγματολόγος συνεργάτης μας Κώστας Μποτόπουλος, στο σημερινό πρώτο θέμα του economico.
Γιατί εκτίθεται ο ίδιος ο Τσίπρας
Κάθε πολίτης που δεν έχει παρωπίδες γνωρίζει πλέον ότι η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου εκθέτει ανεπανόρθωτα τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, προσωπικά. Γιατί:
- Το δικαστήριο που έκρινε τον Νίκο Παππά το συγκροτούσαν 13 ανώτατοι και έμπειροι δικαστές που εξελέγησαν για το σκοπό αυτό με κλήρωση.
- Το δικαστήριο αποφάσισε με ομοφωνία, γεγονός πρωτόγνωρο στη μεταπολιτευτική ιστορία του Ειδικού Δικαστηρίου.
- Το δικαστήριο μας είπε ότι όσα έπραξε ο Παππάς ήταν παράνομα, κατά παράβαση του καθήκοντός του και τα έπραξε συνειδητά με πολιτικά ιδιοτελείς σκοπούς.
- Το δικαστήριο ζήτησε – ομόφωνα πάλι – να διερευνηθούν οι καταγγελίες που διατύπωσε η μάρτυρας γραμματεύς του επίσης κατηγορούμενου Καλογρίτσα ότι έφευγαν βαλίτσες με μαύρο χρήμα (από το γραφείο της) με προορισμό τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Και γιατί απέναντι σε αυτά τα συγκλονιστικά δεδομένα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν απαντά επί της ουσίας, δεν απομακρύνει τον στενό συνεργάτη του, δεν μας δίνει μια εξήγηση γιατί επέτρεψε την συνταγματική εκτροπή, αλλά εκτίθεται ο ίδιος, αρνούμενος το Σύνταγμα και αμφισβητώντας την έννομη τάξη , επιλέγοντας να ανέβει (άλλη μια φορά) στο μπαλκόνι του λαϊκισμού; Τι μας λέει σε απάντηση μιας ομόφωνης δικαστικής απόφασης 13 έμπειρων δικαστών;
Ότι για τις απαράδεκτες, αντισυνταγματικές, παράνομες και ποινικά κολάσιμες μεθοδεύσεις του καταδικασθέντος φίλου και στενού συνεργάτη του, φταίει ο … πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, γιατί «ποινικοποιεί την πολιτική αντιπαράθεση». Δηλαδή, κατά τον κ. Τσίπρα, ο Μητσοτάκης μαγείρεψε”, για πολιτικούς λόγους, την ομόφωνη απόφαση των 13 ανώτατων δικαστών, οι οποίοι μάλιστα κληρώθηκαν και δεν διορίστηκαν.
Τι άλλο θα μπορούσε να σκαρφιστεί ο άμοιρος; Από παντού μπάζει το πράγμα. Μήπως αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκαν στη φόρα τα “άπλυτα” του ίδιου και της παρέας του; Το σύστημά του δεν ήταν που κρέμασε στα μανταλάκια και έστειλε στα δικαστήρια ως κατηγορούμενους του “μεγαλύτερου σκανδάλου από ίδρυσης του ελληνικού κράτους” τους σημαντικότερους πολιτικούς αντιπάλους του και επιφανείς δημόσιους λειτουργούς; Απολογήθηκε όταν κατέρρευσε με πάταγο στη δικαιοσύνη αυτή η θλιβερή σκευωρία; Και τότε “πουλημένοι” στην … αντιπολίτευση ήταν οι δικαστές; Είχε το φιλότιμο να παραδεχτεί το λάθος του;
Μια πολιτική διαδρομή επικίνδυνη και τοξική
Η πολιτική διαδρομή του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης χαρακτηρίζεται από αυθαίρετο καταγγελτικό λόγο, αμετροέπεια, ένταση και τοξικότητα. Αλήθεια: θυμάστε ένα σοβαρό έργο, μια αξιέπαινη εξέλιξη για τον τόπο από το κυβερνητικό πέρασμα του κ. Τσίπρα; Κάτι χειροπιαστό που άλλαξε κατ’ ελάχιστο προς το καλύτερο τη ζωή μας; Ένα βήμα που εκσυγχρόνισε το κράτος; Μια αξιοπρεπή διεθνή εκπροσώπηση της χώρας; Μια μεγάλη ιδέα, μια προοδευτική πολιτική, ένα όραμα για τις νέες γενιές;
Ακόμα και ως πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας υπηρέτησε το λαϊκισμό, αντιπολιτευόταν διαρκώς το παρελθόν. Και, μαζί, αγνόησε κάθε τι που θα οδηγούσε στον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο, εμμένοντας στις ομολογημένες παλαιοκομμουνιστικές φαντασιώσεις, τις εθνικά επικίνδυνες αποφάσεις (με κορυφαία το δημοψήφισμα) και τους ανερμάτιστους πειραματισμούς. Η “πρώτη φορά Αριστερά” ήταν μια θλιβερή και αποτυχημένη ιστορία που αποδείχτηκε καταστροφική και, η οποία, εκτός της πλειοψηφίας των πολιτών, προσβάλει και όσους πιστεύουν ακόμα στα αριστερά οράματα. Γιατί ήταν μια fake αριστερή παρένθεση.
Ηθικός αυτουργός
Με το Ειδικό Δικαστήριο να αποφασίζει ομόφωνα ότι ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός του έπραξε ποινικό αδίκημα στην εφαρμογή μιας κεντρικής κυβερνητικής πολιτικής (που τελικά είχε στόχο τον επηρεασμό της Κοινής Γνώμης ) εκτεθειμένος – και ενδεχομένως ηθικός αυτουργός – είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.
Γιατί η δικαστική απόφαση αφορά την αντισυνταγματικότητα, κρίσιμης δράσης της κυβέρνησής του, προκειμένου να πετύχει τον ιδιοτελή πολιτικό στόχο της: το ξαναμοίρασμα, με δικούς της όρους, της ραδιοτηλεοπτικής πίτας, τελικά του ελέγχου της δημόσιας μαζικής ενημέρωσης. Η δε αμφισβήτηση από τον ίδιο της απόφασης του Ειδικού Δικαστηρίου, η κάλυψη του καταδικασμένου με φυλάκιση συνεργάτη του και η προσβολή του προς τους ανώτατους δικαστές, ότι τάχα δίκασαν ως χειραγωγούμενοι, δείχνει ότι ως το τέλος των εκλογών θα αρνείται την κανονικότητα και θα το τραβήξει στα άκρα, παίζοντας το παιχνίδι της οξύτητας και της τοξικότητας.
Κυρίες και Κύριοι, η καταδίκη Παππά ήταν καίριο πλήγμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του που δίνει μάχη για την πολιτική του επιβίωση. Και το γνωρίζει καλά ο κ. Τσίπρας. Γι’ αυτό, στη συνέχεια, θαδηλητηριάζει διαρκώς το πολιτικό κλίμα με ακραίες συμπεριφορές, επιχειρώντας να συσπειρώσει, έτσι, κάθε αντισυστημικό στοιχείο, μπας και διασωθεί στα όρια της προηγούμενης εκλογικής ήττας του. Η πρόζα που θα παρακολουθήσουμε την αμέσως επόμενη περίοδο από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και την παρέα του είναι αυστηρώς ακατάλληλη για τη δημοκρατία.
