Σε κάθε δουλειά η σοβαρότητα και ο επαγγελματισμός καθορίζει εν πολλοίς το αποτέλεσμα. Στην πολιτική δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Ενίοτε κυριαρχούν ο λαϊκισμός και η προστασία του “πολιτικού κόστους”.

Είχαμε την τύχη, μέσα στην ατυχία μας, τη διαχείριση της επιδημίας του κοροναϊού να την αναλάβουν επαγγελματίες, έγκριτοι επιστήμονες διεθνούς κύρους. Και έτσι η μάχη με τον αόρατο εχθρό να δίνεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους, με τα λιγότερο οδυνηρά αποτελέσματα.

Όπως επίσης πρέπει να τονιστούν και τα ρεφλέξ του πρωθυπουργού που αντέδρασε με ταχύτητα και αποφασιστικότητα. Ο κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι έχει ως βασικό χαρακτηριστικό της δουλειάς του τη συστηματικότητα και τον επαγγελματισμό. Στην ξαφνική κρίση, προσέφυγε στους ειδικούς, τους παρέδωσε την πρωτοβουλία, άκουσε τις προτάσεις τους, έδρασε αμέσως. Πήγε “by the book”, εφαρμόζοντας κανόνες υψηλού crisis management. Και κάτι ακόμα: “Έκρυψε” τους πολιτικούς, από την καθημερινή ενημερωτική επικοινωνία με τους πολίτες βγάζοντας μπροστά τους καθ’ ύλην αρμόδιους επιστήμονες και τεχνοκράτες.Έτσι ο κόσμος εμπιστεύεται και ακολουθεί.

Είναι και η κρίση που προκαλεί ο κοροναϊός στην οικονομία. Απρόσμενη κρίση, “καντεμιά” την ώρα που όλα έδειχναν ότι πάνε να στρώσουν. Η λακούβα που άνοιξε, ξαφνικά μπρος στα μάτια μας, κάθε μέρα βαθαίνει. Γίνεται πηγάδι απύθμενο. Η κυβέρνηση ευτυχώς πήρε αμέσως τα μέτρα που όφειλε να πάρει. Και αυτό “by the book”: Πρώτο μέλημα η προστασία της απασχόλησης και μαζί της παραγωγικής ικανότητας. Αυτό όμως αδειάζει τα ταμεία – τα ταμεία που για την ώρα δεν γεμίζουναπό τις συνήθεις πηγές τους –  δημιουργεί νέες υποχρεώσεις, νέο χρέος. Χρέος που τελικά θα πρέπει να μείνει στους κρατικούς ισολογισμούς.

Αυτό με τη σειρά του δημιουργεί ερωτήματα για το αύριο, για τις νέες συνθήκες που θα αντιμετωπίσουμε μόλις τελειώσει αυτό που βιώνουμε τώρα. Η βοήθεια από τους ευρωπαϊκούς Θεσμούς είναι, θα είναι, σημαντική. Και θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικότερη αν η Κυρία Μέρκελ δεν έβαζε το εγώ της Γερμανίας και των δορυφόρων της μπροστά από το εμείς της “Ενωμένης” Ευρώπης.

Ωστόσο η σημερινή οικονομική πολιτική είναι πυροσβεστική. Η κυβέρνηση επιχειρεί να χτίσει ένα ισχυρό ανάχωμα στην απρόσμενη επίθεση που δέχεται η οικονομία. Το μέλλον όμως θα κριθεί από πολιτικές  δομικής προσαρμογής και νέας πορείας. Ας ελπίσουμε ότι θα το αντιμετωπίσουμε όλοι το ίδιο “επαγγελματικά” και πειθαρχημένα, όπως τον καταραμένο ιό σήμερα.

[ΥΓ. Δεν τολμώ να φανταστώ… ξέρετε τι.]