Το «σύνδρομο Ζαλούζνι» φέρεται ότι έχει δημιουργήσει έντονη κινητικότητα σχετικά με τις εξελίξεις στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία. Υπενθυμίζεται ότι ο ανώτατος διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, στρατηγός Βαλερί Ζαλούζνι μιλώντας σε δυτικά ΜΜΕ πρόσφατα παραδέχθηκε ότι επιχειρησιακά η σύρραξη βρίσκεται πολύ κοντά – αν δεν έχει ήδη φθάσει – σε αδιέξοδο.
Ο κίνδυνος της «αιώνιας σύρραξης»
Η παραδοχή ενός στρατιωτικού, ο οποίος θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ο αρχιτέκτονας της σθεναρής αντίστασης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων έναντι της ρωσικής εισβολής, έρχεται να «κουμπώσει» με εκτιμήσεις πολλών αναλυτών στη Δύση, ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία υπάρχει κίνδυνος να μετατραπεί σε μια «αιώνια σύρραξη», όπου οι δύο αντίπαλοι θα αλληλοσκοτώνονται χωρίς κάποιος να μπορεί να πάρει το «πάνω χέρι» και να προκαλέσει καίριο χτύπημα στον άλλο.
Με δεδομένο ότι οπλικό σύστημα που θα μπορούσε να αποτελέσει game-changer δεν υφίσταται (ή η Δύση δεν θέλει να το παράσχει στην Ουκρανία, ρισκάροντας να θεωρηθεί ότι εμπλέκεται άμεσα στον πόλεμο), αλλά και με ειδικούς να προειδοποιούν ότι μια παρατεταμένη σύρραξη μπορεί να οδηγήσει τη Μόσχα σε λύσεις όπως η χρήση τακτικού πυρηνικού όπλου, φαίνεται ότι προβληματίζει σοβαρά τους υποστηρικτές του Κιέβου.
Μείωση της στήριξης
Ένας ακόμα παράγοντας που επηρεάζει τα πράγματα είναι ότι οι ηγεσίες των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ αισθάνονται ότι η στήριξη στην αμυνόμενη χώρα μειώνεται μέρα τη μέρα και ότι οι πολίτες των χωρών τους δεν κρύβουν πλέον ότι δυσανασχετούν από τα προβλήματα που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στην καθημερινότητά τους, ενώ, με κύριο παράδειγμα τις ΗΠΑ, όπου το Κογκρέσο πλέον εμφανίζεται διχοτομημένο, φαίνεται ότι υπάρχουν και σοβαρές πολιτικές παρενέργειες, σχετικά με τη συνέχιση της στήριξης στην Ουκρανία.
Αν στα παραπάνω προστεθούν και οι ανάγκες που δημιουργεί η νέα κρίση στη Μέση Ανατολή, αλλά και οι φόβοι για εξάπλωση της σύγκρουσης του Ισραήλ με τη Χαμάς στην ευρύτερη περιοχή – φόβοι για τους οποίους ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνουν πραγματικότητα -, αλλά και το γεγονός ότι η νέα «εστία» παγκόσμιας ανησυχίας βάζει εκ των πραγμάτων το ουκρανικό ζήτημα σε «δεύτερο πλάνο», φαίνεται ότι αποτελούν ένα μείγμα εξαιρετικά προβληματικό για την Ουάσινγκτον και τη Δύση συνολικά.
Διακριτικές πιέσεις
Έτσι, σύμφωνα με το NBC, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν ξεκινήσει υπόγειες συζητήσεις με την ουκρανική κυβέρνηση για το τι θα μπορούσαν να συνεπάγονται πιθανές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου. Σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, οι συνομιλίες περιλαμβάνουν πολύ γενικές περιγραφές για το τι μπορεί να χρειαστεί να παραχωρήσει η Ουκρανία προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία με τη Ρωσία, αν και οι πληροφορίες επισήμως διαψεύστηκαν μετά… βδελυγμίας.
Ωστόσο, φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, καθώς και ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, κατά την τελευταία του επίσκεψη στην Ουάσινγκτον, στο πλαίσιο της Γ.Σ. του ΟΗΕ, φέρεται, σύμφωνα με έγκυρα ΜΜΕ, να αντιμετώπισε ένα διαφορετικό κλίμα από ό,τι σε προηγούμενες παρουσίες του εκεί, με τον ίδιο να δηλώνει ότι αισθάνεται ότι η στήριξη που λαμβάνει από τη Δύση και ειδικά από τις ΗΠΑ έχει ατονήσει το τελευταίο διάστημα, παρότι ο Αμερικανός ομόλογός του, Τζο Μπάιντεν, συμφώνησε να εξοπλίσει την Ουκρανία με τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS.
Ο «παράγοντας Τραμπ»
Στην όλη συζήτηση πρέπει να προστεθεί και ο παράγοντας των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ που θα πραγματοποιηθούν σε ένα χρόνο και αυξάνουν σε μεγάλο βαθμό την αβεβαιότητα. Πολλώ δε μάλλον όταν οι δημοσκοπήσεις δίνουν καθαρή κεφαλή στον Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος κατηγορεί διαρκώς την κυβέρνηση Μπάιντεν για τους χειρισμούς της στον πόλεμο της Ουκρανίας και έχει πλειστάκις δηλώσει ότι αν ήταν πρόεδρος ο ίδιος, ο πόλεμος θα είχε τελειώσει σε «μία μέρα».
Η φράση αυτή ακούγεται δυσοίωνη στα αυτιά, τόσο των Ουκρανών, όσο και των Ευρωπαίων, οι οποίοι είχαν ταλαιπωρηθεί πολύ από την θητεία του Τραμπ στον Λευκό Οίκο και η προοπτική επιστροφής του στην προεδρία των ΗΠΑ, με τόσα ανοιχτά μέτωπα, προκαλεί… ανατριχίλες για τους πιθανούς τρόπους με τους οποίους θα επιχειρήσει να τα κλείσει. Με όλους αυτούς τους παράγοντες να «τρέχουν» στη συνάρτηση της Ουκρανίας, είναι προφανές ότι τα πράγματα είναι πολύ σύνθετα και ότι δύσκολα θα υπάρξουν «καθαρές» λύσεις.
