Του Dr. Majid Rafizadeh*
Κατά την περίοδο της ηγεσίας της κυβέρνησης Μπάιντεν σημειώθηκαν αξιοσημείωτα βήματα στις δυνατότητες του Ιράν όσον αφορά τους βαλλιστικούς πυραύλους. Αυτές περιλαμβάνουν εξελίξεις στο βεληνεκές, την ακρίβεια και τη χωρητικότητα του ωφέλιμου φορτίου.
Λόγω της προφανής έλλειψης εποπτείας από τους παγκόσμιους ηγέτες, ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες, η αυξανόμενη παροχή βαλλιστικών πυραύλων από το Ιράν σε μη κρατικούς φορείς -συμπεριλαμβανομένων των τρομοκρατικών ομάδων και των πολιτοφυλακών, καθώς και των κρατών-απατεώνων- αποτελεί πλέον σημαντική πηγή ανησυχίας για την παγκόσμια ασφάλεια.
Η επέκταση του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν
Ένας από τους βασικούς αλλά λιγότερο γνωστούς λόγους πίσω από την τεράστια επέκταση του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν τα τελευταία χρόνια μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ ανακοίνωσε τον Οκτώβριο του 2021 την άρση των κυρώσεων κατά του ιρανικού βιομηχανικού ομίλου Mammut Industrial Group και της θυγατρικής του, Mammut Diesel. Οι εν λόγω εταιρείες είχαν προηγουμένως αντιμετωπίσει κυρώσεις που είχαν επιβληθεί από την κυβέρνηση Τραμπ τον Σεπτέμβριο του 2020 λόγω του ρόλου που είχαν αναγνωριστεί ως “βασικοί παραγωγοί και προμηθευτές αγαθών στρατιωτικής ποιότητας για τα πυραυλικά προγράμματα του Ιράν”.
Η επέκταση του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν μπορεί επίσης να αποδοθεί σε διάφορες πολιτικές της κυβέρνησης Μπάιντεν, όπως η εισροή δισεκατομμυρίων δολαρίων στο ιρανικό ταμείο, η παράβλεψη των αποσταθεροποιητικών ενεργειών της Τεχεράνης στην περιοχή και η έλλειψη ισχυρής επιβολής των κυρώσεων, μεταξύ άλλων παραγόντων.
Το μεγαλύτερο οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων στη Μέση Ανατολή
Από σήμερα, το Ιράν διαθέτει το μεγαλύτερο οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν είναι η μόνη χώρα που έχει αποκτήσει βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς πριν από την κατοχή πυρηνικών όπλων. Αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό εγείρει ανησυχίες σχετικά με τον πιθανό χαρακτήρα διπλής χρήσης αυτών των πυραύλων. Το ιρανικό καθεστώς φαίνεται να αναπτύσσει εξελιγμένους πυραύλους που έχουν σχεδιαστεί κυρίως ως οχήματα μεταφοράς πυρηνικών όπλων.
Οι πύραυλοι που χρησιμοποιούνται σήμερα σε διάφορες συγκρούσεις μπορούν, σε γενικές γραμμές, να αποδοθούν στο Ιράν. Ειδικότερα, οι πύραυλοι που αναπτύχθηκαν από τους Χούτι της Υεμένης για τη στόχευση πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα έχουν τις ρίζες τους στο Ιράν. Ομοίως, οι πύραυλοι και οι ρουκέτες που χρησιμοποιούνται από τη Χεζμπολάχ και άλλες ομάδες, ιδίως εκείνες που στρέφονται κατά του Ισραήλ, έχουν προμηθεύσει το Ιράν, αναδεικνύοντας την υποστήριξη του ιρανικού καθεστώτος προς τις τρομοκρατικές ομάδες.
Η απειλή του Hossein Salami
Το 2016, ο Hossein Salami, ο οποίος σήμερα είναι αρχηγός του Σώματος Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (IRGC), δήλωσε στην κρατική τηλεόραση IRIB:
- “Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, υπάρχει πρόσφορο έδαφος -με τη χάρη του Θεού- για την εξόντωση, την εξάλειψη και την κατάρρευση του σιωνιστικού καθεστώτος. Μόνο στον Λίβανο, πάνω από 100.000 πύραυλοι είναι έτοιμοι να εκτοξευθούν. Αν υπάρχει βούληση, αν εξυπηρετεί τα συμφέροντα [μας] και αν το σιωνιστικό καθεστώς επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος λόγω των λανθασμένων υπολογισμών του, αυτοί οι πύραυλοι θα διαπεράσουν το διάστημα και θα χτυπήσουν την καρδιά του σιωνιστικού καθεστώτος. Θα προετοιμάσουν το έδαφος για τη μεγάλη κατάρρευσή του στη νέα εποχή”.
Χώρες συνεργάτες και χώρες δορυφόροι
Η Ρωσία προχωρά τώρα με σχέδια για την αγορά βαλλιστικών πυραύλων από το Ιράν. Η κίνηση αυτή θα σηματοδοτήσει μια αξιοσημείωτη εντατικοποίηση της βοήθειας του Ιράν προς τη Ρωσία. Μέχρι σήμερα, το Ιράν έχει επίσης εφοδιάσει τη Ρωσία με “εκατοντάδες” στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη για την καταστροφή της Ουκρανίας. Η Ρωσία φέρεται να αγοράζει άλλα 1.700 τέτοια μη επανδρωμένα αεροσκάφη από το Ιράν.
Το ιρανικό καθεστώς έχει επίσης δημιουργήσει εγκαταστάσεις κατασκευής όπλων εκτός των συνόρων του Ιράν, συμμετέχοντας στην παραγωγή προηγμένων βαλλιστικών πυραύλων και άλλων όπλων σε ξένες χώρες, κυρίως στη Συρία και τον Λίβανο. Μεταξύ των όπλων που κατασκευάζονται σε αυτές τις ξένες εγκαταστάσεις είναι πύραυλοι ακριβείας, που επιδεικνύουν την αξιοποίηση από το Ιράν της τεχνολογίας αιχμής για την ακριβή προσβολή συγκεκριμένων στόχων. Αυτή η επέκταση των στρατιωτικο-βιομηχανικών δυνατοτήτων του Ιράν πέρα από τα σύνορά του επιτρέπει στο καθεστώς να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις ή να εξαπολύει πλήγματα σε άλλα έθνη έμμεσα μέσω ενδιάμεσων χωρών όπως η Συρία, ο Λίβανος, η Υεμένη και το Ιράκ.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν και οι κυρώσεις
Η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει σοβαρά να στηρίξει, να επιβάλει πλήρως και να διευρύνει το πεδίο εφαρμογής των κυρώσεων που ήδη ισχύουν. Ακόμη πιο επειγόντως, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να στοχεύσει το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν και μαζί με αυτό, το αρχηγείο και τις βάσεις στρατιωτικής εκπαίδευσης του Σώματος Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης. Το καθεστώς του Ιράν χρησιμοποιεί αυτές τις βάσεις τόσο για τις δικές του πολιτοφυλακές όσο και για τους πληρεξουσίους του.
Το καθεστώς συνεχίζει να κρύβεται πίσω από τους πληρεξουσίους του, τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ και τους Χούτι. Αυτοί είναι οι ανθρώπινες ασπίδες του Ιράν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν αντιπροσώπους εξ αρχής: τότε είναι οι αντιπρόσωποι που κάνουν τη βρώμικη δουλειά και δέχονται επιθέσεις, όχι το Ιράν.
Δυστυχώς, αν οι ίδιοι οι ηγέτες του Ιράν δεν αισθάνονται σοβαρά διαταραγμένοι, γιατί να σταματήσουν ποτέ; Οι κυβερνήσεις Ομπάμα και Μπάιντεν προσπάθησαν να δώσουν στο Ιράν δισεκατομμύρια δολάρια σε “καρότα”. Προφανώς αυτό ήταν μια αποτυχία. Η απάντηση, παρ’ όλα αυτά, δεν είναι: “Ίσως δεν υπήρχαν αρκετά καρότα. Οπότε την επόμενη φορά, θα δώσουμε περισσότερα από αυτά!”
Για να σταθεροποιηθεί η Μέση Ανατολή, είναι απαραίτητο να ασκηθεί συνεχής πίεση στους ίδιους τους Ιρανούς ηγέτες, να διακοπούν τα επιταχυνόμενα προγράμματά τους για την παραγωγή πυρηνικών όπλων και των πυραύλων για την παράδοσή τους και να πειστούν, με τον παλιομοδίτικο τρόπο, ότι τα ηγεμονικά τους όνειρα για την κατάληψη της Μέσης Ανατολής απλώς δεν θα πετύχουν.
—–
- (*) Ο Δρ Majid Rafizadeh είναι στρατηγικός σύμβουλος επιχειρήσεων, μελετητής με σπουδές στο Χάρβαρντ, πολιτικός επιστήμονας, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Harvard International Review και πρόεδρος του Διεθνούς Αμερικανικού Συμβουλίου για τη Μέση Ανατολή. Έχει συγγράψει πολλά βιβλία για το Ισλάμ και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Μπορείτε να τον βρείτε στο [email protected].
