Αν και προέρχεται από τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης και είναι βασισμένο στο Su-27, το ρωσικό μαχητικό Su-35 τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί -εκτός από «παραγωγό χρημάτων για τη Ρωσία, καθώς εξάγεται σε αρκετές χώρες- σε ένα ιδιαίτερα χρήσιμο διπλωματικό όπλο για την Μόσχα.
Πανίσχυρο μαχητικό
Το Su-35 είναι ένα μαχητικό γενιάς 4++ και δεν διαθέτει stealth ιδιότητες όπως το Su-57, ή τα αμερικανικά F-22 και F-35, που είναι αεροσκάφη 5ης γενιάς. Εντούτοις, διαθέτει μεγάλη ευελιξία (καθώς οι κινητήρες του έχουν μεταβαλλόμενο διάνυσμα ώθησης), με καλύτερα ηλεκτρονικά συστήματα από το Su-27. Το ραντάρ έχει βελτιωθεί και οι κινητήρες του έχουν μεγαλύτερη ώθηση σε σύγκριση με το Su-27. Η μέγιστη ταχύτητα του Su-35 είναι 1.550 μίλια την ώρα.
Το μαχητικό βρίσκεται στην υπηρεσία των ρωσικών δυνάμεων από το 2014. Έχει ποικίλες χρήσεις και δυνατότητες, όπως την καταστροφή στόχων στον αέρα, στη θάλασσα και στο έδαφος. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ «ανησυχεί» για τους αντιπλοϊκούς πυραύλους cruise Oniks που μπορεί να εκτοξεύσει. Μπορεί επίσης να μεταφέρει έως και οκτώ τόνους πολυάριθμων τύπων πυραύλων και βόμβες καθοδηγούμενες με λέιζερ και δορυφόρους.
Αίγυπτος, Αλγερία και το «αίνιγμα» της Τουρκίας
Ωστόσο, το βασικό πλεονέκτημα του Su-35 είναι ότι αποτελεί άλλο ένα διαπραγματευτικό χαρτί στη διπλωματία των μαχητικών αεροσκαφών της Μόσχας. Ήδη η Αίγυπτος παρέλαβε τα πρώτα 5 από τα 24 αεροσκάφη που έχει παραγγείλει. Επίσης, η Αλγερία ήδη προχώρησε σε συμφωνία με τη Ρωσία για την παραλαβή 14 βομβαρδιστικών αεροσκαφών Sukhoi-34 το 2021 και έχει εκφράσει ενδιαφέρον και για το Su-57, αλλά αν τελικά η Μόσχα δεν θελήσει να τους πουλήσει το μαχητικό 5ης γενιάς, τότε θεωρείται βέβαιο ότι θα στραφεί στο Su-35.
Ακόμα και η Τουρκία μοιάζει να ενδιαφέρεται για το συγκεκριμένο μαχητικό. Μάλιστα, όπως έγραψε και το economico.gr, αν τελικά οι ΗΠΑ πουν όχι στην πώληση F-16V, τότε η Άγκυρα δεν αποκλείεται να στραφεί προς τη Μόσχα, καθώς ήδη ο Ερντογάν έχει πει στον Πούτιν ότι θα τον ενδιέφερε το Su-57, ενώ η Τουρκία «κοιτάζει» και το Su-35. Μια τέτοια αγορά, φυσικά, θα είχε τεράστιες γεωπολιτικές συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, καθώς η Τουρκία ουσιαστικά θα έκοβε τους δεσμούς της με τη Δύση, οπότε το ενδιαφέρον της Άγκυρας για τα ρωσικά μαχητικά θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με κάποιες επιφυλάξεις.
Η «διπλωματία των μαχητικών»
Όλα αυτά, ωστόσο, σκιαγραφούν μια ενδιαφέρουσα εικόνα: με τις ΗΠΑ να φεύγουν από το Αφγανιστάν και να προσπαθούν να αποδεσμευτούν και από τη Μέση Ανατολή, προκειμένου να ρίξουν το ενδιαφέρον τους στον ΙνδοΕιρηνικό και την Κίνα, η Ρωσία βρίσκει χώρο για να ασκήσει τη «διπλωματία των μαχητικών», πουλώντας τα αξιόπιστα αεροσκάφη της σε χώρες όπου η Ουάσινγκτον δεν θέλει να παραδόσει τα F-35 που αποτελούν και τον διακαή πόθο πολλών κρατών, όπως τα ΗΑΕ. Και, μπορεί το Άμπου Ντάμπι να στράφηκε στη Γαλλία και τα Rafale, μετά το πάγωμα της συμφωνίας με την Ουάσινγκτον για τα F-35, ωστόσο, άλλες χώρες δεν θα διστάσουν να που το «ναι» στα ρωσικά μαχητικά.
Βέβαια, αναλυτές εκτιμούν ότι παρότι η Ρωσία δημιουργεί πελάτες εξοπλισμών στην περιοχή, εντούτοις δεν στέλνει στρατεύματα στη Μέση Ανατολή και ήδη απέσυρε όλο το προσωπικό της από το Αφγανιστάν, επομένως η ρωσική επιρροή στην περιοχή δεν πρέπει να υπερεκτιμηθεί. Από την άλλη, το Κρεμλίνο κάνει φίλους εξάγοντας τα οπλικά του συστήματα και δημιουργώντας περισσότερους «πονοκεφάλους» στους συμμάχους των ΗΠΑ, όπως το Ισραήλ, τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία. Έτσι, αυξάνεται η πίεση στην Ουάσινγκτον να εξάγει προηγμένα οπλικά συστήματα, ακόμα και όταν έχει επιφυλάξεις.
